Zostawiła... nie żegnając się...

Witam wszystkich których ciekawi ta historia. No więc zaczne opowiadanie od samego początku. Miałem Kiedyś kilka dziewczyn, które po krótkim czasie okazały się pomyłką życiową. Po około półtorej roku temu zerwałem z dziewczyną z którą byłem prawie 2 lata. Z tego powodu iż chciała byc wolna, jeździć sobie na dyskoteki, wyszaleć się. Dałem jej to czego chciała. Po tym czasie długo nie mogłem zaufać innym osobą, podcodziłem ze wszystkim do dystansu. Pod koniec 2 klasy tech zaprzyjaźniłem sie z kolegą z klasy. Jeździłem do niego często. Kiedyś opowiadał mi o takiej ładnej i pożądnej dziewczynie z jego wioski, odrazu zaświeciła mi sie lampka pomysłowości. Każdego wieczoru kiedy jechałem ścigiem do kolegi, patrzyłem się na okno jej pokoju. Zawsze było zapalone. Któregoś razu założyłem profil NK i oglądałem jej zdjęcia na jej profilu. Poprostu w pewnym momencie zaniemogłem. Byłem podekscytowany jej urodą, lecz z czasem moje podekscytowanie przekształciło się w smutek, ponieważ coraz bardziej uświadamiałem sie w tym ze nie mam nawet najmniejszych szans u niej. Jeździłem dalej i wkońcu sie przełamałem. Zacząłem do niej pisać. Początkowo nie chciała ze mną pisać, lecz z dnia na dzień szło nam coraz lepiej. W pewym momencie już naprawde zaczeliśmy życ tylko pisaniem do siebie. Zaczeliśmy pisac pewną historię (każde z nas dopisywało coś od siebie, na zmiane po zdaniu). i historia skączyła sie na pocałunku rycerza z księżniczką. To było odzwierciedleniem tego co miało sie stać wkrótce. Więc przełamałem sie i przybyłem no niej gdy zapadł mrok. Przyjaciel przywiózł ją moim motorem na przystanek, na którym siedziałem z jeszcze jednym kolegą. Pierwsze wrażenie... lipa... Ja zabardzo nie wiem co mam mówić, bo ile można gadac o alkoholu. Ona w pewnym momencie dzwoni do kogoś i odchodzi gadać przez jakieś 15 minut, myślałem ze to chłopak (do tej pory nie wiem do końca kto to był). Więc szybko się rozeszliśmy. No i myślałem ze starania na marne. Lecz coś jeszcze we mnie tkwiło, cos co nie pozwało rezygnować. W niedzielę pojechałem na wyścigi gdzie startowałem. Całą relacje z mojego wyścigu pisałem jej. Bardzo mnie cieszyło pisanie z nią bo interesowała sie mną i co najważniejsze napisała że nie pozwala mi sie ścigać. W tamtym momencie rozpaliło sie we mnie uczucie. Więc zaryzywkowałem ponownie. Po przyjeździe do domu pojechałęm do niej. Kiedy byłem pod jej domem napisałem zeby wyszła, i zabrałem ja na przejeżdrzkę. Siedzieliśmy na przystanku, rozmawialiśmy, chodziliśmy w pewne miejsca. Pojechałem do domu ale obiecałem jej że jak zapadnie zmrok to ujrzy mnie. Poszliśmy we troje do jej domu. Miałem ogromnego stresa bo jej rodziców widziałem tylko 1 raz i rozmawiałem z nimi 5 minut. Weszliśmy do jej domu i odrazu wystartwałem do jej pokoju jak ,,dzik z lasu" zeby jej rodzice mnie nie zauważyli. Siedziałem z nią w pokoju na jednym łużku i ogladaliśmy jakiś bezsensowny film. W pewnym momencie zaczął nam przeszkadzać mój przyjaciel więc wysłaliśmy go do kuchni. Siedzeliśmy tak w bezruchy. Ja czekałem na jej ruch, ona na mój. W pewnym momencie zacząłem przesówać rękę blizej jej, a ona bliżej mnie. Wkońcu nasze dłonie sie spotkały. Potem spojrzenie i ten 1 pocałunek, którego je jestem w stanie zapomnieć. Potem szło juz z górki. Nieprzyjemna rozmowa z jej rodzicami przez moje ,, dzikie zachowanie". Co wieczorne spotkania. W pamięci pozostał mi jeszcze 1 dzień. być może jeden z najpiękniejszych w życiu. 3 maja. Tego dnia pisaliśmy na gg. Ona pojechała do małego miasteczka w okolicy. Pojechałęm tam za nią. Nie wiedziała ze sie zjawie. Na stadionie z pośród tłumu ludzi wyszukiwałem ją. Nie mogłem jej dostrzec. Ostanie okrążenie wokół boiska i jest ktoś... nie byłem pewien czy to ona, wieć zbliżyłem sie troche i zacząłem dzwonić. Moja radość ogarneła zenitu. Powiedziłem... ,,^Cześć......A gdzie Ty teraz jesteś??? *a na stadionie z koleżanką ^tak.. napewno z jakimiś chłopakami (tak zeby sie podrażnić) ona odpowiedziała że oczywiście ze nie. Więc zapytałem to by zrobiła jakby mnie teraz zobaczyła. Odpowiedziała że by sie żuciła mi na szyje i zaczeła obcałowywyać. No więc kazałem jej sie odrócić i było tak jak powiedziła. Moi kumple i jej koleżanka patrzeli sie tak na nas a nas nic nie obchodziło. Tylko ta chila. Po pewnym czasie wszyscy zrezygnowali z czekania na nas bo wiedzieli zę tak szybko sie nie ,,odkleimy" od siebie. Chodziliśmy tak cąły dzień przez trwanie całem tej imprezy. Trenowaliśmy rozmowe. Wszystko się układało tak każdego miesiaca. Kiedy sprzedałem ściga było już pod górke. Musiałem czekać na następnego około 2 miesięcy. jeździłęm z rana do szkoły 7 km w jedną str i wracałem, o godzienie 18 na treningi muay-thai rowerem 7 km w jedna stronę. Po powrocie kąpiel i jchałęm do niej 13 km w jedna str. Troche mnie to sił kosztowało ale wiedziałem żę warto. Starałem sie jak mogłem. Przyszły wakacje. Czas kiedy moglibyśmy spędzić ze soba dużo czasu. Zapadła decyzja ze wyjeżdrzam do hollandii na 1 miesiąc. pojechałem tam, dzwoniłem do niej. wróciłem. lecz po 2 tygoniach spowrotem tam wróciłem. Po przyjeździe zrezygnowałem z uczęszczania na treningi, co sie z tym wiązało zrezygnowałem z uczestniczenia w mistrzostwach polski w kick-boxingu. Lecz nie byłem smutny bo wiedziałem ze oddaje to za jej uśmeich. Wolałem spędzić z nią chodź troszeczke czasu i być z nią niż być na treninu i mieć medal. Cieszyliśmy sie razem ze wszystkiego i razem rozpaczaliśmy. Byliśmy parą udaną. Byłem w stanie poświecić dla mniej wszystko to co miałem by tylko zagościł uśmiech na jej twarzy. Wszystko zaczeło sie psuć jakieś miesiąc temu. Kiedy moto sie zepsuł. przez 3 tygodnie spotykaliśmy sie raz w tygoniu po godzienie moze pół. Nie miałem mozliwości zeby juz tak częśto przyjeżdrzać (problemy w domu i brak środku transportu). Zrobiłem jedno głupstwo w tym czasie. Miałem okazje by być przy niej a pojechałem z przyjacielem na dyske. To ją oburzyło i to ze przez pewnien czas ją zaniedbywałem. W pewnym momencie ona powiedziała sobie dosyć i postanowiła mnie zostawić. Odeszła nie żegnając się... Próbowałem jeszcze to naprawić ale na nic... Jeździłem do niej przepraszać. Nic nie pomagało. Pewnego razu poszedłem do jej mamy na rozmowe. Rozmowa nie była przyjemna. Odniosłem wrażenie jakby jej mama była przeciwna mnie i temu związkowi...Więc poprosiłem tylko o jedno. zebym mógł coś zanieść do jej pokoju. Zostawiłem jej trzy róże na podłodze, i wychodziłem patrząc na ten pokój gdzie wszystko sie zaczeło. Popatrzyłem ze złazmi w oczach tak jakby to był ostatni raz. I wyszedłem. Od tamtej pory nie piszemi... Każdego dnia licze na smsa od niej ,,kocham Cię i chcę być z Tobą..." lecz takowy nie nadchodzi. Każdego kolejnego dnia siedze z butelką w ręce pod ścianą i słucham dobijającej muzyki. Myśle o wszytski i o niczym. i dalej nie wiem co mam mysleć. Poświeciłem dla niej wszystko co miałem starciłem dużo i starciłem ją. Bóg pokarał mnie dwukrotnie za to samo. Każdego kolejego dnia zastanawiam się jak to mogło sie stać... gdzie jest ten błąd... Siegająć pamięcią do tych wszytskich chwil wspólnie spędzonych ze sobą, krople łez spadają mi z twarzy. Jak dalej żyć... żyć z myślą ze ktoś kogo najbardziej na świecie kocham mnie zostawił... jak zyć z myślą że pożuciła mnie nie zegnając się.....