Związek na odległość...

Witam!

Mam 18 lat i od prawie roku żyje w związku na odległość. Dzieli nas ok. 300km. Zakochałem się w pięknej dziewczynie którą znam od małego. Przyjeżdzała na wakacje do do miejscowosci w której mieszkam..a konkretnie do swojego dziadka.. Ale dopiero 2 lata temu cos między nami "zaiskrzyło"... Zaczelismy ze sobą chodzic choc wiedzielismy ze nie bedzie łatwo.. i tak własnie było, zerwalismy ze sobą po 3 miesiącach.. Lecz po roku znowu sie zobaczylismy i znów ze sobą jestesmy... oczywiscie były wzloty i upadki ale jestesmy ze sobą... Trudno było sie dogadac z moimi rodzicami..w sumie to nie ma co oszukiwac...moi rodzice trzymają mnie krótko i nie pozwalają mi wychodzic na imprezy itd. Ten związek tez im sie nie podoba.. ale sie z nimi dogadałem..(pół roku musiałem ich męczyc zeby mi pozwolili na spotkanie z nią w Krakowie!!) Teraz juz sie z tym chyba pogodzili bo wiedzą ze planuje z nią na powaznie przyszłe wspólne życie...i bedą chcieli mi w tym pomóc. Lecz teraz ze na wakacje juz tu nie przyjedzie bo zmarł jej dziadek... a poza tym teraz jest na wakacjach u taty w Irlandii.. czyli jeszcze dalej niz gdy jest w Polsce... Nie ma mowy na to zebysmy sie spotkali... jedynie po wakacjach... Martwi mnie taka sprawa... ona prowadzi tryb imprezowiczki... nie ma czasu na nude... zawsze w weekend swietnie sie gdzies bawi... (nie tylko podczas wakacji..)gdy ja znów siedze w domu...;( Teraz wyjechała do tej Irlandii...i podejżewam ze mnie z kims zdradza...nie jestem tego pewny do konca... Ale zauwazyłem ze juz inaczej ze mną rozmawia...pisze... Ale mówi ze kocha itd. W zeszłym roku gdy była w tej Irlandii.. poznała i współżyła z jakims facetem...(murzynem)... ale wtedy z nią nie byłem... ale wszystko szło ku sobie... Niestety ona mi tego nie powiedziała osobiscie...lecz dowiedziałem sie od jej siostry... parę mies. temu. Nie mogłem sie z tym pogodzic.. bo bardzo nadal ją kochałem... no ale nic... Teraz sie boję zeby sie to znów nie powtórzyło... (wiem ze spotyka sie z jakims facetem...który zaprosił ją na jakis koncert w Dublinie.. (przeczytałem jej wypowiedz na innym forum... Pisze w nim ze ten chłopak bardzo jej sie podoba.. lecz mnie o tym nie powiedziała jeszcze ze sie z nim tam wybiera...) W sumie jak by sie to znów stało.. to pewnie i tak bym o tym nie wiedział... bo nie mam tam zadnego znajomego... Ona tez tam nie ma nikogo... poznaje nowych ludzi i to jest dla niej dobre... nikt jej nie obserwuje...nikt nie bedzie plotkował i nikt sie o niczym nie dowie.. z jej tutejszego otoczenia... gdy będzie swietnie sie tam bawiła...:) Bardzo ją kocham i nie chce zeby cos złego sie wydarzyło... Jest bardzo mądrą dziewczyną.. bardzo dobrze sie uczy... chce w przyszłosci zostac architektem... Ale od jakiegos czasu mysle nad tym wszystkim... czy to wszystko ma sens... Ja siedze w domu a ona sie bawi w najlepsze...a ja nie wiem z kim i gdzie... za bardzo nie jest wylewna..nie opowiada mi o tym... a trudno cokolwiek z niej wydusić... Zastanawiam sie czy dalej powinienem z nią być... To wszystko kosztuje mnie dużo nerwów nie moge sie na niczym skupic... ciągle o niej mysle... bo nie wiem czy jest mi w pełni wierna... a gdy z nią chce na ten temat porozmawiac..to sie focha i mówi ze nie mam do niej pełnego zaufania... eh...juz nie wiem co mam robić...