Ulubione wiersze

Rozstania
tak długo byli razem tak wiele łączyło
ciała nawet na odległość całowali w liście
lecz rozstania przychodzą nagle i tak sobie
jeżeli Bóg rozdzielił to potem pojedna
najdłuższe to rozstanie po którym się żyje
jakby serce pękło i nic się nie stało
rozstania co przychodzą gdy nic nie wiesz o tym
i w taki sposób że nikt nie rozumie
nawet żyrafa co się wydłuża aby coś więcej widzieć

lecz zwierzę na dyskretne
nic ludziom nie powie

Jan Twardowski

Ja od niedawna zapoznaję się z wierszami z tomiku "Oczekiwanie" Anny Pasławskiej-Mioduszewskiej. Staram się wykorzystać jak najbardziej okres wakacyjny, aby rozszerzyć swoje horyzonty literackie:) Polecam serdecznie wszystkim miłośnikom poezji współczesnej;)

Józefa Barana ,,Piosenka zauroczonego"

,,ciągnie mnie do ciebie
jak mnicha do nieba
cygana do skrzypiec
głodnego do chleba
jak pijaka do szklanki
do miodu niedźwiedzia
na oślep na pal licho
ciągnie mnie do ciebie

jak wędrowca do drogi
karciarza do kart
na złe i dobre
i na bóg wie jak
i jak wszyscy diabli
i wszyscy anieli
co się w twoich oczach
tak na mnie zawzięli"

Małgorzata Hillar

My z drugiej połowy XX wieku
rozbijający atomy
zdobywcy księżyca
wstydzimy się
miękkich gestów
czułych spojrzeń
ciepłych uśmiechów

Kiedy cierpimy
wykrzywiamy lekceważąco wargi

Kiedy przychodzi miłość
wzruszamy pogardliwie ramionami

Silni cyniczni
z ironicznie zmrużonymi oczami

Dopiero późną nocą
przy szczelnie zasłoniętych oknach
gryziemy z bólu ręce
umieramy z miłości

Bułat Okudżawa:

Dopóki nam ziemia kręci się,
dopóki jest tak czy siak,
Panie ofiaruj każdemu z nas,
czego mu w życiu brak -
mędrcowi darować głowę racz,
tchórzowi dać konia chciej,
sypnij grosz szczęściarzom...
I mnie w opiece swej miej.

Dopóki nam ziemia obraca się,
o Panie daj nam znak -
tym, którzy pragną władzy,
niech władza im pójdzie w smak,
daj szczodrobliwym odetchnąć,
raz niech zapłacą mniej,
daj Kainowi skruchę...
I mnie w opiece swej miej.
Ja wiem, że Ty wszystko możesz,
ja wierzę w Twą moc i gest,
jak wierzy żołnierz zabity,
że w siódmym niebie jest,
jak zmysł każdy chłonie
z wiarą Twój ledwie słyszalny głos,
jak wszyscy wierzymy w Ciebie,
nie wiedząc, co niesie los.

Panie zielonooki, mój Boże jedyny spraw -
dopóki nam ziemia toczy się,
zdumiona obrotem spraw,
dopóki czasu i prochu wciąż jeszcze wystarcza jej -
daj każdemu po trochu...
I mnie w opiece swej miej.

Strasznie dużo jest wierszy, które lubię, dlatego podam dwa, które mnie wzruszają. Pierwszy to " Spieszmy się" Ks. Jana Twardowskiego, a drugi "Samotność" R. M. Rilkego. Te dwa utwory po prostu mnie rozczulają. Odkryłam też ostatnio nową, niszową poezję Anny Adamus. Tomik "1000 mil" jest świetny (z tego co wiem można go kupić jako e booka na goneta.net). Nie jest to poezja wzruszająca, ale bardzo przenikliwa i badawcza.

Nie ma jednego ulubionego wiersza- tyle czytam poezji,ze z prawdziwym bólem serca musiała bym wybrać. tylko jeden. Ostatnio jednak bardzo chętnie sięgam do cudownego tomiku "1000 mil"Anny Adamus z goneta.net.

Co to jest dżudżu?
Nikt nie wie.
Może to promień słońca?
Może powiew wiatru?
Szum wody?
Śpiew ptaków?

Bardzo lubię Baudelaire'a, Verlaine'a i Rimbauda, cały tamten okres francuskiej poezji jest świetny. A z polskich autorów, bardzo, ale to bardzo podoba mi się "Deszcz Jesienny" Staffa :)

ja lubię wiersze Wisławy Szymborskiej, Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej.

Miłość
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Nie widziałam cię już od miesiąca.

I nic. Jestem może bledsza,

trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca,

lecz widać można żyć bez powietrza!

A ja uwielbiam Tuwima, np. "Całujcie mnie wszyscy w dupę" - wiem, że to mało romantyczne, ale słowny majstersztyk! ;)

Przekopiuj proszę :) Chetnie sie usmiechne do znakomitego poety :)

Ja lubie Marie Pawlikowska Jasnorzewską. Wiem, że się niektórzy ze mnie smieją, ze to takie łzawe i dla bab, ale trudno. Lubie to ;)


Ach, to nie było warte

by sny tym karmić uparte



by stawiać duszę na kartę

ach to nie było warte.



Ach, to nie było warte

by nosić łzy nie otarte



i by mieć serce wydarte

to wcale nie było warte...

Ja uwielbiam wiersze Stachury, Wojaczka... Zostało z młodych lat ;)