Wspólne mieszkanie, plany i nic

Didi1916 napisal(a):

My mieszkamy ze sobą przed ślubem i nikt mi nie powie, że to nie jest dobry sposób aby się dotrzeć i wiedzieć jaki on jest na codzień.

no oczywiscie,ze jest to dobry sposob,bo na wylot poznajesz partnera

abunee napisal(a):

Nie rozumiem, z jednej str chcesz wyjść za niego za mąż, po półtora roku, a z drugiej str jeśli on Ci się nie oświadczy to go zostawisz?.. Czy Ty go kochasz, czy chcesz się zaręczyć bo
Vira23 napisał/a:
Wiele naszych znajomych jest już zaręczonych czy po ślubach a u nas ciągle nic.

no właśnie mam takie samo wrażenie

mnie się maż oświadczył po 3 latach bycia razem i po 2 latach mieszkania razem. Po prostu cierpliwie czekałam bo wiem że mnie kocha i jak będzie gotowy to to zrobi. Znamy się już ponad 5 lat co widać na suwaczku a małżeństwem jesteśmy od pół roku ;)

A podejście:

Vira23 napisal(a):

Chodzi o to ze moim zdaniem po 3 latach to juz jest taki maximum jaki mozna czekać.

Vira23 napisal(a):

A jak bede czekac 4,5,6 rok i nic i w koncu mi powie - sorry winetu znalazłem inną i ciebie nie chce

jest głupie
Porozmawiaj z nim ale jak nie jest na to gotowy to nic na siłę!!!

Ja jestem ze swoim 3,5 roku, mieszkamy razem 1,5 roku i nie jesteśmy zaręczeni. A lat mamy 25 i 29 więc niby pora się ustatkować. Możesz uznać, ze mam odejść bo jak mi się nie oświadczył to pewnie nigdy tego nie zrobi. Być może. Jednak dla mnie najważniejsze jest to, ze się kochamy, dogadujemy, mamy udany związek. Nie odejdę nawet i za 20 lat tylko dlatego, że nie oświadczył się bo lepiej zgodnie żyć bez ślubu niż męczyć się w złym małżeństwie. Jak czytam co piszesz to zastanawiam się, czy przypadkiem nie chcesz zaklepać sobie partnera bo obawiasz się o jego wierność. On flirtuje z innymi, prawie się rozstaliście a ty chcesz ślubu. Odpowiedz sobie na pytanie czy nie próbujesz naprawiać związku za pomocą obrączki. Uwierz, ze ślub niczego nie naprawia, nie poprawia i nie jest łatwiej a trudniej. Zastanów się dlaczego tak bardzo zależy Ci na ślubie. Co wam to da? czy możesz żyć szczęśliwie bez ślubu?

nie ma recepty na to po ilu miesiącach czy latach ludzie się pobiorą, znam szalone pary ktore potrafiły w rok od poznania się zorganizowac sobie wesele, nie mowiąc o zaręczynach, ale znam tez wieloletnie związki które potrzebowały czasu na podjęcie decyzji... A wspolne mieszkanie przed slubem tez nie jest gwarancja tego że po slubie będzie tak samo, ludzie mają róźne charaktery i są tacy, którzy potrafią wiele rzeczy zamaskować na dłuugie miesiące... Wszystko zależy od tego jak ludzie potrafią stawić czoła przeciwnościom losu, chodzić na kompromisy itp. Nasze pokolenie ma szalone możliwości a i tak wiele związków konczy się nieszczęśliwie, kiedyś ludzie żyli w innej obyczajowości, i nie zdarzały się zwiazki na próbę i tak jak teraz są lepsze i gorsze małżeństwa, tak wtedy też były związki szczęśliwe i udane i te mniej dobrane. Natura człowieka jest dążenie do ciąglej zmiany (w każdego mniemaniu na lepsze), jeśli te zmiany u obu osób podążają w podobnym kierunku, lub kiedy są sprzeczne, ale potrafią pohamować swoje egocentryczne pobudki, na rzecz dobra związku wówczas ludzie są ze soba szczęśliwi, jeśli trafi się na dwoje egoistów, po iluś latach związek runie niezależnie czy spróbowali wcześniej wspolnego mieszkania czy nie...

Aleksandrettaa, mam takie same myśli jak ty więc nie będe chyba nic wiecęj pisać
Dodam tylko tyle że w takich sprawach wiek,lata które jesteście ze sobą nie mają znaczenia podejmując tak ważną decyzje to dla mnie być albo nie być

Vira23 napisal(a):

Hey! Mam 23 lata i jestem z facetem od półtora roku. Od roku mieszkamy razem i planujemy wspólną przyszłość - tzn założenie firmy. Mój chłopak nie wspomina o ślubie zaręczynach itp....chciałabym zeby był to już zadeklarowany związek. Chciałabym być już jego żoną a tu czekam i czekam i czekam i ciągle nic. Wiele naszych znajomych jest już zaręczonych czy po ślubach a u nas ciągle nic. Było kilka sytuacvji kiedy mielismy się rozstać bo flirotwał z innymi dziewczynami jednak od 2 miesięcy kiedy go przyłapałam sie uspokoił i nie robi tak dalej - w każdym razie mnie nic o tym nie wiadomo. Ok po półtora rocznym związku nie trzeba juz byc zaręczonym ale po rocznym mieszkaniu razem ?? Czy powinnam się zaczać niepokoić ze on nadal sie nie zadeklarował? Czy mieliscie podobną sytuację? Jak się ona rozwinęła? Czasem z nim rozmawiam na ten temat żeby jakos dyskretnie podpytać ale mi się to nie udaje i jakby tak no schodzimy z tematu. Mam takie małe postanowienie, że jeśli do naszej 3 rocznicy mi sie nie oswiqadczy to odejdę. Ale to jeszcze półtora roku a ja już się niepokoję. Mój facet ma 26 lat więc już powinien zaczać coś planować bo nie jest to jakiś małolat który nie wie czego chce...

a ja cie cholercia rozumiem... rozumiem cie dlatego że czuje się podobnie. jestem z moim D. już 4 lata. od prawie 3 mieszkamy razem. i im więcej czasu minęło od zamieszkania tym bardziej mu się nie chce. na początku było wiele rozmów. zamieszkaliśmy razem zaraz po mojej 18 wiec najpierw była wersja "poczekamy aż zdasz maturę" zgodziłam się bo wiedziałam ze jest potrzebna w życiu poza tym jeszcze nie dorośliśmy. później było "jak dostaniesz się na studia" dostałam się i nic... później było "jak zdasz 1 rok" zdałam.. niedawno było "jak zaliczysz 2 rok" (jestem na 80% pewna że zaliczę) wiec pytam się go ile będzie mnie jeszcze zwodzić... no to usłyszałam że jak on skończy studia ( ma 24 lata i w tym roku kończy studia) ale boje się ze znowu się ze tak powiem nastawie na zaręczyny a wyjdzie jedno wielkie G... wiecie nawet nie chodzi mi o sam ślub.. o zaręczyny bo przecież nie musimy od razu brać ślubu..możemy spokojnie zaczekać jeszcze rok dwa czy trzy..ale będę miała jakąś pewność że jednak coś więcej dla niego znaczę niż tylko dziewczyna... dziewczyn można mieć tysiące.. a narzeczoną??no właśnie... co o tym myślicie>??długo będzie mnie jeszcze zwodził?? bo ja już tracę siły... bo teraz jest czerwiec a w czerwcu będą święta później sylwester a później kolejna rocznica??no właśnie...

Ja również Cię rozumiem. Znam się z moim chłopakiem od 3 lat, mieszkamy ze sobą prawie dwa lata. A zamieszkaliśmy ze sobą dlatego, że ja, jako studentka w obcym mieście, szukałam współlokatorki do pokoju (zrobił się z tego współlokator - mój chłopak), a on akurat podjął decyzję, że jest na tyle dorosły (wtedy 27 lat), że chciałby się wyprowadzić z rodzinnego domu (i zamieszkał 10 km dalej - ze mną). Ja teraz kończę studia i... wracam do rodzinnego miasta. Bo co mam zrobić? Pytałam o zaręczyny, odpowiedział, że są między nami różnice i on nie wie, czy damy rade je przezwyciężyć. I nie wie ile potrwa jego "zastanawianie się". Kocham go, ale nie zostanę z dala od rodziny, z dala od domu, z nim w wynajmowanym mieszkaniu, jeśli on nie potrafi mi się zdeklarować.
Autorko postu - masz u mnie popracie :)

senses, gratuluję zdrowego rozsądku