Czy to depresja poporodowa???

Czekoladko ,
czy wieczorami jesteś sama ? ..nie doczytałam chyba.., a gdzie jest mąż ?.

Mari nie doczytałaś bo nie napisałam:)(ot skleroza) no więc teraz od jakiś dwóch tygodni faktycznie jestem sama bo mój mąż jest w delegacji ale wcześniej kiedy on był w domu te mśli też się pojawiały.

To chyba wina samotnych nocy w domu. Gdy juz wroci maz wszystko powinno minac bo to z nim bedziesz spedzac wieczory i mysli o smierci zejda na dalszy plan badz tez w ogole juz nie bedziesz o tym myslec. Tak mi sie wydaje. Wez sobie moze jakies ziolowe tabletki na uspokojenie na noc.

Pozdrawiam goraco;)

Gorzka... ja mialam jakby depresje po porodzie, ale na troszke innym tle... mianowicie synek byl bardzo chorowity i albo bylismy w szpitalu albo co miesiac chory i faszerowany antybiotykami... ja wtedy miałam doła, bo przeciez w brzuszku bylo mu tak dobrze, cieplo i bezpiecznie a wydajac je na ten swiat skazalam je na bol i cierpienie...:( pomogły mi ziołowe tabletki Deprim;) wrocila mi po nich radosc zycia;) nie sa na recepte wiec radze Ci sprobowac...
co do smierci to jest ona nieunikniona i czeka kazdego z nas... jestes fajna mloda kobieta musisz myslec pozytywnie.... o dziecku, mezu, rodzinie... tylko Ty mozesz sobie pomoc... wszystko siedzi w Twojej głowie;) a wieczorami odpedzaj szare mysli, wejdz na forum z kims pogadaj... pomysl o minionym dniu, o nastepnym, o waznych sprawach do zalatwienia...
Głowa do góry!!! Dasz radę to przezwyciezyc!! jestesmy z Toba!!

gorzka napisal(a):

Mari nie doczytałaś bo nie napisałam:)(ot skleroza) no więc teraz od jakiś dwóch tygodni faktycznie jestem sama bo mój mąż jest w delegacji ale wcześniej kiedy on był w domu te mśli też się pojawiały.

piszesz ,ze wcześniej też.., a to już 'mały' problem.
Zacznij działać ..poczytaj trochę , porównaj i bierz się za siebie , bo co ja będę gdybać ..przyczyn może być wiele np.
przeszłość , albo' burza 'hormonów po porodzie , zmęczenie nową sytuacją życiową.
Walcz z tym , bo depresja Cię dopadnie , a na pewno byś tego nie chciała Ty słodka ;):D czekoladko!.


uściski.

Hmm droga Mari no więc staram się z tym walczyć i wczoraj wieczorem już było super:) dziś znowu coś mi tam się po głowie pałęta ale zagłuszam to jak mogę:) Mam nadzieję że obejdzie się bez lekarza. przyczyny też dopatruję się w tym,że w tym roku stuknie mi trzydziecha:) no i chyba za długo już siedzę w domu. A więc mój pierwszy krok to plan aby pójść do pracy. Mam nadzieję,że niebawem mi minie . Pozdrawiam

No tak ...jak mężuś wrócił to w d..masz koleżanki i problemy depresji poszły w kąt??? :p;):D.

buziaki.

niema takiej informacji ale podejrzewam że duża część dnia spędzasz sama z dzieckiem. Jesteś zakochana w swojej pociesze i boisz się, że mogłoby cię zabraknąć, a przecież jesteś mu potrzebna. Od tego może zacząć się depresja albo silny lęk. dlatego warto udać się do lekarza choć po poradę.

Chyba powinnaś porozmawiać z kimś, kto się zna i Cię wysłucha. Niedawno miałam podobny problem, po porodzie miałam dosyć swojego dziecka i po prostu wszystkiego.

To mogą być początki depresji po porodowej. Spróbuj więcej wychodzić do ludzi - jeśli to nie pomoże to powinnaś wybrać się do lekarza specjalisty.

Ja też mam tak często. Myślę, że poród mógł mieć na to wpływ, bo to zawsze skłania do myśli nad sensem życia itp. Chociaż moim zdaniem po śmierci nie przestajemy istnieć ;) Myślę, że to przejdzie samoczynnie, po prostu są sytuacje, które sprzyjają takim rozważaniom.