śmierć..

myślę że powinnaś iść do specjalisty ...bo jak tak dalej będzie to wpadniesz w depreche...

Rozumiem Twój ból, ale z czasem wszystko minie. Na pewno nie przestaniesz o nim myśleć itp, ale ten ból, żal i tęsknota odejdą w zapomnienie. A teraz życzę powodzenia i jestem z Tobą, będzie dobrze, musi być.

Znajdz porozumienie z matka, postaraj sie aby ona mogla ci go zastapic choc poczesci. Wypelniaj swoje dni obficie nie zostawiaj luk na myslenie bo ejst zawczesnie abys ze spokojem mogla wspominac wiec staraj sie zawsze meic cs do roboty. JEsli wizyta u psychologa nie jest mozliwa z roznych znanych nam przyczyn najwazniejsza rzecza jak musisz zrobic to znalezienie osoby ktora Ci go w jakis sposob zastapi oczywiscie nie calkowicie tlyko poczesci ale zebys mogla sie poczuc znow zrozumiana i wazna. Pisz do nas na forum ejsli tylko pomagamy Ci w jakis sposob to nadal bedziemy probowac pomoc. Dziel sie swoimi uczuciami,mozesz je nawet wykrzyczec na spacerze wazne by uczuc nie ukrywac zadnych nigdy za zadne skarby. Pozdrawiam

cześć!!! wszystkim,

wszyscy różne proponowali mi rozwiązania, ale nie poszlam do specjakisty, sama sobie poradzilam, zn z pomocą przyjaciół... Najbardziej pomógł mi kolega który jest psychologiem.. :D Może doświadczenie zawodowe czyni cuda ;P albo przyjażń dziękuje wszystkim za rady.
ps
czasem mam smutne dni, ale mi to szybko na ogół przechodzi bo mam wiele innych zmartwień ;/

Idz do psychologa i do psychiatry może na sam poczatek tabletki na uspokojenie i poprawe nastroju.

Dla mnie najgorsze było załatwianie wszystkich spraw związanych z pogrzebem itp.
Dlatego na nagrobek zdecydowałam się zamawiając go przez neta na http://www.gotowe-nagrobki.pl by nie jeździć po zakładach, szukać i sprawdzać ceny.
Do psychologa warto chodzić nie tylko gdy jest w naszym życiu źle i pusto

Śmierć jest trudnym tematem przez który trzeba jakoś przejść. Najlepszym lekarstwem jest chyba czas, który leczy rany. To wiadomo nie od dziś. Żeby jakoś znieść ten najtrudniejszy okres zachęcam wszystkich do modlitwy i kontemplacji. w tych trudnych chwilach potrzeba pomocy siły wyższej. doskonale opisuje to ojciec witko w swoich kazaniach. Polecam: http://syjon.pl/milosc-zwycieza-wszystko,prod,67.html

Na mnie podziała terapia szokowa, gdy uświadomiłam sobie, że tak naprawdę każdy z nas wcześniej czy później musi odejść. Też mi brakuje mojego przyjaciela i powiernika, ale wiem, że taka była jego historia.

Niestety, nie dość, że musimy być świadkami czyjegoś odejścia, to jeszcze sami kiedyś odejdziemy... I wtedy będzie sprawiedliwie ;)

może to nie jest zbyt odkrywcze ale czas leczy rany. Strata kogoś bliskiego zawsze boli i zawsze się będzie odzywać ale nic na to nie poradzimy.

ja strasznie przeyzlam smierc przyjaciolki. na poczatku nie moglam sobie znalezc miejsca. pamietam ze lykalam wtedy nervomix forte bo byl ziolowy a ja nei chcialam sie uzaleznic od lekow. nie moglam sobie znalezc miejsca, probowalam wychodizc ze znajomymi, ale nie dawalo mi to frajdy.. jedno jest pewne, ze czas pomaga, ale jedni potrzebuja go wiecej drudzy mniej

Żałobę trzeba jakoś przetrawić, każdy ma swój sposób, sama miałam w zeszłym roku masę stresujących sytuacji, wśród moich najbliższych było sporo problemów zdrowotnych i bardzo to przeżywałam, myślę, że branie właśnie takich ziołowych tabletek to dobra opcja żeby jakoś się trzymać w trudnym okresie, mi to też pomagało.