Brak sexu - powód do rozwodu?

tanamera napisal(a):

Widzisz jak juz wczesniej pisałam wydaje mi sie ze zrobiłam wszystko .Nie pojdzie do zadnej poradni rozmaiwaliśmy nie raz .Nawet kilka dni temu w niedziele prosiłam go żeby chcociaz raz w zyciu był szczery ,że jeżeli ma jakis problem to chce o tym porozmawiac ,dostał szału i wykrzyczał :" nie mam problemu ! daj mi wreszcie spokoj ! co mam ci jeszcze powiedziec mam ci wpier...... żebyś sie odczepiła?"
i co wy na to?

No właśnie jego krzyk świadczy o tym że ma problem. Kochający mężczyzna nie mowi tak do kobiety

Wiem ,że ma problem ale jak mu pomoc skoro nie pozwala na to ?!te nasze rozmowy ciagną sie od lat ! i niczego nie wnoszą ,nawet jak go prosze i błagam! Mówi ,że ma dosyć rozmów o niczym !

wydaje mi sie, ze jestes do meza bardziej przywiazana,niz sama myslisz. Twoj maz odnosi sie do Ciebie jak do krzesla, a Ty jeszcez sie namyslasz jak mu pomoc... gdyby miedzy WAmi byla jakas wiez i mialo to sens, to owszem, rozumialabym Twoje starania, ale zal mi Ciebie, ze sie tak meczysz i nie umiesz uwolnic od tego czlowieka. napisalas post w dziale "rozwod" ale Ty wcale nie chcesz rozwodu, Ty desperacko chesz ratowac cos, o czym na poczatku szczerze napisalas, ze tego nie ma. jak mozna powiedziec ukochanemu czlowiekowi "mam ci wipier..." i jak mozna na to nie zareagowac!! ? czy chcialabys, zeby ktos tak do Twoich corek powiezial?? watpie. ale do Ciebie tak wolno mowic tak??

Chyba takich słow mi trzeba ,masz całkowita racje ! a napisałam pod rozwodem dlaego ,że po tych słowach męża (zresztą nie pierwszy raz wypowiedzianych )coś do mnie dotarło .Tylko boje sie skrzywdzić wszystkich taką decyzją .Czuję to że ta decyzja o rozwodzie jest nieunikniona ,może tylko podświadomie szukam potwierdzenia ,że dobrze robię .To okropnie trudna decyzja i wiele zamieszania w życiu .

to nie jest az taka trudna decyzja, tylko jelsi ja podejmiesz, to musisz byc konsekwentna. pomysl troche o sobie, nie o mezu i dzieciach.
nikogo nie skrzywdzisz ta decyzja. moze meza, ktory przejrzy na oczy, jesli bedziesz uparcie dazyc do rozwodu, a on sobie uswiadomi, ze mowisz powaznie.
moze to cos w nim zmieni, ale jesli nawet- nie ufalabym takiej zmianie pod wplywem presji.tak czy siak- to on Ciebie ciagle krzywdzi, no ile Ty jeszcze zniesiesz? no i czy warto? mysle, ze w momencie, w ktorym podejmiesz pierwsze kroki- wszystko sie ulozy i wyprostuje. najtrudniej jest zrobic pierwszy gest.

tanamera nie mówmy narazie o rozwodzie. To jest ostatecznośc.Musisz postawić męża bprzed takim faktem kiedy będzie miał pewnośc że ty nie zartujesz.Najczęściej mówimy jedno a robimy drugie. Jesteśmy goloslowne i nie dotrzymujące slowa.A tu trzeba zadzialać konkretnie.Twoje zycie osobiste jest tak samo ważne . jak życie rodzinne dla twoich dzieci.Tylko że dzieci dorosną i pójdą w swiat a ty zostaniesz zgorzkniala. Jestem z rozbitej rodziny i wiem ile to znaczy. Moi rodzice nie zaznali szczęścia w drugich związkach. A dzieci nie pytali sie czują gdy się rozchodzili .Moim zdaniem trzeba zrobić naprawdę wszystko żeby pomóc drugiej osobie. To się tak latwo mówi :wezmę rozwód:.Lepiej przeżyć dlugi czas niezgody i próby dotarcia do męża i cieszyć się zwycięstwem. Niż czuć się przegraną i samotną.Nikt nam nie obiecał że będzie łatwo. Życie jest generalnie bardzo trudne , i jeżeli ktoś chce je przeżyć mądrze to trzeba jechać ciągle na hamulcach. Ma się wtedy do siebie szacunek.Nawet jeżeli założysz sprawę o rozwód to zawsze ją można wycofać. Spójrz z drugiej strony na to co czuje twój mąż.Myślisz że to dla niego jest łatwe.Pewnie mśli o tym czaly czas. Jakim jest mężczyzna. Nie umie się do tego przyznać bo tak zostal wychowany. Im trudniej jest się otworzyć. Trzeba delikatności i taktu żeby ich otworzyć, Albo wielkiego wstrząsu . Pamiętaj o jednym że wszystko co w bólu się rodzi jest piękne
Jestes mądra i czuję że znajdziesz wyjście dla was dobre. Na początek dam ci pierwszą dobrą radę gdy przyjdzie z pracy i bedzie jadl obiad podejdz i poglaskaj go mówiąc jestes pewnie zmęczony. Popatrz na niego i pomyśl jak on ze mną wytrzymal tyle lat. Nikt z nas nie ma latwego charakteru.Jeżeki do tego uświadomisz sobie że wina zawsze stoi po dwóch stronach , to już coś w tobie drgnie
Każdy chce kochać i być kochany. Takim jest czlowiek. Trzymaj się .Wierze w twoją mądrośc.

przeczytalam Twoj post, graza, bardzo ladnie piszesz.
niestety, ja sie z Toba nie zgadzam,przynajmniej nie z "metoda",ktora polecilas.
gdyby na slowa meza "mam ci wpier..., zebys sie odczepila" zona spakowalaby bez slowa manatki i sie wyniosla -to by drugi raz tego nei uslyszala, bo wyznaczylaby bardzo wyrazna granice tego, co tolerouje, a czego nie.nikomu nie mozna pozwalac tak sie traktowac!! a juz najbardziej osobie, z ktora jestesmy tyle lat i ktora jest nam winna jesli nie milosc, to szacunek.
wiem zdoswiadczenia, ze stanowcze reakcje na "fochy" meza skutkuja. natomiast potulna zona, ktora sie stara dotrzec do meza delikatnosci- zawsze na tym wychodzi najgorzej.
mozna sie starac ratowac zwiazek, jezeli on istnieje. delikatnoscia mozna cos wskorac na innym etapie zwiazku. teraz pozostaje juz tylko- stanowczosc.

Ankaaaa napisal(a):

przeczytalam Twoj post, graza, bardzo ladnie mozna sie starac ratowac zwiazek, jezeli on istnieje. delikatnoscia mozna cos wskorac na innym etapie zwiazku. teraz pozostaje juz tylko- stanowczosc.

Obawiam sie że masz racje ,widzisz nie wszsytko da sie tu opisac ,nie raz sie na nim zawiodłam i nie raz podejmowałam proby .Rzecz w tym jak sobie uswiadomię to chyba tylko ja cos w tym kierunku robiłam .Jade dzis pogadac z siostrami .posłucham jeszcze co one mi powiedza ale ta decyzja ,chodzi mi juz od dawna po głowie .Zawsze warto jest posłuchac jak inni to widządlatego jestem tu na forum i jestem wam bardzo wdzięczna z każdą odpowiedz .Dla mnie to bardzo ważne .