/chyba/ mam dosyc...

Ja z moim mężem walczyłam przez siedem lat, żeby zobaczył we mnie partnerkę, a nie służącą, niankę, kucharkę, a chwilami nawet wroga, który go ogranicza. Wyobraźnie sobie, że wreszcie widać efekty. Tylko cały czas się zastanawiam czy warto marnować energie i zdrowie dla tych pajaców? Mam nadzieję, że nikogo nie obrażam, ale tyle przeszłam przez mojego męża (naprawdę z perespektywy czasu zastanawiam się jak to wytrzymałam i dlaczego?), że chyba po prostu nie lubię mężczyzn. Wiem, że zdarzają się mężczyźni, którzy świadomie decydują się na małżeństwo, a później dziecko (lub dziecko wcześniej )), ale to są jakies jednostki. Te jednostki od początku potrafią odnaleźć się w zyciu rodzinnym i brać czynny udział, ale szczerze ja tylko o jednym takim słyszałam, które osobiście znam tylko z widzenia (kuzyn koleżanki). Cała reszta (moich znajomych) z moim mężem na czele to po prostu duże dzieci, które uciekają od obowiązków związanych z dziećmi i domem. Mam córcie, która ma 6,5 roku i drugie dziecko, które ma 30.... Chociaż tak jak wspomniałam na początku - mój mąż zaczął dorastać. Obecnie jest na etapie powiedzmy 12-latka... ))). Jeszcze parę lat i będę żyła z dorosłym człowiekiem. Wiedząc ile mnie bedzie kosztowało "przyuczenie" go do dorosłego życia (a przysięgam, że nie mam dużych wymagań), to NIGDY nie zdecydowałabym się na ślub.

Esemena, dawno nie przeczytałam tak trafnej wypowiedzi :D :D :D

wlasnie przeczytalem to co cie drecz jesli masz sie meczyc z takim palantem to odejc od niego dziecka ci niezabieze im wczesniej to zrobjsz tym lepiej

wczoraj mi pomoglas i chcialabym ci rowniez pomoc. napisalas ze masz juz chyba dosyc. faktycznie spedzajac kazdy dzien w taki sposob to duze wyzwanie i z tego co napisalas wynika ze zastanawiasz sie nad rozwodem ale jak sie rozwiedziesz to twoje dziecko nie bedzie mialo ojca a przeciez to dla dziecka wazne zeby mialo ojca a z drugiej strony jak z nim zostaniesz to ty bedziesz cierpiala masz trudna sytuacje ale musisz jakos to wytrzymac sprobuj moze tak jak ci radzili inni pojedz gdzies a najlepiej do rodzicow moze porozmawiaj z mama i ona moglaby ci cos poradzic i czasem i nie mow mu nic na zlosc bo bedzie on wtedy jeszcze gorszy... trzymaj sie i dbaj o maluszka buzka