chyba się męczę w związku

Witam,
jesteśmy ze sobą 3 lata. Początek nie był łatwy, ponieważ byłam zdystansowana i ostrożna, ale po kilku miesiącach przepadłam i się zakochałam.
Ja mam 24 on 27 lat. Widujemy się tylko na weekendy (ale też nie każdy i nie na cały). jest mu ciągle obojętne kiedy się spotkamy, o której i gdzie. Ciągle ja pytam jak się widzimy i ja wychodzę z inicjatywą. Pytam co chcesz robić w niedzielę- odpowiedź "obojętne. co chcesz", o której się spotkamy "nie wiem, jak chcesz". Do tego ta obojętność gdy rozmawiamy na gg czy przez telefon- jakby mu się nie chciało.
Coraz mniej się widujemy, a ja czuję coraz większe sfrustrowanie. Ile razy już rozmawiałam z nim na ten temat, że mi źle, że tęsknie, a on obraca kota ogonem i moje słowa idą o kant rozbić.
Jak się spotykamy jest dobrze, oprócz jednego aspektu- seksu, bo to również mu obojętne. Kiedyś był napalony, chciał się kochać, a teraz nie. Oczywiście mówi, że wszystko dobrze... A jakże.
Mówi, ze kocha, że chce się spotykać i chce się ze mną kochać, ale to słowa. Gdzie czyny?
Jemu jest dobrze, tak jak jest...wygodnie. Tylko że ja coraz bardziej tęsknie, czekam na te spotkania, bo mi ich brak.
Mam wrażenie, że X popadł w rutynę (a ja za nim). Przychodzi z pracy, siada przed komputerem i daje znać na gg, że jest. Coś tam popiszemy, ja wracam do swoich zajęć i co jakiś czas się do siebie odzywamy.
Coraz częściej zastanawiam się nad rozstaniem, ale cały czas mam nadzieję, że jakoś do niego dotrę i coś się zmieni. Nie mam co ukrywać również, że boję się rozstania.
Męczę się samym widokiem jak nasz związek wygląda. Czuję, że stanęliśmy w miejscu, a nawet się cofnęliśmy parę kroków.