Co byście zrobili na moim miejscu???

Witam
Zacznę od początku. Mam 32 lata jestem z facetem od 16 lat, mamy poukładany swój świat, tak mi się wydawało :( Jakiś miesiąc temu zaczął chować telefon i po nocach budziłam się jak pisał esemesy zawsze miał jakąś wymówkę, nie kochał się ze mną nie zwracał na nic uwagi, jak miałam urlop robił wszystko żeby nie być ze mną w domu , ufałam mu. Zadzwoniłam do operatora po biling, z niego dowiedziałam się że ciągle dzwoni i pisze pod pewien numer, pod koniec sierpnia przeprowadziliśmy rozmowę, obiecał że to skończy i na drugi dzień telefon leżał nikt nie pisał ani nie dzwonił, pomyślałam że mnie kocha skoro tak szybko rozwiązał tą sprawę. Jakiś tydzień temu znalazłam w kuchni drugi telefon i od tej pory mam piekło w domu. Spytałam co to jest, przecież już niby skończył, jak on mógł? Powiedział że to wszystko moja wina że od dawna już się nie kochamy tylko ze sobą jesteśmy, on nie wie na czym stoi i się zastanawia, do niczego między nimi nie doszło, poznał ją przypadkiem, w pracy dała mu swój numer bo jej się spodobał i zaczęli pisać. Powiedział że z nią się fajnie rozmawia otworzył się przed nią ponieważ ona pisała mu najpierw o swoich kłopotach z mężem a on jej pomagał to rozwiązać, teraz pisze że go kocha, że jest jej skarbem itd. on twierdzi że zakochała się w jego słowach bo jej cukruje szkoda że do mnie zachowuje się inaczej twierdzi że ze mną jest tyle lat i ja to co innego. Teraz nasze życie się zmieniło. Ja cięgle płacze, rozmawiam z nim i nic to nie daje. On nie chce takiego życia ze mną bo ja pewnych jego przyjemności nie toleruje, ona chce być z nim w każdej chwili, ale mam mu dać czas bo on nie wie na czym stoi, musi się z nią rozmówić. Pytam czemu, zaczęło się przez esemesy i to tak może skończyć, jak do niczego nie doszło. Ostatnio przyszedł z pracy jak zawsze o pierwszej w nocy i rozmawiał ze mną do póki pisali do siebie, a potem spał z telefonem. Ja już wariuje jestem bez silna i przegrana więc dwa dni temu powiedziałam mu żeby się wyprowadził, ma na to dwa tygodnie. A on nie wie co zrobić bo jak zwykle nie wie na czym stoi. Ja sama nie wiem czy go kocham ale jedno wiem na pewno że jestem do niego przywiązana jak pies i ta sytuacja mnie przerasta, panikuje, zachowuje się jak idiotka, ciągle płacze i próbuje z niego coś wyciągnąć, a on nie wie co ma zrobić. Wczoraj na przykład poszłam rano do pracy i żle się czułam zwolniłam się aby iść do lekarza, on miał iść na 10.00 do firmy i prosił abym nie dzwoniła bo będzie miał rozmowę z dyrektorem, Gdy weszłam do domu po książeczkę był zły i zaczął się na mnie wydzierać że go szpieguje i znowu się zaczęło płacz itd. Powiedział że chciał ją zaprosić do domu aby się rozmówić a ja wszystko zjeb.... i ciągle używa wulgarny słów. Spanikowałam i jak chciał wyjść to nie chciałam go pościć , zaczęłam szaleć, trwa to już tak długo że ja nie daje rady. Uspokoiłam się i porozmawialiśmy, ja powiedziałam że nie chce całe życie się bać że mnie zdradza, a on nie chce takiego jak do tej pory życia ze mną. Chwile potem zadzwonił telefon nikt się nie odezwał zaczął się denerwować że jej mąż się o wszystkim dowiedział i ma problemy. Zaproponowałam że za dzwonie ze swojego i powiem aby oddzwoniła do niego i żeby się z nią rozmówił ja poczekam w parku wracając od lekarza. W drodze powrotnej spytałam czy mogę przyjść, odpowiedział że za chwile bo teraz rozmawia przez telefon, czekałam na ławce. Jak skończyli to mnie zawołał do domu. Postanowił że zrobimy obiad i spytał czy się pokochamy ja się nie zgodziłam ponieważ nie chce być alternatywą i rano postanowiliśmy że się rozstaniemy. I robił mi wymówki że on o tym mówił nie chce się całe życie prosić o sex i co tygodniowe wypicie wódki itd. Zjedliśmy obiad, wzięłam leki które mi kupił i zasnęliśmy. Wieczorem od nowa przygoda z telefonem, ja poszłam do kuchni aby popłakać sobie i go nie denerwować bo on ma tego dość, on schował się do córki do pokoju żeby mnie nie ranić i pisał jakieś trzy godziny, ja się umyła i położyłam za snęłam od razu ale po około godzinie mnie obudził i kochał się ze mną choć ja powiedziałam że boje się że mnie wykorzysta i oleje, on na to że on nie wie bo ona mu napisała że ja muszę go bardzo kochać skoro chciałam do niej zadzwonić i że tak się poświęcam nie to co ona. Zrobił mi jedzenie i rozmawialiśmy normalnie i spokojnie potem chciał abym położyła cię do niego do łóżka bo jestem chora itd. ( od kiedy znalazłam ten drugi telefon nie śpimy razem) Dziś rano wstał jak zwykle o 4.30 do pracy i pierwsze co zrobił to pisał esemesy nie odezwałam się,około 8 rano zadzwonił do mnie i pytał czy jestem chora (denerwuje mnie takie bezsensowne pytanie). Po 4 godzinach znowu dzwoni i pyta co robie. Jestem wściekła i bez silna, nie mam pojęcia co robić, jest mi że i ciągle bym płakała, a rozchorowałam się pewnie z nerwów. Teraz siedzę w domu i dostaje szału że z nią ciągle pisze, a w przerwach dzwoni do nie. Co ja mam zrobić jak się zachować ?
Pozdrawiam