facet z uczuciami

witam wszystkich
oczekuje opinii, rady, informacji

jestem facetem. Wiem, ze łatwiej mi bedzie zapytac kogo "z boku"
1,5 roku temu zwiążałem się z kobietą.Zawsze brzydziłem się zdradą, dom zona dziecko były dla mnie świętością. Aż do czasu, kiedy zdałem sobie sprawę, że nasze poglady spojrzenie na swiat, uczuciowe potrzeby są zupełnie różne. Kiedyś czytałem, że podejmując wazne decyzje w mlodym wieku, narażamy się na to, że za kilka lat kiedy nasz swiatopoglad bardziej sie wyklaruje, dojdziemy do wniosku, że poza dzieckiem, niewiele nas łączy...i tak było w moi m przypadku. Zalozylismy rodzine kiedy mialem 21 lat, pozniej postawilismny dom i okazalao sie, że siedząc pod jednym dachem nie mamy o czym ze soba rozmawiac. Ja zajmuje powazne stanowisko, awansuje. Moja zona od kilku lat pracuje w markecie. Nie ma ambicji, wystarczy jej to co ma, zwlaszcza, ze zarabiam nie najgorzej. Jej swiat to dobrze napudrowany nos, posprzatane mieszanie i ciuchy codziennie inne...moje potrzeby: czulosc, wspolne wypady, okazywanie uczucia...tego nie bylo. Rozmawialismy o tym wielokrotnie, ale bez reultatu. Poznalem Kobietę. Pracujemy razem. Jest ciepla, kochająca, daje mi to, czego moja zona nie chciala, badz nie mogla mi dac. Odszedłem od zony, zamieszkalismy razem, rozwiodla sie, ja nie. Niy sielanka, ale jednak moje wyrzuty sumienia wobec zony sa nie do zniesienia, wobec syna sa tak bolesne, że nie potrafie juz nawet myslec o tym szczesciu, ktorego mi brakowalo. Przestalem je nawet okazywac. Moj syn oddala sie ode mnie. Jestem u niego codziennie a jednak nie daje mi spokoju fakt, ze kiedys bedzie mial do mnie pretensje, ze jesli cos mu sie stanie to bedzie moja wina, ze jesli sie stoczy to winny bede tylko ja. Kobieta z ktora jestem jest madrą czula osoba, ale jesli ja zostawie i wroce do dziecka zostanie sama. nie ma rodziny, maz odsunal sie od niej, jedyne co ma to dziecko. Problem drugi. Jesli ja zostawie to co dalej? Musze wrocic do zony na jej warunkach, a ona oczekiwac bedzie wspolnego zycia, zwiazku. Nie kocham jej. Czy to mozliwe ze zmieni sie bo moje odejscie czegos ja nauczylo, dotarlo do niej ze dziecko to nie wszystko, ze na tym zwiazek nie moze sie opierac? Jak mam zyc? Na dochodne do dziecka u boku Kobiety, ktora kocham i ktora Milosc te odwzajemnia, ale jednak z wyrzutami sumienia strachem o syna, czy wrocic do niego, udawac uczucie i z wyrzutami ze zostawila wszystko dla mnie, a teraz ja ja zostawiam. Zostawic ją, samą, narazając na kontakt w pracy, rozdrapując ból. moja zona czeka na mnie, zakrywajac sie dobrem dziecka, ale wiem, ze bedzie miala z tego satysfakcje, ze wracam chociaz to byla "taka wielka milosc"(jej slowa). .wiem ze nie jestem swiety i wina lezala po obu stronach, ale skoro nie wystraczyly moje rozmowy to dlaczego mam sadzic ze teraz sie cos zmieni, boje sie ciszy jeszcze wiekszej niz byla. nie chcialem zyc jak moi rodzice, razem a jednak osobno, nie chce by moj syn tak zyl a taki przyklad przeciez mu dam. ze najwazniejsze jest dziecko i nic poza tym, bez wzgledu na klimat.Jestem w rozbiciu. Nie moge teraz zmienic pracy, ale tez nie chce zyc tak jak teraz. bez planow.bez perspektyw. w ciaglym zawieszeniu.nie radze sobie z tym problemem.
Prosze pomóżcie mi jakoś.