i co dalej?

mam męża od 6 lat i 4 letnią córkę. Od zawsze mąż należał do osób które nie potrafią pokazać swoich uczuć (myślałam, że to się zmieni)ale nie jest złym człowiekiem, bardzo mnie szanuje i wiem, że kocha. Od roku mieszkamy w nowo wybudowanym domu i oboje pracujemy, także finansowo nie jest źle (poprostu zwyczajnie). Jakieś dwa lata temu kiedy zmieniłam pracę poznałam fajnego kolegę. Na początku to był tylko znajomy, później dobry kolega z czasem bardzo dobry a po upływie około roku zdaliśmy sobie sprawę, że tak naprawdę to jest miłość. Nigdy ze sobą nie spaliśmy poprostu uwielbiamy ze sobą przbywać, patrzeć na siebie, mamy miliony wspólnych tematów, czasem nawet razem płaczemy gdy jest źle. Jakiś czas temu ze względu na to, że to nie jest wporządku zarówno do mojego męża jak i jest obecnej dziewczyny postanowiliśmy zerwać a przynajmniej znacznie ograniczyć nasze kontakty.I kiedy przeszłam już przez najgorsze piekło albo sobie wmówiłam sama, że już go nie kocham i że dam radę, on przyszedł do mnie mówiąć że z osobą którą jest obecnie jest mu dobrze ale jej nie kocha bo nie jest mną, nie pachnie jak ja, nie uśmiecha się jak ja i nawet gdyby była 100 razy lepsza niż ja to nie ma najmniejszego znaczenia bo nie jest MNĄ! Powiedział, że nie może wmawiać sobie że mnie nie kocha i bo to nie prawda i że jest gotowy na wszystko aby mi pomóc, żebym odeszła od mężą a moją córkę pokocha i wychowa jak własną. Najgorsze jest to, że powiedział to właśnie wtedy kiedy zaczełam mieć znów normalny dom, być może że sobie to tylko wmówiłam żeby mi było dobrze... nie wiem! Jedno wiem że nie jest tak, że nie kocham mężą wkońcu to człowiek z którym przeżyłam ostatnie 6 lat i 4 lata przed ślubem, nie umiem mu powiedzieć właśnie teraz że chcę odejść, teraz kiedy wszystko naprawiamy..... ale nie wiem też na ile jest to silne skoro uczucie do "tamtego" powraca jak bumerang z tym, że ze zdwojoną siłą i wiem, że go kocham.
Proszę pomóżcie mi jeśli ktoś był w podobnej sytuacji, wiem, że mąż nie odda mi córki kiedy będę chciała odejść (a życie bez własnego dziecka nie ma sensu), na pewno rodzina zupełnie się odemnie odsunie i nie wiem co mam zrobić. Tak naprawdę jestem w kropce, kocham dwie osoby równocześnie i wiem że oni mnie też. Dodam jeszcze, że nie obiecywałam, tej drugiej osobie ,że zostawie męża i że na teraz pozostane w domu bo jest to mniejsze zło, ale wiem, też że on na mnie czeka nawet gdyby to miał być rok! BŁAGAM niech ktoś mi podpowie albo opisze własną sytuację bo był w podobnej lub jest.
Jak sąd patrzy na to przy decyzji o prawach rodzcielskich, gdy odchodzi matka? POMOCY!!!!!