JA i ONA + jej SIOSTRA

Siemano forumowo jestem Fantom i mam problem w swoim związku lub może problem sam ze sobą.

Jestem ze swoją dziewczyną w związku 8 lat i od ponad roku jesteśmy zaręczeni i planujemy ślub i tak dalej.
W naszym związku bywały gorsze chwile, ale ogólnie jesteśmy szczęśliwi.
Problem w tym, że moja narzeczona ma 7 late młodszą siostrę, która ostatnio zerwała ze swoim chłopakiem bo on ją oszukiwał i tam różne takie, według mnie to ona też była winna, ale nie ważne.
OK siostra czuła się smutna bo była oszukiwana ona go kochała i tak głupio się skończyło więc rozumiem, że moja narzeczona ją pocieszała i gadały tam sobie na te tematy babskie itd.
Ogólnie siostrunia szybko się ogarneła i teraz ma spore zainteresowanie wśród chłopaków czyli ŻYĆ NIE UMIERAĆ i się spotyka ale nie myśli o związku tylko raczej o zabawie (według mnie na czyjś koszt).
Czyli po prostu poczuła wolność i zainteresowanie się nią chłopakami i to pewnie każdej dziewczynie się podoba i jak siostrunia to mówi WOLNOŚĆ JEJ SŁUŻY.

Mój problem zaczyna jest w tym, że ta siostrunia jest mocno roztrzepana i awangardowa i nigdy nie wiadomo czego się po niej spodziewać jeśli chodzi o imprezowanie. Rozumiecie spontan na imprezie, planujecie coś, a kończy się nie wiadomo jak.
Problem w tym, że ta siostra ciągle odbiera moją narzeczoną po pracy i gdzieś sobie chodzą po mieście czy coś. Ciągle ją gdzieś ciąga. Normalnie mi to nie przeszkadzało, ale zaczęło gdy dowiedziałem się, że razem byli na baletach, a innym razem zwiedzili prawie wszystkie bary w mieście. Dowiedziałem się tego od swojej narzeczonej bo mi mówi o wszystkim, ale czasem wydaje mi się, że może nie o wszystkim.
Ogólnie w mim związku zaczęło się psuć od zerwania z chłopakiem tej siostry, moja narzeczona zrobiła się inna i ta jej siostra zaczęła mieć na nią zbyt duży wpływ - wpływ swobody i wolności gdzie nie ma zbędnego stałego partnera tylko zabawa, sielanka i chłopaki od imprezy i to wszystko.
Zawsze ufałem swojej dziewczynie, ale teraz zaczynam mieć wątpliwości, a nie chcę trzymać jej na łańcuchu bo to nie zdrowe. Zawsze gdy są we dwie gdzieś razem, a ja gdzieś sam zaczynam się denerwować bo nigdy nie wiem gdzie znowu siostrunia ja zabierze. Niby gadałem ze swoją o tym, ale i tak jak sistrunia tupnie butem to tak musi być bo ona tak chce.
Właśnie zapomniałem wspomnieć sistra ma ciężki harkter paniusi zawsze wymusza na ludziach swoim zachowaniem to czego chce. Ja jestem na to odporny i zawsze robie na odwrót co ona chce bo nie będę dla niej psem, oczywiście wtedy wielce obrażona panienka, że jak ja tak mogę i jak mi się nie podoba to ona znajdzie lepszego męża dla mojej narzeczonej. Takie paplanie, że szlak mnie trafia przez tą gówniare. Wcześniej była złą wredną młodszą siostrą, a teraz po stracie faceta nagle siostra się znalazła.
No nie jestem zazdrosny o siostrę, ale denerwuje mnie ta sytuacja, że przebywają razem i ja nie wiem co tak naprawdę robią skoro ta młoda taka przebojowa jest.
Gadałem ze swoją o tym co mnie w tym wszystkim boli i niby jest OK, ale czasami wydaje mi się że brakuje jej wolności tej, którą ma jej młodsza siostra.
Nie wiem jak sobie z tym poradzić bo czuje się jakby rozbrykana siostra odbierała mi moją dziewczyne-narzeczoną. Chociaż częstro chodzimy we troje na impreze, ale wtedy trochę czuje się jakby to tylko one były, a ja dodatkowym kołem. Zawsze ważniejsza jest siostra bo gdzieś chwilowo znikła no już normalnie pobawić się nie mogę ze swoją bo młoda jest i trzeba ją pilnować lub z nią się bawić.

Dodam jeszcze, że ze swoją narzeczoną mieszkamy już razem mimo, że to wbrew ogólnie przyjętym w Polsce normom, że zamieszkuje się dopiero po ślubie. Ja akurat lubię łamać stereotypy i często robię wspak. Dlatego właśnie denerwuje mnie ta sytuacja gdy ja jestem po pracy zrobię obiad, a mojej jeszcze nie ma bo coś tam młoda zadzwoniła i musiały pogadać o jej przelotnych romansach z nowymi kolesiami.

Ogólnie moja mnie zapewnia, że lubi przebywać ze swoją siostrą a ja nie powinienem być zazdrosny, zły czy czuć się zagrożony bo ona mnie nie zdradzi.
Właśnie raz byli w barze i moja mówi, że jeden mocno ją podrywał i gadał spore komplementy co się nie dziwie skoro jest ładna, ale no zrobiłem się mocno zazdrosny przez to o nią. Czasami zastanawiam się czy to nie jest syndrom Otella czyli chorobliwa zazdrość i czy nie zaczynam być tyranem dla swojej narzeczonej. Mam do siebie dystans i sam to potrafię zauważyć i się opamiętuje i wbijam na luz. Ogólnie to chyba przez to, że ostatnio tak jakby na nowo się zakochałem we swojej dziewczynie i bardziej okazuje jej uczucia i chciałbym spędzać z nią jak najwięcej czasu.


Nie wiem czy ja wyolbrzymiam i jak mam sobie z tym poradzić, może ktoś coś doradzi. Co powinienem powiedzieć swojej o tym wszystkim bo może robię coś źle?