Jak uatrakcyjnić związek??? - szarość...

Witajcie!
Jestem mężatką z 3-letnim stażem, mamy 1 dziecko. Przebywam na urlopie wychowawczym, pracuje tylko mąż. Od dłuższego czasu mam wrażenie, że nasz związek jest taki szary i rutynowy, że moje - nasze życie takie szare się zrobiło i ryczeć mi się chce. Ciągle, codziennie to samo, nic ciekawego się nie dzieje. Wkółko dziecko i sprzątanie mieszkania, zero znajomych w miejscu zamieszkania - i tak jest odkąd poszłam na wychowawczy rok temu (wcześniej mieliśmy opiekunkę). Nie mam pomysłu jak zaskoczyć męża, co zmienić w sobie, w naszym życiu aby była ta nutka atrakcyjności, ciekawości, tajemnicy. Poza tym - co zrobić, by nawarstwiające się sprzeczki nie powodowały chłodu i wogóle...

Ja nie czuję się dobrze będąc w domu z dzieckiem (wolałabym pracować ale mamy taka sytuację, że muszę być z dzieckiem). No i wiadomo - przy dziecku, czy na spacerki potrzebuję wygodnych ubrań - więc w mojej szafie są buty raczej na płaskim obcasie, nie mam dokąd ładnie się ubierać - tzn. elegancko jak kiedyś do pracy.... . Nie czuję się kobieco. Nie mam się do kogo odezwać w ciągu dnia za wyjątkiem dziecka. Jesteśmy we dwoje z mężem w weekendy - i wtedy mogę się ładnie kobieco ubrać ale wychodzimy...tylko na obiad do teściów lub na spacer z dzieckiem. Poza tym mężowi nic się nigdy nie chce!!! Po pracy - musi odpocząć. W sobotę - musi odpocząć. W niedzielę - też zmęczony. Rzygać się chce. Gdzie zniknął ten pomysłowy chłopak z początków naszego małżeństwa???? Wiem że ja też nie jestem ideałem ale jestem już bezsilna że nie możemy się dogadać.

Mąż po powrocie z pracy (pracuje 8h za biurkiem) wskakuje w dres i siada przed komputerem, ciągle mówi, że jest zmęczony i musi odpocząć. Wiadomo, że z tego powodu się kłócimy - wogóle nie pomaga mi w domu, nic mu się nie chce, twierdzi że skoro ja nie pracuję to dom jest na mojej głowie w tygodniu i w weekendy. Nie wymagam od niego mnóstwa prac domowych ale aby czasem gary umył, bo czuję się jak żywa zmywarka.
Oto przykład powodu naszych sprzeczek, które się nawarstwiają od wielu miesięcy. Wczoraj była niedziela i mieliśmy gości, upiekłam ciasto i zrobiłam sałatkę itp. Mąż rozłożył stół i porozstawiał talerzyki. Jak goście poszli została sterta naczyń do mycia, poprosilam męża delikatnie by je pozmywał - to byłby jego drugi raz mycia naczyń w tym tygodniu. Powiedział, że jest zmęczony i musi odpocząć a poza tym przypomniał że rano już umył parę szklanek (pierwsze mysie naczyń w tym tygodniu) i rozłożył stół, więc garów mył nie będzie, a skoro ja też jestem zmęczona to sobie je umyję rano jak się wyśpię....Oczywiście się wściekłam (jestem cholerykiem mąż jest spokojny zupełne przeciwieństwo). No i gary zostały oczywiście do mycia mnie na dzisiaj (poniedziałek) a mąż utonął w komputerze, a ja w telewizorze. No i przez te gary zniknęła oczywiście szansa na romantyczny wieczór bo już byliśmy poprztykani. TAK JEST U NAS BARDZO CZĘSTO.

Ja zostałam wychowana inaczej, i dlatego się wściekam na męża. U mnie w domu każdy coś robił jak było coś do zrobienia, nie do pomyślenia było żeby sterta brudnych naczyń została na rano, nikt się nie licytował, tata mył, brat też, lub ja, zresztą mama wszystko w domu dla gości szykowała - dlatego potem naczynia zmywaliśmy my, to było oczywiste. Wiem - jestem perfekcjonistką a mój mąż wręcz przeciwnie, i jest jedynakiem na dodatekwidać że mama za niego wszystko w domu robiła, nie umiemy się od kilku lat dogadać pod względem podziału obowiązków w domu, nawet jak pracowałam to mąż w domu nie robił NIC!!!! - nie dało się go zmusić ani przekonać perswazją. Ja z powodu np. nieumytych naczyń dosłownie gorzej śpię w nocy!!! Taka już jestem. Może to wada.

Mam wrażenie, że mój mąż traktuje dom jak hotel - gdy mu to mówię (spokojnie) i popieram argumentami, to on się denerwuje że jestem zrzęda i zamyka się w sobie - a wobec siebie wogóle nie jest krytyczny.
Ja często idę łazienki i ryczę z bezsilności bo normalnie straciłam ostrość spojrzenia na całą tę sytuację!!!!:confused:
DORADŹCIE COŚ!!!!!