milosc przez neta ma sens!

chcialam sie z wami podzielic moim szczesciem i pokazac tym ktorzy kochaja na odległość, ze nie warto sie poddawac, oraz ze milosc przez neta tez ma sens!

Poznalismy sie prawie pół roku temu na necie. Jestem zalogowana na zagranicznym portalu hot or not i wlasnie tam znalazłam moj skarb. Pomyslalam sobie ze szukanie faceta w Polsce to juz nie dla mnie, bo mialam ich wielu i bylam ciekawa jacy sa inni faceci. Poznalam tam naprawde wielu przystojnaków. Pewnego nudnego dnia przegladałam fotki i trafilam na niego. Był przystojny ( choc znalam lepszych), poprostu cos mnie do niego ciagneło. Zaczelismy pisac ze soba. Od pierwszego dnia gadalismy non stop. Nawet roznica czasu nam nie przeszkadzała ( on mieszka w USA to roznica 6 godzin). Od tamtego czasu mielismy przerwe w rozmowie jaies 5-6dni. Prawie całymi dniami siedze przed komputerem ( dobrze ze sa wakacje haha a i ucze sie zaocznie wiec jakos mi to nie przeszkadza). On niestety ma szkołe non stop ale wszedzie gdzie idzie to zabiera ze soba komputer :D haha wiem to troche głupie ale my poprostu nie portafimy bez siebie zyc. Nawet słowo kocham jakie mi powiedzial pare miesiecy temu brzmi niby naciaganie, bo jak mozna kochac kogos kogo sie nigdy nie dotkneło, jednak ja poczułam to samo i nie potrafie powiedziec dlaczego... Moj angielski nie jest zbyt dobry, ale on mi pomaga i z kazdym dniem jest lepiej. nawet jak jestesmy na kamerkach to daje rade z nawet biegła rozmowa. 3 miesiace temu padła propozycja spotkania. Odrazu sie zgodzilam tylko dopiero pozniej uswiadomilam sobie ze on mieszka na tam a ja tu i ze to nie bedzie łatwe...jadnak pozniej przypomnialo mi sie ze w te wakacje mialam jechac na kurs jezykowy do Australii, zapytalam rodzicow co mysla o tym zeby zamiast do Australii wyslac mnie do USA. Byli lekko zdziwieni bo przeciez nikogo tam nie znam a w Australii mam rodzine.Wtedy powiedzialam im o moim kochanym i zaczeli pisac do siebie maila. Mama bardzo go polubila, jak zreszta cala rodzina i wyrazila zgode na moj wyjazd. Przez 2 miesiace biegalam po miescie i zalatwialam dokumanty do wizy i zapisalam sie tam do szkoly jezykowej. Niedawno dostalam moja wymarzona wize i za tydzien jade do mojego skarba! dalej w to nie wierze, bo wydaje mi sie to takie nieosiagalne i dziwne. Jednak tu teraz zaczynaja sie schody bo dał mi miesiac na podjecie decyzji, czy wracam do Polski czy zostaje z nim...niby sie mowi ze milosc jest najwazniejsza, wiec jesli bedzie to prawdziwa milosc to pewnie z nim zostane.

Dlatego warto probowac rzeczy z pozoru niemozliwych i pomagac spełniac swoje marzenia :D pozdrawiam wszystkich :*:*