POMÓŻCIE MI PROSZĘ.. WIEM, ŻE DŁUGIE ALE PROSZĘ O POMOC!

Witam. Po pierwsze jestem tutaj pierwszy raz. Szukałam pomocy wszędzie i nie umiem sobie poradzić.

Mam 26 lat. Byłam w pięcioletnim związku z dwa lata starszym Panem B od 2009-2014. Mija rok od rozstania. Związek pełen moich łez, ulotnych chwil, niepewności, miłości. Początkowo seks w miejscach przeróżnych - wiadomo motyle. Ostatni rok, to raz czy dwa razy na dwa tygodnie. Kłamstw z jego strony multum - mam bardzo trudny charakter - węszę, podejrzewam, choć jeśli dotrwacie do końca to uznacie, że miałam ku temu powody. Jestem wykształcona, pracowita, on średnia szkoła. Jestem odpowiedzialna, wszystko musi mieć swoje miejsce i czas. Zawsze chciałam być o wszystkim informowana. Kochałam i raczej kocham nadal. Kombinowałam, żeby tylko wszystko zawsze miał.
Nie mam rodzeństwa. Mamy z rodzicami duży dom. On gnieździ się w piątkę z rodzicami i rodzeństwem na dwóch pokojach. Pierwszy raz będąc u mnie myślał, że chwycił Pana Boga za nogi. Zaraz na początku związku kupił samochód i władował do niego gaz. Więc musiał na to wziąć kredyt. Wiadomo młody 22 letni chłopak, chciał coś swojego mieć. Nigdy nie mógł liczyć na wsparcie rodziców. Wszystko musiał kupować sobie sam. Choć nawet nie chodzi o wsparcie finansowe..ogólnie rzecz mówiąc każdy sobie rzepkę skrobie w tym domu. Tak więc wydawało mi się, że jest przy mnie szczęśliwy...że jest u nas inaczej, rodzinnie itd. Dzienne obiady u mnie i tak do końca związku.
Pracował i pracuje nadal. Mało nie zarabia choć 5 lat temu zaczynał pracę także zarobki też miał inne, mniejsze. Chciał mi zaimponować więc kolejny kredyt, kolejny i kolejny. Powtarzam-pracował, nie płacił rodzicom za rachunki, nie dokładał się do niczego, tak więc myślałam, że stać go na to wszystko. Kino przez 3 lata co tydzień w piątki i może przez dwa lata wypady co sobotę. Kasa szła, ja wiem ale tak jak mówię on pracował, brał nadgodziny więc rozumiecie..Wakacje co roku- każdy płacił za siebie. Uwierzcie mi, że ile ja miałam to też dawałam. Grał odkąd pamiętam w zakładach bukmacherskich, tłumacząc, że chce wyjść z długów, tak z długów.. ile ich było nie wiem. Ile razy pytałam, tyle razy się wkurzał, że to jego sprawa i mam już nie pytać.

2011 - odbył delegacje i miał tam pannę z dyskoteki na dwa, trzy spotkania. Podobna do mnie. Wywęszyłam to bo jakże by inaczej - nieszczęśnie dla niego - bo przez sms. Długo się z tym borykałam ale rozmawiałam z tą dziewczyną. Ona o mnie nie wiedziała, a ja o niej. Który facet przyzna się na delegacji jak każdy korzysta, że ma dziewczynę. Wiem, są na pewno wyjątki. Pytała ile z nim jestem - odpowiadając, że dwa i pół roku zasugerowała mi, że nie był nachalny i jak mi zależy mam mu dać szanse. To był tylko pocałunek i trzy spotkania. Tak też więc zrobiłam. Mimo późniejszych łez, cierpienia, nieufności, kochałam z dnia na dzień jeszcze bardziej. On dziennie u mnie był, spał, jadł..to było jak małżeństwo. Już po całej tej delegacji nastąpiła jeszcze jedna rzecz. Był widziany dwa razy przez tą samą osobę w miejscu które zupełnie mu było nie po drodze, bowiem tam gdzie stoją panny. Oczywiście się wyparł.. męczy mnie ten aspekt po dziś dzień.
.....kolejno..2013 r. podjęliśmy straszną decyzję, byłam w ciąży..
Bałam się, długów masa,choć nawet nie wiedziałam ile tego jest, tutaj ta delegacja, tutaj był widziany, gdzie nie powinno go być, ja ledwo co zaczęłam pracować, w październiku 2013 obrona..tragedia.

Po tym wszystkim dałam ultimatum - połowa roku 2014 - dałam mu czas.. żeby był czysty. Powiedziałam że po to to wszystko było, po to tyle łez, że poczekam..Myślałam już o ślubie ale chciałam jak wyżej napisałam, żeby wszystko miało swoje miejsce i czas. Jednak.. koniec 2013 r raz czy dwa, a może trzy, wiem tylko o dwóch razach.. był znów na dyskotece jednak już nie na delegacji jak uprzednio, żeby nikt go nie znał, bo delegacja daleko, tylko tutaj na miejscu. Znów oczywiście to wywęszyłam.
No i później już tylko styczeń i luty 2014, bowiem marzec to już tylko kontakt telefoniczny - choć i tak wymuszony na nim. Uwierzcie, jeździłam miesiąc pod jego dom po pracy, żeby stać w tym mrozie, głodna, po niekiedy 3, 4 godziny a on nie wychodził. Wyganiał mnie spod tego domu, kazał odejść, żeby znalazła sobie innego. I tak przez cały marzec. Treść smsów była jednakowa.. No i pod koniec marca na kolejnej oszukanej dyskotece, kiedy to niby wracał z pracy zmęczony i szedł spać, dowiedziałam się od znajomego, że kazał mu nic nie mówić, że tu jest i że próbuje od miesiąca się ze mną rozstać ale ja nie daje mu żyć..to mnie tak zabolało, że odeszłam. Po prostu 1 kwietnia 2014 przestałam się z sekundy na sekundę odzywać..dodam Wam jeszcze, że pracowałam - bo do końca 2014 - w placówce windykacyjnej. Także mogłam się szybko dowiedzieć o jego długach ale na jego szczęście czy nieszczęście nie dotarło to do nas. Nie mówię tego bez powodu - wytłumaczę poniżej


Kwiecień 2014 pierwszy odzew z jego strony - chciał rzeczy. Zero odzewu z mojej strony przez kolejne tygodnie. Kolejno poznałam pewnego faceta, z którym też mam teraz problem ogromny:( Maj zadzwonił w rannych godzinach z zupełnie innego telefonu, (jak się okazało później, że to jego nowy numer bo zalegał z rachunkiem za poprzedni) że chce te rzeczy... i pieniądze, bo kilka stówek które mi ma oddać, odda następnego tygodnia jednak chciałby te rzeczy bo są mu potrzebne. Zostawiłam to bez echa to przyjechał tego samego dnia pod prace. Rzucił pieniądzmi i pojechał. Za tydzień znów sms, że chce rzeczy. I tak na przemian raz się odzywał raz mnie widział z tym facetem, znów się odzywał i znów za jakiś czas mnie widział z tym facetem. Pojechałam na wakacje z tym drugim to płakał. Pisał..i w ogóle tragedia.. Co tydzien teraz wychodzę. W ogóle bardzo spadł z wagi, niektórzy mówią, że coś bierze. Widuje go co jakiś czas na imprezach i teraz mamy luty a on jeszcze w styczniu jak mnie spotkał na dyskotece z tym facetem podszedł do nas pod byle jakim pretekstem, żeby tylko namącić. Później dzwonił, że to nie takie proste, pisał itd. i ja głupia, niepoważna, oczywiście pod wpływem, z nim poszłam. Stało się co miało stać. Niestety:( żałuje, bo teraz dopiero myślę..Kolejnego dnia znów się odezwał i od tego momentu cisza..powiedział, że nie umie mnie wyrzucić z pamięci, że musiał odejść, bo bał się że dowiem się, że z tych długów wcale tak szybko jeszcze nie wyjdzie a co mi miał powiedzieć, żebym jeszcze rok, półtorej na niego czekała? Jak już dosyć poświęciłam - tak uważał, dlatego wolał mi wmawiać, że mam odejść i znaleźć innego.. A teraz mam takie problemy. Pracy brak, faceta brak,z tym facetem z którym się teraz spotykam tez mam problemy, choć innej natury, ale to może nie na ten wątek i ogólnie nie wiem co mam ze sobą zrobić. Sami widzicie, że mam tyle 'namiętnych' niepewności.. Nie wiem komu wierzyć, komu nie. Czuje się źle, tragicznie..szukałam już pomocy wszędzie..ja naprawdę wołam o pomoc.