Pomóżcie zrozumieć zachowanie mężczyzny....

Witam

Piszę w dość stereotypowej kwestii - jako chyba nie jedyna kobieta - nie rozumiem facetów. A konkretnie jednego.
Znamy się pół roku, spotykaliśmy się najczęściej początkowo dzięki znajomym, na wspólnych wypadach. Dzięki temu między innymi spędziliśmy razem wakacyjny urlop. Krótko mówiąc - dzięki znajomym, nasza znajomość bardzo się rozwinęła. I trwa nadal. Widujemy się, rozmawiamy, śmiejemy, pomagamy sobie. Choć oficjalnie razem nie jesteśmy. Nigdy o tym nie mówiliśmy, żadno z nas nie porusza tej kwestii. I tak sobie jesteśmy - niby razem - uściski, przytulaski, pierwsze nieśmiałe pocałunki, a jednak osobno. Wiem, że spotkało go bardzo bolesne przeżycie związane z kobietą. Wiem na ten temat niewiele, ponieważ on jest baaaaardzo małomówny, ale szanuję jego prywatność i nie wyciągam szczegółów. I dlatego rozumiem, że cała sprawa toczy się powoli, nawet mi to odpowiada, bo sama mam za sobą nieudany i bolesny związek, więc wole teraz spokojnie, powoli kogoś poznawać, docierać się, niż od razu deklarować Bóg wie co. Ale do sedna.

Potrafię - jak wspomniałam - być cierpliwa i spokojnie czekam na rozwój wypadków, obserwując rodzące się między nami uczucie. Ale... ostatnio spotkaliśmy się, spędziliśmy ze sobą kilka godzin, film, miła atmosfera, rozmowy (fakt o niczym konkretnym). Leżeliśmy wtuleni w siebie, było naprawdę przyjemnie. Wtedy też pierwszy raz się pocałowaliśmy (i teraz chyba mój problem może wydawać się na miarę zauroczonej po uszy nastolatki... ale tak nie jest, swoje lata już mam ;). Nic nie zburzyło tego miłego klimatu, do końca wieczora. Oboje byliśmy zadowoleni z tego co - w końcu - się stało. Chociaż zastanawiałam się, czy te pocałunki coś zmienią w naszych relacjach.... No i tu właśnie jest sedno.Okazało się, że chyba zmieniły, tylko na minus. Od tamtej pory on po prostu się zawiesił. Normalnie piszemy bardzo duuuużo, często dzwonimy, praktycznie non stop jesteśmy (byliśmy) w kontakcie. Teraz pisze sporadycznie, od niechcenia. Albo wcale, albo zdawkowe: "miłego dnia" i cisza do wieczornego: "jak tam dzień minął". Ja wiem - to się wszystko wydaje wręcz głupie, infantylne. Ale zależy mi na tym facecie, pierwszy raz coś toczy się tak jak należy w moim życiu osobistym. A tu nagle jego "milczenie"... Może być uzasadnione tymi pocałunkami? Może w sumie uznał, że nie powinien był, że nic go do mnie nie ciągnie... Że to pomyłka. No bo nie wiem co może znaczyć taki zwrot sytuacji. Znam go troche, wiem, że jesli ma problem, to jest małomówny. Niechętnie mówi o tym, więc już nawet nie pytam, żeby nie było ze wścibska jestem. Więc - albo teraz ma jakieś zmartwienia - albo to ja jestem tym zmartwieniem...

Nie rozumiem... Proszę więc o radę.