Zraniłem, chociaż kochalem.

Witam, dzisiaj chciałbym opowiedzieć wam moją historie, dowiedzieć się czy jest z niej jakieś wyjście, a także spojrzeć na to wszystko z perspektywy kobiety. A wiec zaczynamy, opowiem wszystko od początku.

Miałem, kumpla właściwie przyjaciela, miał on na imię Łukasz, codziennie się spotykaliśmy ogólnie było nas czterech ja czyli Artur, Łukasz, Michał oraz Bartek. Po pewnym czasie zaczęła z nami się spotykać siostra Łukasza która miała na imię Monika, wychodziła z nami, byliśmy taką paczką dobrych znajomych. Z dnia na dzień Monika coraz bardziej mi się podobała, zacząłem z nią więcej rozmawiać, spędzać więcej czasu. Strasznie dobrze mi się z nią rozmawiało, a patrzyłem na nią to po prostu nie mogłem wyrazić jak bardzo mi się podoba, po prostu widziałem w niej Anioła, że tak to określę. Ale z tego względu że nigdy niemiałem i nie mam do tej pory odwagi, nie powiedziałem jej o swoich uczucia. Nie powiedziałem jej także o tym z tego dlatego że nie grzeszę urodą, a on była/jest przepiękna, i po prostu bałem się odrzucenia. Podobała/podoba mi się pod każdym względem urody, a także charakteru, nie była jakaś księżniczka, była/jest zwykła dziewczyna. Dobra, rozgadałem się trochę o niej, to opowiadam dalej. Spotykaliśmy się tak przez jakiś czas cała paczką, a gdy inni szli do domów to ja z nią zostawałem i spacerowaliśmy Sobie po osiedlu. Zawsze miałem dusze romantyka, i lubiłem patrzeć z nią w gwiazdy, wtedy się do mnie przytulała, opierała mi głowę na ramieniu i rozmawialiśmy. Było dużo takich sytuacji w których się do mnie przytulała itp. Kiedyś także szliśmy w nocy do domu, ja, Monika i jej brat Łukasz, Monika się przestraszyła( już nie pamiętam dlaczego) i złapała mnie za rękę, a mogla złapać swojego brata. Było także dużo sytuacji gdy była u niej kuzynka, i siedziały tu późnij nocy, i wtedy do mnie dzwoniła żebym przyszedł, i z nią odprowadził jej kuzynkę do domu, bo bała się sama wracać, bo przez drogę nie było ani jednej lampy, a mogła w każdej chwili iść do brata i jego o to poprosić. Była także taka akcja, ze ona wyjechała do cioci, i ja cały czas z nia pisałem SMS. Akurat w ten czas przypadały urodziny jakiegoś kumpla/koleżanki nie jestem pewny, i po prostu się upiłem i do niej zadzwoniłem, odebrała powiedziałem Czejść i powiedziała ze jestem pijany i się rozłączyła, gdzie do innej przyjaciółki zadzwoniłem(to była także przyjaciółka Moniki) odebrała normalnie, śmiała się itp.. Pamiętam jak bawiłem sie jej włosami, jak Sobie to przypominam to mi się tak ciepło na sercu robi.. Byłem w niej tak zakochany, ale nie odważyłem się jej o tym powiedzieć. Wszyscy mówili żebym to zrobił, mówili ze prostu widać jak sie zachowujemy w stosunku do Siebie i ona napewo powie że tez mnie kocha, taże jej najlepsza przyjaciółka mi mówiła ze do Siebie pasujemy, ale i tak sie nie odważyłem. W ten czas paliłem dużo zio*a, wtedy myślałem ze palenie co dzień nic złego, ale dopiero teraz gdy już nie pale widzę, jaki posrało mi to w głowie. Ona mi oczywiście mówiła że bym tyle nie palił, bo wole wyjść z takim innym kolega i z nim jarać niż z nia, i miała racje tak było. I pewnego dnia siedząc u niej w domu całą paczą, zauważyłem że pisze z jakimś chłopakiem, normalnie zawrzałem, poczułem taką zazdrość jak nigdy, cos nie do opisania, strasznie ciekawiło mnie o czym piszą. Pewnego dnia gdy ja i jej brat szukaliśmy jakiegoś adresu u niej w domu, znalazłem jej e-mail i hasło do FB, gdzie właśnie pisała z tym chłopakiem. No i nadszedł ten dzień, najgorszy dzień mojego życia, gdy skusiło mnie i wszedł na jej konto i przeczytałem te wiadomości, nie znalazłem tak nic ciekawego, chłopak po prostu chciał ja poderwać, ale było do zauważenia zenie jest zainteresowana, przyszedł do mnie Michał, i także zerkną tak Sobię, i trochę powyzywał że zrobiłem taką rzecz, wtedy dla mnie to było Co normalnego, a dzisiaj to brzydzę się samego Siebie za to co zrobiłem. Przyszedł wieczór i wszyscy spotkaliśmy sie u Moniki, siedzieliśmy ja zapaliłem zio*o, i zaczołem trochę gadać o tym co przeczytał w jej obecności, to były tam jakieś śmieszne cytaty z wiadomości tego chłopaka, po pewnym czasie takiego gadania Monika zrozumiała o co chodzi i wybiegła z pokoju z płaczem, i zamknęła się w łazience, prosiłem żeby otworzyła ale nic z tego, wysłałem jej jeszcze kilka SMS z przeprosinami. Wtedy jeszcze nie zrozumiałem co zrobiłem, ten dzień w którym sie to wydarzyło to 16 listopada 2013, po pewnym czasie zacząłem coraz więcej palić i wychodziłem praktycznie codziennie z jej byłym chłopakiem, z którym była tam około 2 tygodni, w czasie kiedy mi sie już podobała, ale była z nim tylko takż żeby zobaczyć czy jeszcze go kocha, bo kiedyś tam on jej sie podobał, a on nie chciał wtedy z nia być. I ona z nim zerwała i był na nią strasznie wkurzony bo mówił ze zachowuje się jak księżniczka. Wychodziłem z nim coraz więcej i w końcu ja zawaliłem rok w szkole, a jego wywalili. I w końcu tak zaczął grać mi na psychice ze zacząłem nie lubić Moniki, bo wydawało mi się ze to jej wina. Potem była 18-nastka jej brata, gdzie wszyscy byliśmy i jak to po alkoholu bywa pogodziłem się z nią, bez żadnych wyjaśnień tylko tak o, po prostu gdy ja spotkam żeby jej normalnie powiedzieć Czejść . Potem ten jej były chłopak zachował się tam w stosunku do mnie, że postanowiłem że zakończę z nim znajomość. Przez niego także, a także przez moja głupotę, straciły moje kontakty z jej bratem, z którym się przyjaźniłem całe życie. Po wszystkim spotkałem się z jej bratem jakoś bez przypade i zaczelismy rozmawiać, i wtedy on mi wytłumaczył jak ten ex-jego siostry, zachowywał się żeby mnie na nią źle nastawić. To był ten moment w którym przejrzałem na oczy, ale wtedy myślałem że tego co było nieda sie odzyskać, i dałem Sobie spokój, próbowałem jakoś o tym zapomnieć, pozbyć sie tego uczucia, i zaczołem jeszcze więcej palić, i po pewnym czasie zdałem Sobie sprawę Co ja robie ze swoim życiem, zostawiłem dziewczynę która tak kochałem dla jakiegoś jarania z kumplami pod blokiem. W tym momencie kiedy rzuciłem palenie powróciło(było to około 4 miesięcy temu)znowu to uczucie, no było cały czas ze mna i to właśnie ono pomogło mi wyrwać sie z tego bagna.
Kocham ja najbardziej na swiecie, cały czas o niej myslę, nie mogę spać po nocach, po prostu chciałbym ja zcisnąć z całej siły i nigdy nie puścić. Ale cały czas niemam odwagi jej o tym powiedzieć, i czy to wgl ma jakiś sens, po tym co zrobiłem. Ale gdy patrze na jej zdjęcia, czy nasze wspólne zdjęcia to robi mi sie na sercu na ciepło, no normalnie chyba nie wytrzymam.

I dlatego właśnie to pisze, chce żeby jakaś kobieta, powiedziała mi co mam zrobić. Kocham ja strasznie i najchętniej poszedł bym teraz do niej o pierwszej w nocy i jej o tym powiedział, ale nie mam odwagi, nie mogę się przełamać. Chciałbym się dowiedzieć czy według tego co pisze, jej zachowania ona też Coś do mnie czuła, a jeśli tak to czy to uczucie mogło przetrwać ponad rok?

Wiem ze pewnie wiele osób powie że gdybym ja naprawdę kochał to bym biegł do niej bez zastanowienia, ja bym tak zrobił, ale nigdy nie miałem dziewczyny i po prostu boje się że mnie wsmieje, nw jak sie zachować w takiej sytuacji. Nie jestem typem chłopaka który jeździ na imprezy i podrywa dziewczyny i potem z nimi jest nic do nich nie czując, ja bym tak nie mógł. Najgorzej jest powiedzieć to pierwsze sowo ,gdybym już zaczął, to bym już normalnie dalej rozmawiał.


Mam nadzieję ze znajdę tutaj dobrą rade. Za wszystko z góry dziękuje.


Zra­niłem, cho­ciaż kochałem, poz­wo­liłem Ci odejść, nie wal­cząc o Ciebie.
Te­raz poz­na­je smak naj­gor­sze­go uczu­cia ja­kie is­tnieje - niena­wiść do sa­mego siebie.