Ludzkie tragedie

Oj zgadzam sie z Tobą Nela, szkoda życia i czasu na kłotnie!

Butterfly,

Ja nie lubię oglądać takich programów, bo jestem potem strasznie zdołowana przez dłuuugi czas.

Mnie też dołują takie programy.Nie lubię patrzeć na czyjeś nieszczęście,to wpędza mnie w kompletnego doła.A takie drastyczne zdjęcia,np. z wypadków samochodowych itp. to już w ogóle,zostają w mojej pamięci na długo i strasznie męczą.Potrafie nawet idąc ulicą oczami wyobraźni widzieć tego człowieka,którego widziałam zmasakrowanego na zdjęciu i wszystko tak realnie wygląda jakbym naprawdę była świadkiem tego zdarzenia.Mam wtedy lęki... bleee

O śmierci też nie lubię słuchać bo za dużo potem myślę i wyobrażam sobie niestworzone rzeczy.Niestety na tym punkcie mam bardzo wyostrzoną wyobraźnię.Jakiś czas temu zastanawiałam się co by było gdyby nagle ktoś mi bardzo bliski umarł.Tak po prostu... te myśli przyszły mi do głowy po takim wypadku który się zdarzył w mojej okolicy.Wole nawet nie myśleć jaki to jest wielki ból kiedy w zwyczajny dzień nagle dowiadujesz się,że ktoś kogo kochasz miał wypadek.Ktoś kto był częścią Twojego życia,po prostu ZAWSZE był nagle zmienia się w kupkę rozrzuconego na jezdni mięsa... chyba rzuciłabym się na te szczątki i wyła jak szalona.A może trafiłabym do psychologa? Raczej sama nie potrafiłabym się pozbierać po takiej tragedii.A przecież tak wielu ludzi dotknęła... coś straszliwego.

Nie,zdecydowanie nie lubie słuchać i nawet myśleć o takich nieszczęściach.Za to bardzo się cieszę gdy komuś się coś uda,może opowiedzieć mi o tym jak mu się ułożyło,że uśmiechnęło się do niego szczęście (; wtedy nadstawiam uszy i słucham z bananem na ustach i myślę sobie że jednak pomimo tych szarych dni jednak są takie kiedy świeci słoneczko

To jest traszne... http://wiadomosci.onet.pl/1816664,441,item.html