Jesteście szczęśliwe?

Tak, mogę powiedzieć, że jestem bardzo szczęśliwa. Podobnie jak ty cieszy mnie to co związane z moją rodziną. Mam śliczną, zdrową córeczkę, która ma w sobie tyle energii, że aż chce się żyć i cieszyć życiem jak się na nią patrzy (nawet jak śpi). Męża też mam kochanego. Ludzie powinni zacząć dostrzegać nawet drobne rzeczy, które mogą cieszyć, a nie tylko narzekać. Czasem mnie to denerwuje gdy słyszę od matki, babci czy sąsiadki tylko same negatywy w stylu: a ten Pan to..., słyszałaś że tam i tam pociąg się wykoleił, tam był wypadek itp. Same negatywy związane nawet nie z ich własnym życiem, a z sąsiadem, lub nawet z całkiem innym rejonem Polski. Ja wcześniej też taka byłam, jednak gdy zaczęłam dostrzegać to za co mogę być wdzięczna, z czego się cieszyć itp. życie stało się prostsze i piękniejsze. :)

Masz rację, najwięcej szczęścia daje udane życie rodzinne:)

Tak, jestem szczęśliwe.
Ba - i wcale nie leżę na forsie i nie mieszkam w ciepłych krajach, ale autentycznie tak prywatnie czuję się szczęśliwa.

Jestem, mam męża i córeczkę , mam prace , w styczniu kupujemy mieszkanie.

Oczywiście, czuje się bardzo szcześliwa:)

nie wiem co to dokładnie znaczy ale chyba jestem, tzn czuje spokoj, ze wszystko jest tak jak byc powinno, pewnie ze brakuje jeszcze paru rzeczy ale na wszystko mam czas i realizuje krok po kroku moje cele a to chyba najważniejsze

moim zdaniem trudno być szczęśliwym bez wsparcia rodziny, więc rodzina jest najważniejsza.

Ja również jestem szczęśliwa. Kiedys totalnie nie potrafiłam się cieszyć dniem codziennym, małymi przyjemnościami, Życie było dla mnie jedynie jedną wielką gonitwą za pieniędzmi, karierą. Przez to troche cierpiało moje życie osobiste, rodzina. Szczególnie mąż zaczął się oddalać.
W ostatnim czasie natomiast postanowiłam trochę wyluzować, biorę o wiele mniej nadgodzin, staram się spędzać ten czas z rodziną. Zapisałam sie na warsztaty rozwoju osobistego - dzięki nim można naprawdę zajrzeć w siebie, przewartościować niektóre rzeczy. Dla zainteresowanych są aktualnie prowadzone w tym gabinecie psychologicznym w Szczecinie.
Zaczęłam dostrzegać niektóre rzeczy, których kiedyś nie doceniałam. Ostatnio się to zmieniło.

To zależy od definicji szczęścia. Ale jeśli określać je jako dobrostan, stan równowagi i spokoju, to tak. Nie wierzę w szczęście jako "ekscytujący moment iluminacji", to mija, zawsze mija.

Dobrze widzieć, że tyle Polek jest szczęśliwych. Ja też raczej nie narzekam. Mam fajną rodzinę, pracę, dach nad głową i zdrowie. Czego więcej chcieć?

Dla każdego szczęście, to coś innego. Dla mnie szczęście to moment, w którym się cieszę jak osiągnę cel.