Jesteście szczęśliwe?

Ja nie jestem, ale ostatnio zaczęłam dużo robić w kierunku bycia szczęśliwą. W końcu poszłam do lekarza i mam nadzieję, że to pomoże.

mi szczęście daje partner i dwóch wspaniałych synów. Uwielbiam spędzać z nimi czas i wspólnie się bawić, najlepiej aktywnie

myślę, że tak ogólnie to tak, jestem zdrowa, moja rodzina jest zdrowa, mamy co jeśc, mamy siebie, no ale każdemu zdarza się gorszy dzień czy okres

szczęście to nie brak nieszczęścia, nie wyliczałabym tutaj zdrowia i pełnego garna

szczęście to spełnienie, realizowanie się, brak ograniczeń

to nie jest życie, ot takie sobie, bo się żyje

trzeba żyć świadomie, pełną piersią i umieć się tym cieszyć i dzielić

Dla każdego definicja szczęścia jest inna, ja jestem szczęśliwa bo realizuję swoje cele i marzenia pomimo tego że nie mam zbyt wielu bliskich osób, a na przykład wiem że moja znajoma nie jest szczęśliwa, bo jest samotna... dla kazdego co innego jest ważne

ja czuję się szczęśliwa, nareszcie!

Becia, a jak to zrobiłaś, że nareszcie się czujesz? :)

Trudne pytanie. Na pewno potrafię znacznie bardziej cieszyć się swoim życiem niż w okresie nastoletnim. Jeśli szczęście będzie rosło proporcjonalnie do wieku to nie mogę się doczekać swoich lat 30 i 40. Szczęście jest takie ulotne. Ja swoje szczęście opiera na wdzięczności do życia, jednego dnia wyjątkową przyjemność sprawia mi wypicie ulubionej herbaty, innego dnia pogawędka z dawno niewidzianą znajomą, a czasem coś większego jak wyjazd i poznanie nowego państwa.

Dzisiaj zdecydowanie - kompletnie nieudany dzień w pracy, ale podobno dzisiaj jest Blue Monday, czyli najbardziej depresyjny dzień w roku.

W tej chwili tak, bo wróciłam z zakupów :D

Niestety,na babskich wieczorkach patrzymy wstecz, i widzimy jasno, że najbardziej szczęśliwe czujemy się dopiero wtedy, gdy osiągamy pewną dojrzałość, najczęściej po 40-tce. Nie boli cudza ocena, wiemy kim jesteśmy, czego chcemy, najczęściej już także- z kim chcemy i po co. Guzik nas obchodzi że się komuś nie podoba nasz ciuch oraz mamy w nosie, że nie wychodzi nam boeuf strogonow. Dzieci, jesli mamy, są już samodzielne i nie biegamy za nimi z rozwianym włosem.Dużo wyjeżdżamy i poszukujemy. Zaczynamy biegać. Albo fotografować. Albo się uczyć. Albo nurkować. Fajnie jest. Szkoda, że wcześniej jesteśmy takie niepozbierane:( Dziewczyny, nie marnujcie czasu! Szczęście nie wymaga spotkań z psychologiem, choć to pomaga wsłuchać się we własne potrzeby.

no to zalezy od dnia, ja mam okresy, gdzie naprawde czuje sie szczesliwa z zycia, zalozylam rodzine, mam dwojke dzieci, to naprawde znakomita sprawa, bo nie kazdy ma takie szczescie, w koncu niektorzy maja klopoty ze zdrowiem, pijacym mezem czy maja tez chore dzieci, niektorzy nie moga w ogole miec dzieci itp czasami jednak czuje, ze czegos mi brakuje, w moim zyciu jest straszna monotonia, praktycznie codziennie jest to samo, z mezem baaardzo rzadko gdzies wychodzimy, wiec praktycznie poza telewizja w ogole nie mamy zadnych rozrywek, najgorsze jest tez to, ze w tej telewizji tez nie ma zazwyczaj nic ciekawetgo, czasami wlasnie ta monotonia i brak urozmaicenia w codziennym zyciu strasznie mnie dobija