problemy w kontaktach z mamą

Ja też mam podobne problemy, ale z obojgiem rodziców. Jeżeli Twoja mama ma niską samoocenę i to jest tego powodem, to może powinnaś coś zrobić, żeby to zmienić. Idźcie razem na zakupy, dowiedz sie czy gdzieś niedaleko nie ma darmowego pokazu makijażu i zabierz mamę, niech specjalista ją pomaluje, a ty zrób jej kilka zdjęć i na jakieś imieniny, albo coś, daj jej te zdjęcia w ramce. Może wtedy jej stosunek do samej siebie sie zmieni choć trochę. A co do kłótni i odmiennego zdania to myślę że może powinnaś z nią porozmawiać na ten temat. Ona może sie z Tobą nie zgadzać, ale powiedz jej żeby rozmawiała z Tobą spokojnie i wysłuchała Cię, a ty rób dokładnie to samo. Przecież rozmową można wiele zyskać, choć wiem, że to nie łatwe. Ale spróbuj. POWODZENIA

nie wiem co ci doradzic,mialam tak samo...kiedys probowalam dojsc do porozumienia tyle ze bez efektu...w koncu dalam sobie spokoj,szanuje moich rodzicow,kocham,tyle ze minelo to co przezywalam w momencie gdy wyprowadzilam sie z domu,poszlam na swoje,jestem w pelni samodzielna,teraz jestem szczesliwa,rodzicow trzymam jednak z dala od mojego zycia osobistego...uraz mi pozostal..

"...A co do kłótni i odmiennego zdania to myślę że może powinnaś z nią porozmawiać na ten temat..."


Ja również mam takie problemy...
Nie możemy się dogadać, kłócimy się. Już nie raz próbowałam z Mamą rozmawiać na spokojnie, używając rozsądnych i przekonywujących argumentów. Tyle tylko ze ona wysłuchała wszystkiego i spokojnie i i tak zachowywała się tak jak wcześniej. Spłynęło po niej to jak po Kaczce, I co ja mam teraz zrobić ? Podkreślam ze nie raz z nią o tym rozmawiałam !

Witam,
mam taki sam problem :( moja mama jest uparta, zawsze chce pokazać, że ma rację. Zawsze chce mi narzucić swoje zdanie kto np. jest dobrą znajomością dla mnie. To przykre, okropnie przykre. Nie raz probowałam z nią spokojnie rozmawiać ale to na nic.
Zawsze kończylo sie na moich lzach. Od trzech lat jestem na swoim i mysalam, ze te kłotnie miną jak bedziemy mieszkaly osobno. Niestety tak nie jest i chociaz bardzo kocham moją mamę, bo tylko ją mam i bardzo mi pomaga to staram sie owiedzać ja jak najrzadziej. Mam dość kłotni i przykości jakie mi sprwiają takie sytuacje. Nie mam juz siły na to wszystko, nie chce mi się już nawet starac z nia rozmawiac bo to i tak bez sensu. Ona ma swoje racje i moich nawet nie chce przyjać do wiaomości

Witam Was :p ,
Ja jestem mamą już dorosłej córki z którą mam świetny kontakt!.
Nie zerwał się nawet gdy dorastała ...wiek15-20 latek i jestem z tego dumna jak paw!.
Dlaczego? ...bo też miałam ze swoją mamą taki problem jak Wy i przyrzekłam sobie ,że moja córa tego nie będzie przechodzić..
Uczyłyśmy się obie siebie ,ale nigdy , przenigdy nie traktowałam córki "przedmiotowo",jak kogoś kto jest uzależniony ode mnie,czy mojego widzimisię .
Nigdy nie próbowałam krzykiem wpłynąć na zmianę jej zdania na jakiś temat...
Spokojna , rzeczowa "pogaducha" na argumenty bez podnoszenia emocji z żadnej strony.
Nie zaszkodzi powiedzieć ...mamo wiem ,ze masz większe doświadczenie , ale ja je też muszę zdobyć , poznać a przecież nasze relacje możemy budować na zaufaniu ...
Spróbujcie ...może to Wasze Mamy troszkę wyciszy i zaczną Was słuchać ?.

No cóż, z mamami juz tak jest że czasem sie ciężko z nimi porozumieć...

Mam identycznie jak Ty. Staram się panować nad sobą, żeby ograniczyć kłótnie z mamą, żeby nie wzbudzać w niej tej iskierki która prowadzi do "pożaru" w domu czyli do stanu z którego każdy ucieka ... bo ma dość domu, dość kłótni ... Tylko to nic nie da kiedy stara się jedna strona ... Dlatego postanowiłam, że chyba będę poprostu zlewać ją i odpowiadac tak, by wkurzała ją moja obojętność i spokój, podczas gdy ona się gotuje ... Do tej pory było tak, że obie krzyczałyśmy na siebie, wytykałyśmy sobie wszystko - jednym słowem awantury były na porządku dziennym. Czas na zmiany :) bo ja nie mam już ochoty na kłótnie ;)

hymm... Ja Chyba nie dam rady w ten sposób z nią pogrywać. Ja jestem raczej ekstrawertykiem i swój charakterek mam . :P
Nie potrafię traktować obojętnie osoby która wmawia mi różne rzeczy i mówi ze to dla mojego dobra. Kto jak kto ale chyba wiem co jest dla mnie dobre :P

ja nie potrafie doradzić jak w takich sytuacjach postąpić, bo osobiście mam bardzo dobry kontakt z moja mamą, pomimo tego że nie mam jej na codzień przy sobie..ale jednak staramy się. Doradzę tylko tyle, ze dobra relacja z najbliższymi a szczególnie z matką to wielkie szczęście. dobre relacje z nią naprawdę może Wam dostarczać wiele radości. pomyślcie ile jest osób którzy marzą o tym aby miec własną matkę, aby móc z nia porozmawiać. Nie marnujcie czasu na nerwowe, złe chwile które mogą być cudownymi momentami spędzonymi z matką.

Coz rozni sa rodzice ale trzeba jakos ich przebolec, przestac znimi gadac? nie jeszcze bardziej sie wkurza najlepiej nie mowic im zawiele to wyjdzie tobie i im na zdrowie. . .

moge Cie pocieszyć:) ja też to przechodze... właściwie przechodziłam:) bo wyprowadziłam sie do taty i tu mam spokój:)