Czy to jest zdrada?

Witajcie. Jestem mężatką od 11 lat. mamy dwoje dzieci. Pobraliśmy się z wielkiej miłości o którą przez lata musieliśmy walczyć z 'całym światem'. Kilka miesięcy temu przeprowadziliśmy się za granicę, ponieważ nie chcieliśmy więcej rozłąki. 2 tyg temu gdy Mąż był w pracy właczyłam jego komputer. Zdziwiło mnie to, że ma założone GG. Dziwne było to, że podane w danych było nieprawdziwe imię i nazwisko, zaniżył również swój wiek a w znajomych miał same dziewczyny..młodsze ode mnie. Pierwsza z brzegu konwersacja ścięła mnie z nóg. Od 2 miesięcy flirtował z tymi wszystkimi dziewczynami. Pisał, że jest kawalerem i szuka żony. Te wszystkie dziewczyny, które znajdował były baardzo nieatrakcyjne, a niektóre miały dzieci i szukały dla siebie bezpiecznej przystani. One wszystkie zaufały mojemu Mężowi. On nazywał je zdrobnieniami i czułościami, którymi przez 11 lat miałam nadzieję tylko mnie obdarowywał. obiecywał im slub..uprawiali ze sobą internetowy seks nawet do 2 w nocy. Nawzajem wysyłali sobie nagie zdjęcia. Widziałam je i jestem w szoku..On im wyznawał miłość, którą mnie przyrzekał przed Bogiem. Zadzwoniłam do Męza i zapytałam o to wszystko. był w szoku, że się wydało. Tłumaczył, że tak naprawdę to nie on, tylko jakas czesc jego to pisała, że to tylko żarty..od wielu dni było piekło na ziemi! Ja płakałam, on na przemian płakał, krzyczał, że nie powinnam grzebać w jego rzeczach bo on miał to skończyć i chciał to zataić przede mną, następnie żałował swojego zachowania i mówił, że nie może na siebie patrzeć..później próbował winę zrzucić na mnie, że byłam oschła, niedostępna, że od lat izoluję się od niego..próbował również bagatelizować, że to nic takiego. Podczas dalszych rozmów wynikło, że Mąż pisał również smsy jak i dzwonił do Polski. Mąż mi mówił, że on z tych zdjęć tych dziewczyn smiał się, że grube, że brzydkie, że zdjęcia dzieci mu wysyłały..a ja kiedy tego słuchałam paradoksalnie współczułam tym dziewczynom. One wierzyły w to, że pod drugiej stronie siedzi fajny facet do którego miały przyjechać na wakacje. Wiem, że może była w tym moja wina..nie potrafię, choć bardzo tego pragnę, okazać Męzowi tyle miłości ile chciałby..tylko czy to może w jakikolwiek sposób może usprawiedliwać jego zachowanie? Dla jasności. przez te 2 miesiące Mąż przyjeżdzał do domu tylko na weekendy, ze względu na odległość dom-praca. Wracając do tematu. Czuję się pusta, 11 lat wierzyłam, że Mąż jest moim księciem z bajki, moim ideałem..jedyną osobą, której mogłam ufać. Chyba jestem w szoku, nie mogę spać, jest mi zimno. Moje życie legło w gruzach. Czuję ból w sercu, ogromny żal i rozgoryczenie, że Mąż zabrał mi nadzieję, radość i bezgraniczną wiarę w naszą miłość. Maż nie wyobraża sobie życia beze mnie i nie sam nie rozumie dlaczego do tego doszło..Mąż zabrał mi wszystko i pomimo, że mu wybaczyłam to czekam aż znowu to się powtórzy..nie mam już sił płakać. Dlaczego męzczyźni nie pomyślą o konsekwencjach jakie prędzej czy później wynikną spowodowane ich zachowaniem..tylko dlaczego to ja muszę ponosić konsekwencje?to mnie pękło serce..czy rzeczywiście, jak uważa Mąż, to nie była zdrada?Jak??Jak wytłumaczyć jego zachowanie/ Jak walczyć kiedy nie mam siły nawet się usmiechać? A gdzie w tym wszystkim nasze dzieci? Dlaczego to my, kobiety, jestesmy obarczane za powodzenie tak pokaleczonego małżeństwa? Maż nabroił ale od mnie oczekuje rozwiązania sytuacji, wybaczenia, miłości.. jak dać mu z siebie aż tyle jeśli jestem w środku martwa? przepraszam za tyle słów..nie mam, po prostu nie mam komu się wyżalić:(