Nie mogę zaakceptować, że mąż ma przyjaciółki

Bardzo Dużo Miłości Zaczyna Sie Od Przyjaźni, Np. Moja Z Moim Mężem Ale My Wtedy Byliśmy Sami. Nie Wierze W Przyjaźń Damsko-męską!!

ja tez nie wierze, probowalam przyjaznic sie z kumplem, i gdy on tak zawsze byl pod reka i mozna bylo mu sie wygadac, nie wiem kiedy zaczelam o nim troche inaczej myslec i delikatnie szukac jego bliskosci, na niego to tak samo podzialalo i tez widzialam, ze ma ochote troche pokleic sie do mnie; a oboje jestesmy w udanych zwiazkach- ale jak sie poznalismy to wtedy oboje bylismy wolni; i trzeba bylo troche przystopowac ta znajomosc;
w dalszym ciagu bardzo cieplo o nim mysle i jak go dluzej nie widze to jakies iskry lataja miedzy nami- ale nic wiecej!

I DLATEGO lepiej obserwowac znajomosci naszych panow, bo nie kazda kobieta sie wycofa w pore i nie kazdy facet oleje maslane oczy kolezanki..

nie robie do nikogo maślanych oczu:) znam siebie i wiem na co mnie stać... zresztą nasza przyjaźń nie jest jakoś nowe, huuraaa zauroczenie już nam nie grozi;) taka stara i sprawdzona:)

Ale są też tacy panowie, którzy nie mogą żyć bez "maślanych oczu" koleżanek, tych wyrazów uwielbienia i zachwytów..

Magi, czy wy się znacie tylko przez internet?

tak, tylko i wyłącznie, wiemy też jak wyglądamy, nasi bliscy, czasem się wymieniamy zdjęciami np. z wakacji... czasem tel. ale rzadko.. imieniny, urodziny.. ostatnio dzwonił spytać jak się czuje gdy byłam w szpitalu.. głównie porozmawiamy przez internet gdy na siebie wpadniemy.

no to chyba jednak troche inna ta wasza przyjaźń :)

No właśnie, absolutnie inna, taką jeszcze jestem w stanie zaakceptować..

no jest:) i jest dobra, szczera i czysta.. dlatego bardzo się cieszę, że mnie spotkała:)

Kochana, myślę że Twój mąż powinien raczej skupić uwagę na Tobie, a nie koleżankach. Oczywiście, ma prawo je mieć ale niestety w tej sytuacji powinny pójść na ... bardziej odległy plan. Nadmierna zazdrość nie jest dobra, ale myślę że masz prawo. W każdym razie mąż chyba dalej myśli, że żyje w kawalerskim stanie. Sprowadź go lepiej na ziemię szczerą rozmową.

Wiecie co, ja nie umiem mu już ufać, kiedyś ufałam bezgranicznie, znajomi mówili mi, że jestem zbyt tolerancyjna, że moje zachowanie jest nienormalne.. I niestety mieli rację..