Konkurs Pomysł na wspólną zabawę z Nestlé Aquarel zakończony!

leniutka napisal(a):

Oto kilka prostych, niewymagających wyszukanych sprzętów czy drogich zabawek, moim zdaniem bardzo fajnych, zabaw edukacyjnych których zaletą jest to że (przynajmniej niektóre z nich) można prowadzic np spacerując z dzieckiem do sklepu czy odprowadzając do przedszkola.
Niektóre pamiętam z własnego dzieciństwa i przedszkola, innego gdzieś tak podłapałam (już nawet nie pamiętam gdzie), są i "własnego autorstwa".

Zabawa 1
Gromadzimy w jakimś woreczku czy torebce różne przedmioty. Dziecko wyciąga je po kolei i próbuje odgadnąć do czego każdy służy. Możemy zachęcic je do tego aby wymyslało inne zastosowanie tych znanych na co dzień przedmiotów.

Zabawa 2

Opowiadamy początek jakiejs wymyślonej przez siebie bajki np. dawno, dawno temu, za lasem, w maleńkiej chatce mieszkała dziewczynka… Dalszy ciąg bajki opowiadamy wspólnie - jedno zdanie dziecko, drugie my, kolejne dziecko, my itd itd..

Zabawa 3

Zabawa polega na wymienianiu słów według określonych przez nas "kryteriów". Np dziecko ma wymienic – obiekty np. tylko białe (śnieg, mąka, cukier itp.). Następnie dla utrudnienia dodajemy kolejne kryterium: wymień rzeczy lub obiekty białe i miękkie itp.

Zabawa 4

Prosimy dziecko aby na chwilkę wyszło i pod jego nieobecnośc zmianiamy coś w pokoju np chowamy jakiś przedmiot. Dziecko ma odgadnac co się zmieniło.

Zabawa 5
Pokazujemy dziecku jakiś obrazek i pytamy z czym im się kojarzy. Dziecko podaje swoje skojarzenia lub tworzy rysunki np. Co kojarzy mi się z latem? Swoje skojarzenia może rysować w formie małych obrazków dookoła obrazka wyjściowego.

Zabawa 6
Dajemy kartkę złozoną na połowę. Na jedną połowę kartki wyciskamy kilka kropel tuszu i przykładamy druga połową dokładnie przyciskając. Po rozłożeniu kartki mamy dwie identyczne plamy. Próbujemy porównać z czym się ta plama kojarzy. Potem obrysowujemy pisakiem wyobrażoną postać dorysowując inne charakterystyczne elementy postaci.

Zabawa 7
W czarodziejskim woreczku znajduje się kilka przedmiotów trudnych do identyfikacji. Za pomocą dotyku dziecko ma za zadanie odgadnąć nazwę przedmiotu i podać do czego on służy.

Zabawa 8

Zachęcamy dziecko do inscenizowania różnych scenek rodzajowych, np. przechodzimy ostrożnie po oblodzonej kładce, wspinamy się na wysoką skałę, chodzimy po kamieniach, dekorujemy tort, omijamy kałuże itp.

Wszystkie te zabawy można rzecz jasna dowolnie modyfikowac według własnych (i dziecka) upodobań

Miłej i owocnej zabawy:)

ze strony
http://www.literka.pl/article20262.html

Tutaj też plagiaty. Koszmar!!!!

rakastan napisal(a):

Tutaj też plagiaty. Koszmar!!!!

Też mnie to zdziwiło.
Niestety one są wszędzie!!

zaraz sie okaże że nawet dzieci nie mamy :D :D
nie wiem jak wy ale ja to już biorę z humorem , bo i co innego pozostaje :D

Według mnie zabawa to język miłości, podczas zabawy dajemy dziecku odczuć, że przedstwia ono dla nas największą wartość, że dla nich poświecami czas, że to sprawia nam radość a co daje dzieciom oj przede wszystkim zabawa wspomaga wszechstronny rozój dziecka, jego wszstkie sfery mowe, emcje, umysł, itd
mÓJ SYNEK 2,8 NAJBARDZIEJ LUBI GRY SŁOWNE NP.
1.Opowiadam mu, różne prawdziwe zdarzanie na przykład co dziisaj robiłąm w szkole i wtrącam do tej opowieści absurdalne zdania "Wiesz kochanie dziisaj widział na naszym podwórku hipopotama", albo "Wczoraj na śniadania jadłam buta" albo "Dzisiaj będziemy się kąpać w łóżku" i wiele innych absurdalnych zdań a jego zadaniem jest wychwycenie tych nieprawdziwych. Ile sprawia to radości czasem, długo nie możemy się uspokoić, najfajniejsze jest to że sam zaczyna wymyślać dziwne historyjki :)
2. Czytam jego ulubione wierszyki np.
Spod cieplutkiej, spod poduszki
wyszły sobie cztery duszki
Siadły o wezgłowia łóżka
Jak im przykazała wrózka
Całą noc pilnują cicho czy nie czai się złe licho......
Nasępnie zmieniam treść i czekam na reakcje najczęsciej jest to atak śmiechu
Spod malutkiej, spod kaczuszki
wyszły sobie cztery okruszki.......
I znowu tu dziecko mnie zadziwia bo sam próbuje zmieniać wierszyk i to do rymy
ORAZ inne:
3. Szukanie skarbów, albo w misce z kiselem czy krochmalem czy z soją, albo na podwórku. W domu do miski z wyżej wymienionymi produktami wkładam malutkie skarby szklane kulki, pieniązki, magnaesik itp. a Daruś wyławia. Na polu zwykle bierzemy taczki, osiołka do reklamówki "by się nie zbrudził", wiaderko, lupę i łopatke i wyruszamy na działkę, zwkle nasz skarb do kretówka, którą pakujemy do wiaderka pózniej na taczki a pozniej robimy sowja duzą kretówkę no co patrzy biedny osiołek w worku foliowym :)
4. Góry lodowe, do nadmuchanych baloników wlewam wode i odrobinę barwnika spożywczego i zamrażam następnie podczas kąpieli wrzucam góry lodowe
5. Malowanie palcami, placem na plecach synka i na odwrót, farbami na kartce papieru
6.Tory przeszkód
7. Pojedynek na miny
8. Przytulanko, łaskotki, skakanie na łóżku
9. I wiele wiele innych.................... :)

Według mnie zabawa to język miłości, podczas zabawy dajemy dziecku odczuć, że przedstwia ono dla nas największą wartość, że dla nich poświecami czas, że to sprawia nam radość a co daje dzieciom oj przede wszystkim zabawa wspomaga wszechstronny rozój dziecka, jego wszstkie sfery mowe, emcje, umysł, itd
mÓJ SYNEK 2,8 NAJBARDZIEJ LUBI GRY SŁOWNE NP.
1.Opowiadam mu, różne prawdziwe zdarzanie na przykład co dziisaj robiłąm w szkole i wtrącam do tej opowieści absurdalne zdania "Wiesz kochanie dziisaj widział na naszym podwórku hipopotama", albo "Wczoraj na śniadania jadłam buta" albo "Dzisiaj będziemy się kąpać w łóżku" i wiele innych absurdalnych zdań a jego zadaniem jest wychwycenie tych nieprawdziwych. Ile sprawia to radości czasem, długo nie możemy się uspokoić, najfajniejsze jest to że sam zaczyna wymyślać dziwne historyjki :)
2. Czytam jego ulubione wierszyki np.
Spod cieplutkiej, spod poduszki
wyszły sobie cztery duszki
Siadły o wezgłowia łóżka
Jak im przykazała wrózka
Całą noc pilnują cicho czy nie czai się złe licho......
Nasępnie zmieniam treść i czekam na reakcje najczęsciej jest to atak śmiechu
Spod malutkiej, spod kaczuszki
wyszły sobie cztery okruszki.......
I znowu tu dziecko mnie zadziwia bo sam próbuje zmieniać wierszyk i to do rymy
ORAZ inne:
3. Szukanie skarbów, albo w misce z kiselem czy krochmalem czy z soją, albo na podwórku. W domu do miski z wyżej wymienionymi produktami wkładam malutkie skarby szklane kulki, pieniązki, magnaesik itp. a Daruś wyławia. Na polu zwykle bierzemy taczki, osiołka do reklamówki "by się nie zbrudził", wiaderko, lupę i łopatke i wyruszamy na działkę, zwkle nasz skarb do kretówka, którą pakujemy do wiaderka pózniej na taczki a pozniej robimy sowja duzą kretówkę no co patrzy biedny osiołek w worku foliowym :)
4. Góry lodowe, do nadmuchanych baloników wlewam wode i odrobinę barwnika spożywczego i zamrażam następnie podczas kąpieli wrzucam góry lodowe
5. Malowanie palcami, placem na plecach synka i na odwrót, farbami na kartce papieru
6.Tory przeszkód
7. Pojedynek na miny
8. Przytulanko, łaskotki, skakanie na łóżku
9. I wiele wiele innych.................... :)

Witam :)
Wczoraj mama wyciągnęła mnóstwo kopert takich różnych dużych. Do trzech najmniejszych włożyła takie gumowe kaczuszki z którymi Amelka się kąpie a potem kopertę w większa i jeszcze większą....... Następnie moja pyza szukała w kopertach czy coś jest. I jak już coś namacała to dotąd potrząsała kopertą aż wypadła jej zawartość. Za drugim razem mama włożyła kaczuszki do jednej największej koperty. Amelka widziała że je tam wkładam. Najpierw próbowała dostać ręką.....a że miała troszkę za krótkie łapki to kombinowała. Aż w końcu wpadła na taki pomysł że i głowa się zmieści z ręką. I tak wydostała kaczki :D

Dzieci rozwijają się bardzo indywidualnie i to jest w nich takie fajne. Tak jak napisała rakastanczasem same wymyślają własny sposób na przemieszczanie się lub słówka rozśmieszające rodzinę i znajomych, są w tym urocze.
Chciałabym zaproponować wszystkim rodzicom samodzielne zrobienie maty edukacyjnej. Zaobserwowałam, że te kupowane w sklepie są stosunkowo drogie i na ogół służą dzieciom sześć - osiem miesięcy. Jeżeli tylko ktoś z was ma trochę czasu i chęci może sam uszyć taką matę - polecam. Trzeba wyciąć kilkanaście jednakowych, różnokolorowych kwadratów na przykład 12cm na 12cm. Następnie na każdym naszyć kontrastowy obrazek: serduszko, kwiatek, słoneczko, księżyc, jabłuszko lub coś trudniejszego: myszkę z oczkami i zrobionym szydełkiem ogonkiem, domek z naszytymi oknami i drzwiami itp. Potem wystarczy wszystkie kwadraty zszyć ze sobą, aby powstał dywanik, im większy, tym lepiej( np. 1,5m na 2m, jak koc).Można dodatkowo podszyć na przykład kolorową flanelą. Na takiej macie maluszek może bawić się od pierwszych miesięcy do pójścia do szkoły. Na początku uczy sie podnosić główkę i ogląda obrazki, później pokazuje je, nazywa, dzieli wyrazy na sylaby i głoski, układa zdania, odgaduje zagadki, a nawet uczy się nazw obrazów po angielsku, francusku, czy w innym obcym języku. Dziewczynki mogą na takim dywaniku bawić się w dom, a chłopcy ścigać samochodami. Można się nim przykryć, łatwo sie pierze, jest wystarczająco duży, aby bawić się z mamą i tatą. Jest doskonały do zabaw edukacyjnych i zwykłego baraszkowania i turlania. Życzę udanej zabawy.

• urodziny 192mmm.jpg (8,14kB)
• urodziny 202nnn.jpg (6,75kB)

Na stole rozsypujemy kredki. Można bawić się tak przy rysowaniu lub kolorowaniu. Wtedy mówię do dziecka, że teraz narysujemy słoneczko, mówię jaki ma kolor i proszę dziecko, żeby znalazło kolor. Na początku oczywiście trzeba pokazać, która to kredka. Potem np. rysujemy trawkę. Trawa jest zielona, więc szukamy zielonego koloru itd. Potem jak dziecko już dobrze zaczyna kojarzyć kolory już tylko mówię, że narysujemy słoneczko i dziecko ma powiedzieć jakiego jest koloru i odnaleźć kredkę w takim kolorze.

Moją wypowiedź chciałam rozpocząć od pytania:
Po co tak naprawdę się bawimy?
Na początek przeprowadziłam małe badania i zapytałam kilka osób czy bawią się ze swoimi dziećmi i dlaczego to robią. Oczywiście większość rodziców bawi się ze swoimi dziećmi. Ale czy tak naprawdę każdy rodzic zdaje sobie sprawę z tego, jak wielką rolę odgrywa zabawa w rozwoju dziecka? W rozwiązaniu tej zagadki miała pomóc odpowiedź udzielona na drugie pytanie („dlaczego”).
oto kilka z udzielonych odpowiedzi:
„… w nagrodę za dobre zachowanie”, „…jak to dlaczego? Z dzieckiem po prostu się trzeba bawić. ”, „…dzieci lubią się bawić, są wtedy szczęśliwe i spokojne”, „… to taki dziecięcy przywilej, który jest znany od zawsze. Dzieci je uwielbiają, a przy okazji coś poćwiczą np. rysowanie”
Otóż okazuje się, że większość rodziców miała problem z udzieleniem odpowiedzi na pytanie dlaczego tak naprawdę bawią się ze swoimi dziećmi.
Chciałabym do sprawy podejść nieco bardziej naukowo niż moje poprzedniczki. Do pewnego momentu rozwój fizyczny dziecka przebiega nierozerwalnie z rozwojem psychicznym, stąd mówi się o rozwoju psychofizycznym lub psychoruchowym. Rozwój ten następuje w wyniku doświadczeń sensomotorycznych zbieranych przez narządy zmysłów i integrowanych na poziomie ośrodkowego układu nerwowego. Zatem aby rozwój psychoruchowy przebiegał prawidłowo należy dziecku dostarczyć jak najwięcej doświadczeń sensomotorycznych (jest to tzw. stymulacja psychomotoryczna). Tu właśnie pojawia się cel zabawy z dzieckiem. Niektóre zabawy dostarczają dziecku szczególnie dużo takich doświadczeń i to właśnie one powinny być wybierane przez rodziców. Informacje sensomotoryczne zbierane są z receptorów wzroku, słuchu, dotyku, układu przedsionkowego (znajdują się w uchu i informują o ułożeniu w przestrzeni) oraz receptorów proprioceptywnych (są to tzw. receptory czucia głębokiego, dzięki którym dziecko np. wie, że jego łokieć jest zgięty). Oczywiście tak naprawdę do zabawy nie są potrzebne żadne specjalne zabawki (niekiedy uatrakcyjniają one tylko dziecku ćwiczenia). Trudno tu wymieniać konkretne zabawy ponieważ tutaj inwencja rodzica jest nieograniczona ale przedstawię pewne możliwości
Wszelkiego typu huśtawki, koniki na biegunach, kołysania itp. stymulują układ westybularny
Zabawy typu np. „co jest w worku” , lepienie z plasteliny itp. dostarczają bodźców dotykowych
puzzle, kolorowanki, itp. dostarczają bodźców wzrokowych
wszelkie zabawy przy muzyce, śpiewanie, gra na instrumentach, dzwoneczki itp. Dostarczają bodźców słuchowych
wszelkie „wygibasy”, podskoki itp. Stymulują układ proprioceptywny.
Oczywiście w miarę możliwości dziecka można działać polisensorycznie. Bardzo dobrym przykładem jest tu rysowanie na podstawie słuchanej piosenki np. gdy śpiewane jest pada deszczyk – dziecko rysuje kreseczki, słonko świeci … itp.. Piosenkę można interpretować również ruchem, np. do piosenki o ogrodnikach dziecko wciela się w tę postać i naśladuje czynności grabienia, otrzepywania rąk z ziemi, sadzenia kwiatków (jest to wykorzystywana często w przedszkolu Metoda Dobrego Startu)
Niedobór zabawy może mieć negatywny wpływ na rozwój psychomotoryczny dziecka. Widoczne jest to np. w domach dziecka, gdzie dzieci otrzymują dużo mniej doświadczeń sensomotorycznych i znacznie częściej są narażone na różnego typu zaburzenia (np. dysleksja, dysgrafia, jąkanie)

Mam nadzieję, że nikogo nie zanudziłam:D

zanudziłaś :D :P

Gunia 83 - jak dla mnie zbyt naukowo.
Bez urazy