Konkurs "Noworoczne postanowienia"

Moim noworocznym postanowieniem jest :
studiować księgi magiczne przez co zostać czarownicą ale tą dobrą. Swoja naukę chce zacząć od nauki rzucania zaklęć oraz latania na miotle . Chce rzucić zaklęcie na mojego mężczyznę aby uświadomić mu pewną rzecz. On nie rozumie że związek dzieli się na kilka etapów. Pomimo że jesteśmy ze sobą już 4 lata a mieszamy ze sobą już 2 lata on nie rozumie że teraz należy przejść do kolejnego etapu naszego związku. Nie działają na niego ani prośby ani grożby ani rodzina dlatego chce zostać czarownicą . To i tak lepiej niż bycie starą panna ;)) . Dlatego gdy już go zaczaruje chce zobaczyć na swoim palcu piękny pierścionek ;)

Postanowienie noworoczne jest nieodłącznym elementem, który towarzyszy mi na finiszu starego roku. Postanowienie noworoczne to, wbrew pozorom, ważna sprawa. Dodaje one energii na cały rok i ukierunkowuje na konkretne życiowe drogi. Najczęściej postanawiam sobie, że zmienię swoje życie na lepsze, zacznę robić to co lubię najbardziej.
Świadoma tego, że nie będzie łatwo, postanowiłam w końcu douczyć się co nieco o fotografii. Chcę, aby zdjęcia z moich ważnych chwil życia uwieczniały piękne emocje i odczucia, zawsze przypominając o marzeniach, jakie ze sobą niosły.

Moje noworoczne postanowienia
są do spełnienia:)
Spokoj ducha,ciężka sprawa
będę się starać bo to nie zabawa,
chcę ciut kasy zaoszczędzić i mężowi
juz nie ględzić,
i chcę rzucić papierosy bo
siwieją mi od nich włosy!
Dzisiaj zrobię pierwszy krok
bo już przyszedł NOWY ROK!!!

Po tegorocznych świętach wiem jedno - będę jeść mniej słodyczy. A ponieważ ostatni artykuł w babskiej gazecie powiedział :), że zbyt konkretne postanowienia podcinają skrzydła zamiast stymulować, bardziej konkretyzować nie będę. Ale to mniej słodyczy by się przydało, oj by się przydało...

Moje noworoczne postanowienie to poświęcenie czasu dla przyjaciółki która z powodu utraty pracy zaczęła zaglądać coraz częściej do kieliszka. Na pewno maksymę Juliana Tuwima "Alkohol pity z umiarem nie szkodzi w największych ilościach" będę chciała wprowadzić w jej życie. Myślę że jeśli poczuje że ktoś o nią się zamartwia i troszczy zrozumie swój błąd.

:)
Umiejętności cieszenia się z drobiazgów, spokoju, miłości, ufności w patrzeniu w przyszłość, zrealizowanych marzeń i tego by szczęście towarzyszyło mi do końca świata i o jeden dzień dłużej!

Jakie jest moje postanowienie noworoczne?

Postanawiam w końcu skończyć studia zaoczne.
Poza tym w tym roku chcę rzucić palenie,
I o zdrowie swoje i bliskich zadbać szalenie.
Alkoholu nie nadużywać.
I żeby trochę schudnąć - raz w tygodniu w basenie pływać!
Nie będę kłóciła się z mężem, no może czasem,
I tak, zawsze to on na końcu zostaje głuptasem;)
Poza tym będę mu wierna niesłychanie.
Będę ustępować miejsca starcom i w przymierzalniach przepuszczać panie.
Zmywać zaraz po obiedzie i codziennie wynosić śmieci.
Bohatersko stawać w obronie słabszych i rozśmieszać smutne dzieci.
Naszym sportowcom też ze wszystkich sił będzie się kibicowało,
Chociaż pewnie nie wszystko będzie im się udawało.
Ze spraw zawodowych – nie zawsze będę zgadzać się z prezesem,
Bo jak prosiłam o podwyżkę, wyrzucał mnie z biura i to z kretesem.
A jeśli chodzi o sprawy globalne - będę dbać o środowisko.
I żeby temu wszystkiemu sprostać - to już będzie wszystko!

A ja postanawiam :
Częściej się uśmiechać
nie tylko do znajomych, ale też do całkiem obcych
i do własnego odbicia w lustrze.

Moje noworoczne postanowienia miały być tradycyjne - jak co roku, że przestanę objadać się słodyczami, zmienię dietę naszej rodziny na dobrą, z rodziną będę spędzać czas ciekawe i rozwijać zainteresowania naszej 2-letniej córeczki. Przeżycia przed przywitaniem Nowego Roku skłoniły mnie do znacznej refleksji. Otóż, w nocy (48h przed nocy sylwestrową) nasza córeczka miała silną biegunkę i wymioty. W pędzie pojechaliśmy do lekarza dyżurnego, który skierował córkę na oddział pediatryczny z powodu znacznego odwodnienia organizmu. Dominisia osłabiona, podłączona do kroplówki leżała w szpitalnym łóżku. Moje serce cierpiało, ale wiedziałam, że tak trzeba. Na szczęście objawy szybko ustąpiły, Dominisia zaczęła pić i jeść. W wieczór sylwestrowy wróciłyśmy do domu. Te wydarzenia otworzyły mi oczy i zrozumiałam, że życie i zdrowie naszej córeczki jest najważniejsze. Postanowiłam, że moje nerwy „pójdą w zapomnienie”, gdy Dominisia podczas zabawy „wywróci do góry nogami’’ mieszkanie, gdy nie będzie chciała jeść obiadu, gdy będzie marudna i hałaśliwa itp.

Moje noworoczne postanowienie to przestać nadmiernie przejmować się każdym problemem, zadręczać się nieistniejącymi problemami i obudzić w sobie dusze optymistki. :o

Moje postanowienia noworoczne, moga wydawać się banalne , ale nasze życie takie jest!!!
1.Cierpliwości więcej ,czyli mniej kłocic się z mężem!!!
2.Choć raz w tygodniu dzwonić do mamusi!!!
3.Mniej być leniwą i korzystać codzienne z balzamu do ciała!!!
4.No i najważniejsze znaleźć dobrą pracę!!!
Mam nadzieję ,że wytrłam w swoich postanowieniach!!!

Od wielu lat wymyślam sobie dłuuugą listę postanowień noworocznych. Niestety... jestem osobą bardzo niesystematyczną, więc mój zapał trwał może miesiąc, góra dwa:p W tym roku również planowałam całą masę postanowień: a to, że schudnę, przestanę podjadać, będę się systematycznie uczyć... Jednak powiedziałam STOP, koniec z bezsensownymi postanowieniami, których i tak nie dotrzymam. W tym roku, razem z moim ukochanym postanowiliśmy, że nasz związek będzie szczęśliwy i trwały, będziemy mniej na siebie krzyczeć, ograniczymy kłótnie :) Mam nadzieję, że w tym postanowieniu wytrwam, ponieważ nie jestem sama i mam wsparcie w osobie, którą kocham i która kocha mnie :)