brak rozgrzeszenia

asia napisal(a):

A ja powiedziałam: kochałam się z narzeczonym. I dostałam rozgrzeszenie

To bardzo dobrze,najwidoczniej był to ludzki Ksiądz.A chyba trzeba na takiego wtrafić :)

Oj tak... Jak ja bym poszla do swojego proboszcza to jeszce by wylecial z konfesjonalu i darl sie na caly kosciol... a tego wole uniknac

Madzia i Łukasz napisal(a):

Oj tak... Jak ja bym poszla do swojego proboszcza to jeszce by wylecial z konfesjonalu i darl sie na caly kosciol... a tego wole uniknac

OOO to Wy też macie takiego proboszcza,bo My też niestety.Nasz proboszcz to stary zrzęda.........

A juz wcześniej pisałam o tym, że nie spowiadałm się z tego, gdyż uważam, że to nie jest grzech.

A ja od chwili kiedy zaczalem wspolzyc z kobieta, nie spowiadam sie.
Czesto mysle zeby to zrobic, ale to takie intymne.

Wesuwiusz napisal(a):

to takie intymne

No właśnie.

Moj maz pierwszy poszedl do spowiedzi kiedy zaczelismy wspolzycie i jak powiedzial o tym ksiedzu to ten zaczal mu sie wypytywac o szczegoly. Moj maz wstal i wyszedl i od tej pory nie chodzimy do spowiedzi.

aga25 napisal(a):

aczal mu sie wypytywac o szczegoly

Żartujesz? To przesadził, ja chyba tak samo bym się zachowała

sylwia napisal(a):

gdyż uważam, że to nie jest grzech

tylko widzisz zgodnie z religią współżycie stanowi grzech i to nawet ciężki... każdy mógłby powiedziec że swoich występków nie uważa za grzech i się z nich nie spowiadać. Ale czy taka spowiedź ma wtedy sens ? Po co się wogóle zatem spowiadać...

No właśnie, powinnam sie spowiadać ze swoich grzechów?
Czy sens ma sppwiedź wówcza, kiedy wyklepię jakieś bezesnsowne grzechy (po to aby były) i w ogóle tego nie będę żałować? warunkiem spowiedzi jest żal za grzechy. A czego tu żałować????

To po co wogóle się spowiadać ?!?

Po co? Po to, aby się oczyścić z grzechów, po to, aby mieć czyste sumienie i poczuć pewną ulgę.
Co zatem da mi wyklepanie kilku grzechów (grzesków uznawanych za kościół), których ja nie uważam za grzechy i nie czuję sie winna, czy nie czuję żalu, skruchy? Wówcxas to nie ma sensu.

Co oczywiście nie oznacza, że swoje grzechy muszę mówić komus, kto być może ma większe przewinienia ode mnie.
Dlatego też ponownie twierdzę, że spowiedź powinna być powszechna.