Interpretacja wyników

soaring i bakelolo, dziękuję Wam bardzo!
Z tymi antydepresantami to macie rację,muszę je wykorzystać w dobrym celu ;), a po tym jak przeczytałam ten artykuł o depresji, który poleciła mi soaring , odstawiłam ,razem z mężem setaloft i tyle. Dietę już wprowadziliśmy, i czekamy na poprawę.
W sumie to już od dawna szukałam pomocy dla męża nie dla siebie, bo to moje tycie i takie szybkie nabieranie wagi tłumaczyłam zepsutym metabolizmem po dietach i stanach obżarastwa, jakoś aż tak nie wpływało to na stan psychiczny, a raczej pewnie wpływało, ale nie zdawałam sobie sprawy z tego, bo nie pogarszało się to z dnia na dzień. Gorzej było z mężem....w tamtym roku byliśmy oboje na diecie i schudliśmy bardzo, potem odżywialiśmy się zdrowo, mało węglowodanów, dużo warzyw, bez fat foodów, słodyczy, ale gdy mąż pozwolił sobie na słodycze to następnego dnia miał tragiczne bóle głowy, okropny nastrój-brak koncentracji, "zawieszał się", smutek i agresywny się robił BARDZO!, wybuchowy. To co mi napisałaś soaring o sobie, i o tym jak na Ciebie gluten wpływał i inne "dziadostwa", bardzo mi pasowało do obrazu męża. Badaliśmy glukometrem cukier na różne sposoby i raczej wszystko było w normie....a on czuł się coraz gorzej...Po wizycie u lekarza rodzinnego jeszcze bardziej się zdołowaliśmy, bo pani doktor z pretensjami powiedziała tylko,że przecież można żyć bez cukierków i czekolady!!!o co nam chodzi?!
Teraz już wszystko się zaczyna układać :), to ma sens...
Jeszcze muszę się teraz zająć córeczką, bo podobnie się zachowuje jak mąż, myślałam,że to wiek dorastania, hormony....ale czuję,że to nie wszystko. Latem oboje mieli robiony biorezonans, i babeczka, która badała córkę, zasugerowała bym sorawdziła jej tarczycę i witaminę D3....nie do końca potraktowałam to poważnie, ale traz muszę to zrobić.

Wybieram się po skierowanie jeszcze na usg tarczycy i anty-TG, czy jest jeszcze sens to robić? Czy to co mam wystarczy do jakiejś diagnozy? Pisałaś mi soaring ,że może to być zaawansowane hashimoto.... Tak? Czy uważasz,że dieta sama wystarczy?

Czy macie sprawdzone suplementy, które warto kupić? Bo chę kupić D3, K2 MK-7, selen, Omega 3, ale zupełnie nie wiem czym się kierować przy kupnie, bo jest wiele postaci, firm,.....proszę o radę, co konkretnie kupić???

Wiesz, co do dbania o psychikę, to wg. mnie każdy najlepiej sam wie czego mu potrzeba, żeby poczuł się lepiej.
Jak jest źle, to przejdź się z mężem na spacer, pogadajcie na ludzie itd. Świerze powietrze zawsze sprzyja ;). Ale tak jak mówię, każdy sam najlepiej wie czego mu potrzeba ;).

Co do diet i chudnęcia, pamiętaj, że organizm ludzki nie lubi nagłych i silnych zmian. Chudnąc tez nie należy zbyt szybko bo organizm zacznie się buntować. Ja osobiście uważam, że najlepiej jest chudnąć 2 maksimum 3 kg/mc i to jest zdrowe. I może nawet nie tyle, że chdnąc bo tutaj chodzi i zbijanie tkanki tłuszczowej a nie chudnięcie samo w sobie. Pójdźcie może zrobić sobie badania analityczne składu masy ciała.
Cóż, słodycze tak na prawdę dla nikogo nie są dobre w nadmiarze, a cukier po prostu uzależnia i to uzaleznienie może dawać dokładnie takie same objawy jak uzaleznienie alkoholowe itp.

Co do glukometrów, to one nie są zbyt miarodajne. U mnie lekarze nawet zbagatelizowali glukozę badaną z surowicy. Ostatnio (zanim dostałam wyniki krzywej insulinowej) lekarz spojrzał na krzwą cukrową i stwierdził, że mam lekką insulinoopornośc ale nie taką, żeby nie dało się tego dietą wyleczyć a tu co, proszę okazuje się, że sprawa jest o wiele gorsza.
Glukometr jest dobry jak ma się już stwierdzoną jednostke chorobową bo wtedy ma się pewne odniesienia do wartości jakie on pokazuje. Możesz na glukometrze mieć cukier 80 a w badaniach wyjdzie 90 - wtedy przynajmniej wiesz, że próg w glkometrze ba margines błędu 10.

Jeśli chodzi o diagnozowanie Hashimoto, to najistotniejsze jest antyTPO ale antyTG jest przydatne bo też służy jako pomoc w diagnozie więc jesli masz możliwość to bierz od lekarza skierowanie na cały pakiet, w końcu masz ubezpieczenie więc masz prawo żądać, ja bym się nie rozdrabniała i nie zastanawiała. Genralnie wysepiłabym TSH, FT3, ft4, antyTPO i antyTG ;).

Co do witaminy D3, to ja akurat zawsze kupuję 5000Puritans Pride ale generalnie one wszystkie są takie same tylko w róznych dawkach. K2 Mk7 też są jedne tylko rózne dawki podobnie selen. Co innego z Omegą ale co do suplementó generalnie, to zerknij sobie tutaj - http://commed.polki.pl/pytania-o-diete-i-suplementy-przy-niedoczynnosci-i-hashimoto-vt82813.html
Cały obszerny temat gdzie znajdziesz całe kompendium wiedzy na temat diey i suplementów przy chorobach tarczycy. Ponad to są tam porady, które tak na prawdę każdemu człowiekowi się przydadzą w zakresie żywienia.

Sprawa z mężem jest, a raczej była o tyle skomplikowana, że on od pół roku był na diecie wysoko tłuszczowej, niskobiałkowej, i niskowęglowodaniwej, na niej czuł się dobrze, tylko, że właśnie czasem jadł jakąś ilość węgli i było spoko, a czasem właśnie straszna depresja +agresja i to z godziny na godzinę, a zwykle te węgle to bezglutenowe i w niewielkiej ilości, natomiast innym razem gdy zjadł to samo czuł się dobrze. I o to chodzi, że głupiałam w tym wszystkim, o co kaman?! Spacer i ruch, to mamy na codzień :)
Zaczęłam czytać o suplementach... Ale trochę czasu trzeba temu poświęcić i napewno przeanalizuję wszystko, bo warto, tylko, że chciałam już, nawet dzisiaj kupić coś, bo chcę już od czegoś zacząć :)

Co do wachań nastrojów też pamiętajmy, żeby nie przesadzać i nadinterpretować.
Każdy człowiek czasem na chwilę smutku, zdenerwowania itp. i niekoniecznie należy to od razu wiązać z jedzeniem czy brakiem witamin. Może trochę za bardzo analizujesz wszystko, spróbuj mimo wszystko podchodzić też trochę na ludzie do tego wszystkiego ;).

Trochę do czytania jest ale znajdziesz tam mnustwo dobrych porad i wskazówek zarówno w kwestii żywienia jak i suplementacji.

Myślę, że nie, bo nie należę do przewrazliwionych, czy nadinterpretujących ludzi, ale jeśli samopoczucie mojego męża zmieniło się nie do poznania, jeśli zaczęło utrudniać mu i mi życie oraz pracę, kontakty międzyludzkie, no to zaczęłam się martwić i szukać przyczyny. W ten sposób udało mi się odwiedzić kilka fajnych stron internetowych i moja świadomość wzrosła... Nie poprzestaję na powierzchniowej wiedzy. Do swoich objawów "zdrowotnych "staram się też podchodzić z rozwagą i nie przesadzać,(badania z krwi, o których wspominałam zrobiłam od 15lat po raz pierwszy :) ).

vandeloppa napisal(a):

soaring i bakelolo, dziękuję Wam bardzo!
Z tymi antydepresantami to macie rację,muszę je wykorzystać w dobrym celu ;), a po tym jak przeczytałam ten artykuł o depresji, który poleciła mi soaring , odstawiłam ,razem z mężem setaloft i tyle. Dietę już wprowadziliśmy, i czekamy na poprawę.
W sumie to już od dawna szukałam pomocy dla męża nie dla siebie, bo to moje tycie i takie szybkie nabieranie wagi tłumaczyłam zepsutym metabolizmem po dietach i stanach obżarastwa, jakoś aż tak nie wpływało to na stan psychiczny, a raczej pewnie wpływało, ale nie zdawałam sobie sprawy z tego, bo nie pogarszało się to z dnia na dzień. Gorzej było z mężem....w tamtym roku byliśmy oboje na diecie i schudliśmy bardzo, potem odżywialiśmy się zdrowo, mało węglowodanów, dużo warzyw, bez fat foodów, słodyczy, ale gdy mąż pozwolił sobie na słodycze to następnego dnia miał tragiczne bóle głowy, okropny nastrój-brak koncentracji, "zawieszał się", smutek i agresywny się robił BARDZO!, wybuchowy. To co mi napisałaś soaring o sobie, i o tym jak na Ciebie gluten wpływał i inne "dziadostwa", bardzo mi pasowało do obrazu męża. Badaliśmy glukometrem cukier na różne sposoby i raczej wszystko było w normie....a on czuł się coraz gorzej...Po wizycie u lekarza rodzinnego jeszcze bardziej się zdołowaliśmy, bo pani doktor z pretensjami powiedziała tylko,że przecież można żyć bez cukierków i czekolady!!!o co nam chodzi?!
Teraz już wszystko się zaczyna układać :), to ma sens...
Jeszcze muszę się teraz zająć córeczką, bo podobnie się zachowuje jak mąż, myślałam,że to wiek dorastania, hormony....ale czuję,że to nie wszystko. Latem oboje mieli robiony biorezonans, i babeczka, która badała córkę, zasugerowała bym sorawdziła jej tarczycę i witaminę D3....nie do końca potraktowałam to poważnie, ale traz muszę to zrobić.

tarczyca i insulina to dobre tropy zarówno dla Ciebie, męża, jak i córki. o witaminie D3 też pisałam.
inaczej niż badaniami nie dojdziemy przyczyn, z kolei jak nic nie wyjdzie z tych, to będziemy myśleć o bardziej wyrafinowanych. te sa powiedzmy z pakietu "klasycznego" ;) czyli najczęściej występujących zaburzeń/ niedoborów.

Krótko i na temat :)! Ok. Zgłoszę się po zrobieniu badań. Dziękuję!!!

soaring napisal(a):

wyniki fatalne, bez metforminy żaden lekarz nie powinien Cie wypuścić, a dieta do zmiany od już na zawsze.

Haha, dzwoniłam do poradni biadetologicznej. Kobieta powiedziałą, abym podała jej wyniki krzywych, w odpowiedzi uzyskałam: musi Pani tylko schudnąc i tyle...nic więcej. Nie wiem, czy lekarze robią ze mnie idiotkę, czy bagatelizują sprawę, by oni są po prostu idiotami...

bakelolo, z tymi wynikami idź do endokrynologa.

vandeloppa napisal(a):

Krótko i na temat :)! Ok. Zgłoszę się po zrobieniu badań. Dziękuję!!!

mogę się rozpisywać, ale przecież już to wiesz, bo sama opisałaś wrażenia.
z tym, że mąż czasem gorzej, czasem lepiej się czuje/ zachowuje po tych samych produktach może być tak, że bywają w innym otoczeniu. zawsze dobrze, żeby węgle były z tłuszczem - tłuszcz trochę wyhamuje pobudzenie a potem zejście. ale najlepiej nie jeść tych za dużo rzeczy, które maja wysoki indeks czy ładunek glikemiczny lub chociaż właśnie w towarzystwie innych, zwłaszcza tłuszczu.
ja np. ostatnio zjadłam na śniadanie kaszę jaglaną z jabłkiem duszonym na oleju kokosowym i przysięgam publicznie, że już nigdy nie zjem takiego śniadania. od razu czułam się źle, trzęsły mi się ręce, byłam pobudzona, wkurzona, słaba, bolała mnie głowa. i to mimo, że próbowałam sobie pomóc zagryzając boczkiem. cały dzień chodziłam rozdrażniona, mimo, że potem był jeszcze obiad. na wszystko reagowałam agresją. bez sensu zupełnie.