Mam 56 lat-żyję dalej po zdradach żony

Mam już 56 lat. Zdrady swojej lubej wyczuwałem od samego początku. Właściwie pewności zbliżonej do 100 nabrałem lat temu 18. Jak idiota wmawiałem sobie to i owo, aby nie rozwalać rodziny. Robiłem sobie nadzieje. I być może, gdyby jeszcze wtedy zwróciła się do mnie ze swoimi uczuciami, miast zostawiać je na cudzych prześcieradłach przebaczyłbym. Ale w chwilach słabości, depresji wówczas wykluło mi się twarde postanowienie. "Poczekaj suko..." jak będziesz stara, to cię rozliczę. Jaki powód zwłoki? Ano m.in. jeszcze małe dzieci. Pokończyły obecnie studia, usamodzielniło mi się młodsze. Ja do 50-ki byłem jak mnich i wierny pies. Byłem tak zapracowany (na jej szczęście), że anim myślał o „bokach”... Teraz ja przyprawiam jej rogi. Zaliczam panie od 20-15 lat młodsze zdumiony czasem sytuacjami. Raz pewna pani „będąc na mnie” odbiera telefon od męża "w pół drogi" i aksamitnym głosem coś ustala, po czym kończymy. Na szczęście "kończenie" zostało niezakłócone... hehe. Nie wiem co będzie dalej(raczej wiem), bo mój stosunek do ślubnej zmienił się na tyle, że zaczęła coś się domyślać ad. mojej wiedzy co do jej przeszłości i pewnie zauważyła moje lepsze i beztroskie nastroje. Może aluzyjnie wyrwało mi się to i owo na temat jej przeszłości? Teraz słodzi mi jak może, co dziś mam dokładnie w d... Teraz moja kolej używania mości żono i mam w nosie twoje frustracje.
Co będzie dalej? Pewnie walnę dowodami(a mam ich jakoś trochę) o stół i wyproszę ją z "mojego" (bo jest moje) mieszkania. Nie na bruk, bo mamy drugie. Poinformuję ją przy tym, że od lat paru ma też rogi i że bardzo chętnie pokażę jej podobizny "przygód" nawet nagie w moich łapkach. Teraz czas na moje „używanie”... hehe. Pewnie zwiążę się kiedyś z kimś, ale zaczynać "od nowa" ze sprawdzonym krętaczem, który dał mi odczuć wiele razy w żenujący sposób swoją niechęć - siedzieć dalej ani myślę. Powód jest prosty. Co ja jako starzec mogę wspominać widząc wciąż przed sobą tę fałszywą twarz? Przecież w jakimś momencie słabości mogę skręcić jej kark. Dodam też, że co prawda nie jestem adonisem (co w moim wieku trudne) to nie mam problemu w znalezieniu partnerki z zakresu ryczących 40-tek. Bywają cudowne. Moje z nimi rozstania (a było kilka,... najmłodsza 20 lat mniej) nie były burzliwe i wypełnione goryczą, szykanami. Po prostu taki los i najczęściej u nich sytuacje. W każdym przypadku odbyło się to spokojnie na tyle, że do dziś mamy kontakty przyjacielskie. Nigdy nie były to suche zaliczenia, bo ja inaczej nie umiem. Zawsze towarzyszyło mi tzw. uczucie - przez wiele lat mi zabronione. Obecną "lewą" partnerkę mam od prawie 2 lat i zanosi się na dłużej. Ma jedną wadę. Jest zamężna... i w dziwnych układach ze swoim panem. Póki co... poroże mojej żony ma się dobrze. Nie jest to zemsta, bo się nie chcę mścić. Ale nie zamierzam iść też do nieba jako frajersko szlachetny. Należy mi się chyba jeszcze coś od życia? Coś co winna mi dać (i dawać)wiarołomna ślubna partnerka... A to na pewno nie było takie trudne.

Pozdrawiam innych rogaczy i rogaczki... hehe.

PS: Dot....autora ----Panie i Panowie! z (16.04.2007)(z innego topika o podobnym charakterze).
Nadal tak myślę jak wymieniony autor. Wierzę w zasady i godność .Wybaczam żonie zdrady, ale nigdy nie wybaczę jej bycia dla mnie „ochłapem”(resztką po innych) i zajmowanie mi tylko ” w ułamku sobą” mojego cennego czasu-życia. To zbrodnia... Howgh!!!. Moje obecne zdrady są tlenem dla mnie, sposobem na odzyskanie godności i wiary w ludzi. Także w siebie...