Konkurs "Bliżej kultury"

serduszko z kamienia wyszlifowane przez morskie fale

złoty pierścionek z przepięknym szmaragdowym oczkiem, który moja mama kiedyś kupiła za całą rentę, którą otrzymała po śmierci swojego taty, a na 18-te urodziny przekazała go właśnie mi...

Nigdy nie zapomnę mojej podróży poślubnej, która pozostawiła sliczną pamiątkę, ważącą 4050 g.Był to syn.

To przepiękny zielony kamień od mojej mamy. Wydaje mi się, że ma w sobie jakąś magiczną moc, bo zawsze przynosi mi szczęście. Mam go zawsze blisko siebie i wierzę, że nigdy mnie nie zawiedzie ;)

Najcenniejszą pamiątką jaką dostałam od swojej mamy to kolekcję albumów ze zdjęciami. Jest ona dla mnie o tyle ważna, że jest to rzecz, która przekazywana jest z pokolenia na pokolenie. Ona dostała albumy od swojej mamy (mojej babci), moja babcia od swojej mamy...itd. Mieści mnóstwo ciekawych i cennych fotografii. Przypomina mi o moich przodkach, najbliższych, których nie miałam okazji poznać. Dzięki albumowi odżywa historia mojej rodziny.
Zdjęcia pokazują również jak szybko zmienił się otaczający nas świat, jak szybko nastąpił rozwój cywilizacji, jak zmieniała się moda.
Fotografie różni oczywiście technika ich robienia. Począwszy od fotek robionych prostymi skrzynkowymi aparatami, przez aparaty celownikowe, czy też pierwsze lustrzanki a skończywszy na aparatach cyfrowych.
Z chęcią i wielkim entuzjazmem kontynuuję rodzinną tradycję i mam nadzieję, że ta "kolorowa opowieść" będzie kiedyś cenną pamiątką dla moich pociech.

Zapadła mi w pamięci książką, którą dostałam od 82-letniej przyjaciółki - "Srebrna Natalia" napisana przez Kirę Gałczyńską. Książka o silnej kobiecie Natalii Gałczyńskiej, przeniosła mnie w dawny świat i życie tej kobiety. Zobaczyłam też Gruzję oczami turystki szukającej swych korzeni. Klimat stwarzają nawet przyżółkłe kartki książki. Zrozumiałam, że wraz z książką zostałam obdarowana innym światem, który odwiedzam gdy potrzebuję wsparcia, wytchnienia, zapomnienia.

Wiele rzeczy wspominam z tkliwością, natomiast jedna utkwiła mi bardziej od pozostałych. Całą rodziną byliśmy na wakacjach nad morzem, był sierpień i zbliżały się moje urodziny. Jakoś dziwnie się stało, że nikt oprócz mojej najmłodszej córki, o moich urodzinach nie pamiętał. To właśnie ona, miała wtedy 7 lat, dzień wcześniej zbierała w tajemnicy przed wszystkimi, muszelki i według niej, bursztyny. A w dzień moich urodzin, zapakowane w liść i związane gumką do włosów, skarby w postaci kilku muszelek i świecących kamyczków, podarowała mi wraz z wymyślonym przez siebie urodzinowym wierszykiem. Zaskoczyła wszystkich, mojego męża i dwóch starszych synów, żaden z nich nie pamiętał, że to właśnie dziś mam urodziny. Spędziliśmy ten dzień wyjątkowo uroczyście. Pojechaliśmy na smaczny obiad, a wieczorem nasze dzieci podarowały nam wieczór we dwoje. I choć od tamtego czasu minęło wiele lat, moja córka jest już prawie dorosła, to wspomiane muszelki i kamyczki, towarzyszą mi codziennie. Zapakowane w woreczek, są dla mnie jak talizman, zawsze mam je przy sobie.

Biblia tysiąclecia. Nie jestem dewotką, ale uważam, ze każdy, bez względu na przekonanie, powinien ją choć raz przeczytać. Zawiera w sobie mądrość, daje dużo do przemyślenia, czyni ludzi lepszymi.

Mialam wtedy 14 lat i spedzalam wakacje na wsi.Tam poznalam Adama. Zaprzyjaznilismy sie i byla to piekna przyjazn.Chodzilismy na grzyby,jezdzilismy na rowerach wieczory spedzalismy sluchajac muzyki.
W nocy umawialismy sie potajemnie na wspolne wypady na cmentarz.
Niestety wakacje zblizaly sie ku koncowi i nadszedl dzien pozegnania.Wiedzielismy ze byc moze juz sie nie spotkamy.Adama po wakacjach bowiem czekala przeprowadzka z rodzicami do Szwecji.W ostatni dzien przyniosl mi w foliowej torebce kilka swoich wlosow obwiazanych nitka.Powiedzial dzieki nim ze teraz zawsze bedzie przy mnie.Nim banalne ale dla mnie to bylo piekne.Od tamtego czasu minelo 16 lat a jego wlosy przechowuje w specjalnym pudeleczku....

wiele lat temu od bardzo bliskiej mi osoby dostalam monete "na szczescie"
100 drahm z wizerunkiem Aleksandra Macedonskiego

mam te monete do dzis, nosze ja w portfelu, wiec zawsze jest blisko mnie ;)
czy przynosi szczescie - nie wiem

a od niedawna mam guzik z Aleksandrem Macedonskim
skad sie wzial - nie mam pojecia!
po prostu ktoregos dnia znalazlam go w pudelku z guzikami....

moze moneta czula sie samotna i jakimis kosmicznymi silami przyciagnela guzik z takim samym rysunkiem? ;)

Najcenniejszą pamiatką jaka otrzymalam jest 100 medal w pływaniu od mojego niepelnosparwmego kolegi:) jest dla mnie bardzo cenny i dzieki niemu mam siły alby walczyć dalej i nigdy sie nie poddawać!