Konkurs "Skandynawskie piękno"

Pierwsze kilka skojarzeń to:
* zima
* kraje nordyckie
* Wikingowie


A dla mnie Skandynawia to nic innego jak styl wystroju wnętrza. Piękna biel ścian, prostota, a co najważniejsze w dobie kryzysu niskie koszty stworzenia.

Skandynawia to surowe piękno Północy,ale jeszcze ludzkiej Północy...

Hej Skandynawia to jeden z najpiękniejszych zakątków świata. W małych zatoczkach kryją się kolorowe rybackie osady a wzdłuż brzegów wyrastają strome skaliste urwiska, wiszące mosty przerzucone nad turkusowymi wodami...i ta błoga cisza, właściwie brak cywilizacji. Skandynawskie piękno to wypoczynek w chatce nad jeziorem, jazda psim zaprzęgiem, białe noce i włóczące się wszędzie renifery...Skandynawia to także gwarne stolice Finlandii, Szwecji, Norwegii i Danii, wspaniałe zabytki i muzea, fińska sauna, norweskie fiordy i duński Legoland. Wyobraźcie sobie zwariowaną Pippi, Dzieci z Bullerbyn czy Muminki, Laponię miasteczko Świętego Mikołaja ta magia miejsc i dzika przyroda działają na naszą wyobraźnię i rodzą pragnienie poznania tych dzikich zakątków. Skandynawskie piękno to również piękny styl, czysty, prosty i przejrzysty, gdzie dominuje biel która mnie zachwyca. Skandynawskie piękno wzrusza i pozostawia w tęsknocie.:D

SKANDYNAWIA kojarzy mi się z meblami IKEA:) ze śniegiem,z klockami lego,z ekologią,baśniami Andersena.Kojarzy mi się ze skokami narciarskimi i znakomitymi skoczkami;)Kojarzy mi się także z wikingami i rybami:) czystym powietrzem:)Skandynawia kojarzy mi się przede wszystkim z wielką miłością:) przystojnym Szwedem,który uwiódł i rozkochał mnie w sobie w czasie,kiedy pracowałam w Szwecji.Nigdy nie zapomnę go i tych cudownych,pięknych miejsc,w które mnie zabierał.Skandynawia kojarzy mi się z moją ulubioną bajką Muminkami.Skandynawia kojarzy mi się także z najsmaczniejszym łososiem.Kojarzy mi się także ze Świętym Mikołajem,reniferami i mrozem,a także z zorzą polarną-cudem na niebie;)

Skandynawia-śnieg i lód, zima, zamiecie, choinek w bród.
Skandynawia – Wiking, łodzie, sweter z wełny, kra na wodzie.
Skandynawia –małe domki, Karlson z dachu, Dzieci z Bullerbyn, Pippi bez strachu.
Skandynawia – ciepło z kominka, Mikołaj, renifery i wesoła rodzinka.

Moją pasją jest odtwórstwo historyczne; wiele lat temu wybrałam sobie do rekonstrukcji Skandynawię X wieku. Kraina ta kojarzy mi się z pięknymi zimami, skalistymi fiordami, surowym krajobrazem. Na myśl przychodzą mi również piękne, wczesnośredniowieczne wikińskie stroje, ręcznie robiona biżuteria, wróżenie z run.
Najpiękniejsze skojarzenie związane ze Skandynawią to zorza polarna. Marzę o tym, by przemierzać saniami z psim zaprzęgiem śnieżne pustynie Finlandii w poszukiwaniu zjawiskowej zorzy.

Skandynawia kojarzy mi się z czystą, położoną na uboczu wielkiego świata krainą, pełną melancholii i tajemnicy. Życie tam musi toczyć się spokojnie i blisko natury.

Pierwsze skojarzenie ze Skandynawią - przepiękne, malownicze fiordy, które chciałabym kiedyś zobaczyć na własne oczy. Drugie skojarzenie to oczywiście zimny klimat, ale dla mnie jako zapalonej "morsomaniaczki" nie jest to żaden problem wprost przeciwnie duży atut, bo uwielbiam kąpiele w zimnej wodzie. Dodałabym jeszcze słówko o cieplutkich swetrach w skandynawskie wzorki, bardzo zdrowym i ekologicznym stylu życia oraz naturalnych kosmetykach. Skandynawia ma sporo zalet, lecz ja i tak wybieram Polskę, bo nic nie może się równać z naszymi pięknymi Tatrami.

Skandynawia to dla mnie wcielenie sprzeczności i kontrastów.

Kojarzy się ze spokojem, ale także ze zdecydowanym działaniem.
Z żywą naturą, ale także z postępem, nie tylko technologicznym.
Z indywidualizmem, ale także z międzyludzką lojalnością.
Z chłodem, ale także z pasją i zaangażowaniem.
Z baśniowością, ale także z praktycyzmem.
Z ciszą, ale także z niezwykłą muzyką.
Z czystością, ale także z ciemnymi rejonami, w które owa muzyka, literatura, sztuka wprowadza, zauważając, że nic nie jest jednoznaczne, a pod oczywistościami kryją się niepojęte tajemnice, nie zawsze ładne i miłe. Bo nawet to, co "ładne", w Skandynawii jest niepewne, zdystansowane, zimne, podejrzane jak bohaterowie tamtejszych kryminałów.

Słowem - Skandynawia to dla mnie Coś niejednoznacznego, nieznanego, dziwnego, a przez to bardzo mocno intrygującego - przez swoją niedoścignioną czystość, odrealnioną szorstkość i nieopisaną niedostępność.

Gdy pomyślę o Skandynawii mym oczom ukazuje się przepyszny łosoś norweski w sosie koperkowym otoczony złocistymi cytrynami. O tak łosoś jest u nas główną piątkową potrawą! :)

Dla mnie Skandynawia to przepiękne widoki ostrego klimatu.
To cudowne miejsca, często nieodgadnione.
Skandynawia to zakątek Europy, który na mnie czeka! Będę tam kiedyś! Wiem!...

Skandynawia kojarzy mi się przede wszystkim z ogromną dbałością mieszkańców o swoją skórę, jest to związane z klimatem, który sprawia, że skóra tam staje się sucha, wrażliwa, wymaga większej, silniejszej pielęgnacji. Skandynawia to dla mnie również naturalność, zdrowie, równowaga. Skandynawskie kosmetyki stają się kultowe, produkowane są z myślą o skórze wymagającej specjalnego traktowania, są dostosowane nawet do bardzo problemowej skóry. Znakiem rozpoznawczym skandynawskich kosmetyków jest siła, naturalność i skuteczność, a znakiem rozpoznawczym samej Skandynawii dla mnie są właśnie jej kosmetyki.