Czy powiedzieć żonie???

........

vincent napisal(a):

Przez to swoje zachowanie ten kumpel bardzo mi podpadł i właściwie stracił na moim szacunku,ale czy to daje mi powód,że wtrącać się w sprawy jego małżeństwa? Nie wiem nawet jakbym miał zacząć rozmowę z jego żoną,kiedy,gdzie...? Nie mam pojęcia i nie jestem dobry w takich rzeczach. Może to strach,może ktoś powie,że znieczulica,ale tak cholernie trudno rypnąć prawdę komuś prosto w oczy i do tego taką straszną prawdę.....

Masz raję .My możemy wyrażać swoje opinie , radzić a co innego być uczestnikiem tej całej sytuacji ..
Łatwo napisać powiedziałabym/powiedziałbym. Trzeba też przemyśleć , czy nas stać przełknąć pigułę pod tytułem , że z nasze "winy" z przesadnej uczciwości, zatroskania o dalsze ich losy nie zgotujemy filmu pod tytułem rozstanie , rozwód!.
On wie , wiec może powoli jeśli mu zależy na związku wycofa się z objęć kochanki i ponaprawia to co zchrzanił , a może jego żona żyje w nieświadomości szczęśliwa? .

Mimo gdybań i słów "może" w nadmiarze mojej przyjaciółce bym powiedziała.
Ty ich nie znasz dobrze , stąd te wahanie i nie dziwię Ci się .

pozdrawiam:)

Zgadzam się z Mari...My możemy sobie gdybać do woli, ale całkiem co innego przeżywa osoba w takiej sytuacji. Nie możemy przewidzieć reakcji osób uwikłanych w ten problem.
Poza tym istnieje jeszcze jeden scenariusz takiej historii...Jeśli Vincent powie o wszystkim żonie kumpla ona potem może go obwiniać za zniszczone życie. Kiedy między małżonkami rozpęta się piekło oboje najprawdopodobniej będą skupiać cały żal i rozgoryczenie również na osobie, która poniekąd stanowiła zapłon tej 'bomby' To są właśnie takie sytuacje w których niezmiernie trudno postępować całkowicie etycznie i zgodnie z sumieniem.

SK-otoz tu sie mylisz:) ale mam frajde:P naprawde. w rzeczywistosci monogamia jest stworzona glownie dla mezczyzn,ale nie bede ci tutaj tego tlumaczyc.moge polecic Ci ksiazke "o pochodzeniu cnoty" (cnoty-zalet) i dowiesz sie, dlaczego jest na odwrót niz myslisz.a w drugiej kwestii-znam zwiakzi monogaiczne od pocatku do konca, po prostu ludzie sie dopasowali jak w korcu maku i nigdy nie byli z nikim innym.moze to rzadkosc ale mysle ze poligamia wynika z "poszukiwan" wlasciwej osoby, nie tylko z checi bycia z wieloma na raz. chetnie bym z Toba podyskutowala,gdybys ta ksiazke zdobyl i przeczytal:)

vincent napisal(a):

Przez to swoje zachowanie ten kumpel bardzo mi podpadł i właściwie stracił na moim szacunku,ale czy to daje mi powód,że wtrącać się w sprawy jego małżeństwa? Nie wiem nawet jakbym miał zacząć rozmowę z jego żoną,kiedy,gdzie...? Nie mam pojęcia i nie jestem dobry w takich rzeczach. Może to strach,może ktoś powie,że znieczulica,ale tak cholernie trudno rypnąć prawdę komuś prosto w oczy i do tego taką straszną prawdę.....

Wiesz co? Jeśli to nie jest Twoja dobra znajoma, to sobie daruj...Sądzę, że ona już i tak coś podejrzewa, albo usłyszała jakieś aluzje....A spóbuj sobie wyobrazić jak się ta kobieta poczuje, jak jej walniesz prosto w oczy takim tekstem...upokorzona na maksa, choćbyś "polukrował" każde słowo, a poza tym już Ci mówię co będzie dalej: kumpel spisze Cię na straty, inni też będą wobec Ciebie "ostrożni", a żona kolegi? no cóż, liczyć na wdzięczność nie możesz, pewnie zacznie Cię unikać, a może nawet znienawidzi...a jak się między nimi dalej potoczy, to diabli wiedzą.
Ps. Chyba, że wiesz od dawna, że żona o niczym innym nie marzy jak o uwolnieniu się od swojego faceta...wtedy prawdopodobnie bedzie Cię całować po rękach

Hej. Wedlug mnie owiniennes jej o tym powiedziec bo to powinno sie jak najszybciej skonczyc albo on ja przestaie zdradzac albo ona powinna go zostawic.

Ata napisal(a):

Hej. Wedlug mnie owiniennes jej o tym powiedziec bo to powinno sie jak najszybciej skonczyc albo on ja przestaie zdradzac albo ona powinna go zostawic.

Ja się z tym zgadzam, natychmiast...potem będzie mieć żal że wiedziałeś i siedziałeś cicho i w oczy jej patrzyłeś a nic nie mówiłeś- żona "kumpla- dupka" jest warta szacunku...chcesz być fair to z nią pogadaj...ja żałuję, że nie miałam takiego kumpla.....

Ok - mówi się łatwo "powiedz". Pomijam już wszelkie konsekwencje (zwłaszcza negatywne),jakie z tego tytułu mogą mnie spotkać (opinia donosiciela itp.), to JAK TO POWIEDZIEĆ??? Przy kawie czy może w progu drzwi, wprost czy między wierszami, osobiście czy np. przez telefon, itp. itd. Dla mnie chyba nie ma tu dobrego rozwiązania...
I dodam jeszcze jedno,że moje dylematy nie mają nic wspólnego z tzw. męską solidarnością, bo ona akurat w tym wypadku nie ma tutaj nic do rzeczy

osobiscie, miedzy wierszami, niby przypadkiem....
wiesz Kasiu/basiu co bys zrobila gdyby maz nie byl ci wierny/mial romans
wolalabys o tym wiedziec czy nie?
jesli nie to nic jej nie mow
jesli tak to powiedz- bo twoj maz nie jest chyba tak wierny jak sie moze wydawac/ja nie moge juz na to dluzej patrzec obojetnie wiec jestem tutaj.
przepraszam ze jestem zlym poslancem ale chce byc fair wobec ciebie.

Myślę że takie naprowadzenie jej miedzy wierszami na odpowiedni tor będzie najbardziej odpowiednie.
Wywalenie prosto z mostu może mieć niefajne konsekwencje, ale jak zasiejesz ziarenko niepewnosci w jej głowie ... kobiety są dociekliwe :)

Moim zdaniem najlepiej walnąć otwartym tekstem. Może przez telefon. Pewnie będziesz największym wrogiem ale cóż...

kool napisal(a):

Moim zdaniem najlepiej walnąć otwartym tekstem. Może przez telefon. Pewnie będziesz największym wrogiem ale cóż...

z własnego doświadczenia wiem, że lepiej nie mieszać się w sprawy dwojga ludzi...