Jak mam powiedzieć mężowi o tym, że "pomagałam" mojemu niepełnosprawnemu synowi?

anaa82- to co opowiedziałaś było poruszające .
To kolejny przykład gdzie widać że każdy człowiek potrzebuje miłości,nawet mężczyzna,ten który ''podobno'' rzadko okazuje uczucia i emocje-każdy człowiek na ziemi potrzebuje miłości,tylko wielu z nas szuka jej w niewłaściwym miejscu i niewłaściwy sposób.
Wiesz,ja myślę że ten człowiek o którym pisałaś ,gdyby musiał się bronić powiedziałby:'' przecież nic złego nie robiłem'' a nawet mógłby powiedzieć:'' ona mnie do tego namawiała i zachęcała (swoimi gestami ,zachowaniem,przyzwalaniem na dotyk)'' .To oczywiście jego zniszczona psychika i emocje mówią,ale on tego nie zauważy i nie zrozumie.

Ja znam przypadek mężczyzny który ma dzisiaj 40 lat-w wieku 7 lat był zgwałcony przez ojca.Jego dalsze życie to ruina -poszedł w alkoholizm i w ten sposób zagłuszał swój ból. ''Na szczęście'' nie ożenił się bo bardzo prawdopodobne,że robiłby krzywdę swoim dzieciom.
Zauważyłam że osoby które były wykorzystywane mszczą się w dorosłym zyciu za wyrządzone im krzywdy właśnie na dzieciach. Oni nadal noszą w sobie ''małego skrzywdzonego chłopca/dziewczynkę'' i nienawidzą go ! Tak jak nienawidzą siebie ,mają zniszczony obraz swojej wartości (okaleczanie,próby samobójcze) .Oczywiście nie wszyscy w ten sposób działają-niektórzy pójdą w alkohol,inni w narkotyki czy hazard i inne uzależnienia.Ale wiele z tych osób
będzie próbowało nawiązać kontakt emocjonalny/seksualny właśnie z dzieckiem.Taka osoba nie potrafi nawiązać zdrowych relacji z kobietą/mężczyzną -często się jej po prostu boi i nie potrafi tego.
Czytałam wyniki badań, które mówiły, że ponad 90% pedofilów było molestowanych w dzieciństwie .Podobnie jest np.z dorosłymi dziećmi alkoholika-jeśli ta osoba nie zmierzy się z tym czego doświadczyła i nie załatwi tego w swoim zyciu,to jest duża szansa że zacznie pić jak ojciec.

Oczywiście nie można tłumaczyć się tym,że ktoś został skrzywdzony jako dziecko i ma ''zezwolenie'' na krzywdzenie innych .Na to nie ma wytłumaczenia i nikt nie ma prawa mścić się za wyrządzone krzywdy na innych ludziach.Jednak warto chyba spytać :
dlaczego ta osoba zrobiła to i to? Skąd się biorą te zachowania ?
Ja wiem co mówi świat: wykastrować ,dożywotnie więzienie itd.
Jednak w takiej chwili zatrzymuję się i próbuję sobie wyobrazić takiego człowieka ,który zrobił krzywdę dziecku i staram się wyobrazić tego człowieka właśnie jako małe dziecko,które było krzywdzone i niszczone często przez bliskie osoby,które powinny mu dać miłość i ciepło.
Powiem jeszcze raz:nic jednak nie tłumaczy jego zachowania w dorosłym życiu i to nie jest usprawiedliwienie jego działań w stosunku do innych.

Pamiętam historię człowieka który porywał dzieci i mordował je.Oczywiście włącza się od razu osąd i myślenie: zbrodniarz,bestia i zwierzę ,niech gnije w więzieniu. Ten człowiek jako 5-latek był codziennie przywiązywany w piwnicy do kaloryfera i przypalany żelazkiem ,bito go i torturowano .
Oczywiście domyślicie się że jego życie było katastrofą i w końcu był wybuch:zaczął porywać i ''mścić się'' na dzieciach. Przez te traumatyczne wydarzenie w nim utrwalił się obraz: jestem zerem i śmieciem ,które można i trzeba zniszczyć i poniewierać przez bicie itd. I pojawiła się nienawiść do siebie,do ''chłopca'' ,którego ciągle nosił w sobie i do innych dzieci .Finał wiadomy....
Czy te wydarzenia usprawiedliwiają to co robił ? Oczywiście że nie !
Ale czy urodził się bestią ,sadystą i mordercą dzieci ? Nie . Był równie słodkim dzieckiem jak inne dzieciaki ,które zostało w brutalny sposób zniszczone.

Smutne a prawdziwe ,a takich zdarzeń jest dookoła mnóstwo ...

Różnie to jest w dorosłym życiu i różnego typu są problemy. To bardzo indywidualna kwestia. Na pewno molestowanie wpływa na psychikę człowieka -w końcu dorasta on w nienaturalnych warunkach. Z całą pewnością jest to ogromna krzywda, a spustoszenia w psychice są bardzo poważne i bez pomocy terapeutycznej trudno sobie samodzielnie z nimi poradzić. Generalnie ludzie bardzo rzadko zdają sobie sprawę z tego. co dzieje się w umyśle takiego dziecka i jaki to ma wpływ na jego dorosłe życie. Podejrzewam, że problem molestowania jest bardziej powszechny niż nam się wydaje.

Jesli nic sie nie zmieni w zyciu autorki to za kilka lat bedziecie mogli przeczytać o niej tak jak napisali tutaj

http://forum.o2.pl/temat.php?id_p=4809672&start=0
http://media.wp.pl/kat,1022943,wid,12202127,wiadomosc.html?ticaid=1b73b

Powtarzam kolejny raz,nie zaleznie od powodu to nie jest normalne.

Chora jest cała ta sytuacja.Autorka widocznie nie chce naszych rad bo nie widzi nic złego w tym co robi.Dajmy sobie z tym już spokój

w temacie z pierwszego linku autor tematu niżej pisze,że to była prowokacja-wystarczy zjechac troszke niżej by to przeczytać.

co do drugiej sprawy : ojciec jest temu winny bo widział co się dzieje,gdy żona wchodziła do łazienki syna,on krzyczał by ją zabrał !! a on nic z tym nie zrobił.
A potem syn mówił ojcu że jest ''dla niego śmieciem'' .

Typowe zachowania patologiczne a cała rodzina potrzebuje pomocy.
O ile nie jest to prowokacja dziennikarzy Faktu szukających sensacji.

A skad wiecie ze nie jest prowokacja to co pisze sie tutaj?
Temat jest szokujacy i daje duzo do myslenia ale czy jest rzeczywiescie prawdziwy?

No ja się chyba skicham... coś Ty kobieto robiła swemu synowi? nie no, ja na to jestem zdecydowanie zbyt słaba...

Aja żałuję że temat ''umarł''-myślę że było dobrze,gdy mówiłyśmy w tym temacie o miłości ,zdrowej miłości .To dobrze że mówiłyśmy o zdrowych relacjach i o przebaczeniu ,fajnie że odkrywałyśmy jasną stronę życia i wchodziłyśmy w mrok,żeby usunąć ciemność.Że dzielimy się spostrzeżeniami i doświadczeniami i wspieramy się wzajemnie i wypowiadamy swoje zdanie na ten czy inny temat.

Maaariolu Kochana ,
takie tematy są nie na topie i rzeczą normalną jest szybkie umieranie wątku, bo co bardziej kręci ?...no właśnie...
Nauczyliśmy się szybko żyć i zadowala nas szybki nius , który wzbudzi emocje na dziesięć minut , a który nie zmusza nas do myślenia ,zastanowienia i udoskonalania siebie ...

Mari napisal(a):

Maaariolu Kochana ,
takie tematy są nie na topie i rzeczą normalną jest szybkie umieranie wątku, bo co bardziej kręci ?...no właśnie...
Nauczyliśmy się szybko żyć i zadowala nas szybki nius , który wzbudzi emocje na dziesięć minut , a który nie zmusza nas do myślenia ,zastanowienia i udoskonalania siebie ...

Tak Mari ,Ty zawsze trafiasz w sedno i w kilku wyrazach przedstawiasz prawdę...To mi się bardzo podoba:)
Prawda jest taka że wolimy najbardziej szokującą wiadomość ,by potem znowu wpaść w kołowrotek pośpiechu i zwariowania...zapominając o tym po co tak naprawdę tu jesteśmy...dla kasy i kariery ...? A czy mamy pewność że dożyjemy jutra ?I co najwyżej za tę furę kasy kupią nam piękną trumnę ,której i tak już nie zobaczymy-to głupie :D
zwariowany świat..

Zwariowany , ale dlaczego?...pozwalamy na to jak bezwolne cielątka?.

Dwa razy byłam przez chwilę dumna z mojego kraju i ludzi , którzy mają prawo i zaszczyt nazywać się Polakami.
1. Stan wojenny.
2. Śmierć papieża.

Pytanie ...
-dlaczego tak szybko tracimy wiarę we własne siły?
-dlaczego zwalamy odpowiedzialność zawsze na innych (czytaj np. władzę..).

bo co?...
- mamy wpisane w genach nieudacznicy , impotenci?.


uściski M.

Łatwiej jest zrzucić odpowiedzialność na innych... Pozwala nam to nie myśleć o sobie źle. A przecież nawet zamykanie oczu na czyjąś krzywdę, udawanie, że czegoś nie widzimy i nie słyszymy sprawia, że stajemy się współodpowiedzialni za wyrządzoną krzywdę. Obojętność bywa okrutna...

Masz rację Mari, żyjemy w pośpiechu, zatrzymujemy się na chwilę przy sensacyjnych wiadomościach i pędzimy dalej.... Do czego to nas zaprowadzi? Czasem warto zwolnić, zatrzymac się... Codzienne, drobe sprawy, życzliwość, pomocna dłoń, uśmiech, mogą sprawić, że swiat będzie piękniejszy... :)

Uściski Mari :)