Prośba o pomoc

Witajcie.
Mimo że forum to w większości jest odwiedzane przez kobiety to uważam że tylko one moga pomóc zrozumieć mi jak poradzić sobie z moim problemem.

Jesteśmy małżeństwem od 1,5 roku. Nigdy nie wierzyłem że może spotkac mnie to co od czasu do czasu słyszałem od znajomych, rodziny.
Małżeństwo zmieniło całkowicie nas oboje i myślę że jak wiedziałbym że zmiana ta będzie na gorsze wolałbym do końca życia miec narzeczoną.
Przejdę do sprawy.

Pół roku przed ślubem zawiodłem moją żonę. Nie wiem co wstąpiło we mnie ale zataiłem przed nią jedną sprawę (nie powiedziałem o jednym wypadzie z kolegami). Żona rzuciła mi pierścionkiem zaręczynowym i oznajmiła że nie może żyć w takim związku i ślubu nie będzie. Tłumaczyłem jej że spotkanie to nie miało żadnych konsekfencji i sam plułem sobie w twarz że nie powiedziałem jej o tym. Po około tygodniu, wielu rozmowach osobiście i przez sms, pogodziliśmy się. Przy tym jak przyjeła pierścionek zaręczynowy ponownie bardzi się ucieszyła i powiedziała że mocno sie za nim stęskniła. Pobraliśmy się i zamieszkaliśmy razem (wcześniej mieliśmy wypady studenckie za granice i sporo czasu spedzaliśmy ze sobą). Po ślubie jakieś 7 miesięcy zaczeliśmy sie od siebie oddalać. Mniej zbliżeń, mniej czułości. Rozmowy zaczęły być wymuszane na siłę. Często chodziliśmy spać osobno (ktoś z nas kładł się wcześniej). Weekendy spedzaliśmy razem na wyjazdach po rodzinie, wycieczki, wspólna pasja. Mimo tego nadal nasza bliskość była znikoma :/ Po pewnym okresie czasu zona powiedziała mi że bardzo ja to męczy i nie widzi sensu ze mną być ze nie okazuje jej tego na co by chciała, mimo rozmowy odczułem że to ja jestem temu winny i żona nie poczuwa sie do odpowiedzialności że ja tak samo nie miłąem czułych powitań po powrocie z pracy i jej tulenia, pocałunków. Po rozmowie daliśmy sobie szansę którą uważam wykorzystałem jak najlepiej. Nawiązywałem rozmowy, starałem się cos wymyśli na weekendy, i walczyłem o zbliżenie. Za każdym razem byłem odpychany ale nie poddawałem się. Po 2 miesiacach od rozmowy żona powiedziała mi że chce odejść. Załamałem się i zaczałem szukać przyczyny bo mimo starań ona nadal nie chciała sie kochać. Przyczyna sie znalazła. Może to chamskie i wszyscy mnie tutaj zlinczują ale zerknąłem do jej tel służbowego i przeraziłem się. Tresci smsów pozostawie dla siebie ale uwierzcie mi że nie życze tego największym wrogą. Okazało sie ze jest nas TROJE, mimo że żona uważa inaczej i twierdzi że nic miedzy nimi nie było, ze to tylko smsy i poprostu dobrze sie rozmawia jej z tym kolegą (osoba ta jest jej przełożonym, ma żone i 2 dzieci), wymieniali nsie marzeniami erotycznymi :/. Ale nie może zrozumieć ze takie słowa nie piszą tylko koledzy. Sprawdziłęm ich bilingi i okazało sie że trwa to jakis miesiac ale w jednym smsie była moza o 6. Idzie w zaparte ze nie kocha już mnie, ze się wypaliła, zamkneła w sobie i to koniec. Bardzo ją kocham i zalezy mi na niej lecz ona już chce wszystko dzilić. Postanowiłem walczyć ale narazie ona nie daje mi szans. Poradzcie co zrobić bo żona chce rozwodu a ja uważam że miłośc nie gasnie tak szybko. Jestem w stanie jej wybaczyc bo wiem że też kiedyś nabroiłem ale czy myślicie że warto?