Konkurs "Wiosenne zapachy"

Nenumbo, bób wodny, nurzykląb... te nazwy to określenie prawdziwie orientalnej duszy KWIATU LOTOSU, które w mojej zapachowej pięciolinii, zawsze zajmuje szlachetną nutę bazy i są idealnym odzwierciedleniem mojej romantycznej osobowości, która tęskni za daleką, azjatycką egzotyką... Ta niepozorna, delikatna roślina unosi się na tafli jeziora i wybija się ponad inne kwiaty swoją klasą. Siła i wyrazistość zapachu lotosu będą zawsze górować nad jakimkolwiek innym aromatem, ukazując drapieżny, aczkolwiek niezwykle kobiecy charakter "nosicielki" ;) Intrygujące ciepłe akordy miłości wibrują zadziornie, kryjąc tym samym coraz to inną tajemnice głębi tego oryginalnego zapachu. Słodycz przeobrażona w ponadczasową namiętność jest pięknym zakończeniem każdej opowieści, która ma swój początek zawsze w delikatnych blado różowych płatkach muskających powierzchnię wody...

Nic więc dziwnego, że Kamasutra nazywa jeden ze swoich namiętnych, miłosnych uścisków kwiatem lotosu ;)

Ulubiony zapach kwiatu - maciejka. Bo jest wyjątkowa, nie pachnie wtedy gdy mogłaby pachnieć dla wszystkich, pachnie wieczorami - jakby tylko dla nielicznych, cierpliwych, wyczekujących. Tajemniczy kwiat, o malutkich kwiatach - cudo!

Moje nuty kwiatowe :)

• Nuty kwiatowe.jpg (25,89kB)

Mój nos jest szczególnie wyczulony na owiane mitem PRLu, przesłodkie goździki. Pamiętam popołudnia na babcinej działce. "Babciu, mogę sobie zerwać parę "gwoździków"?" Przypominam sobie czasy dzieciństwa i dopada mnie lekka melancholia. Niepotrzebnie! Przecież goździki pachną jak najbardziej słoneczny dzień. Jak perfumy mamy zmieszane nagłym ruchem z wodą kolońską taty i ich zapatrzeniem w siebie. Goździki: czerwone, różowe, białe- wąchane przeze mnie tak intensywnie, że niejednokrotnie lądowałam na kuchennym-chirurgicznym stole, z "czarnymi robaczkami", które zaciągnęłam do nosa wraz z uzależniającą nutą słodyczy!
Kojarzące się z najdłuższą melodią, której każda z nut brzmi na swój sposób i nigdy się nie powtarza...

Najbardziej lubie zapach konwalii, jest bardzo subtelny, delikatny jak te kwiaty, ich wygląd doskonale pasuje do ich zapachu, jesli postawimy je w pomieszczeniu, za jakiś czas poczujemy ich delikatną woń, która przepełni całą przestrzeń, są bardzo estetyczne, dlatego własnie cenię je za całokształt zapach, wygląd...

Wiosną zaczynam doceniać zapach róż...bukiet czerwonych róż rozbraja,powoduje,że serce mięknie z miłości...Uwielbiam różę stulistną,bo jej charakterystyczny zapach poprawia natychmiast samopoczucie,zapach róż herbacianych zawsze przenosi mnie w świat beztroskiego dzieciństwa i babcinego ogrodu..Uwielbiam również zapach róży skalnej z Montpellier-tak naprawdę to krzew ,który posiada łodygi o silnym zapachu.Kwiaty są białe i pachnące,a każdy z nich kwitnie tylko kilka godzin,a wyciąg z nich zwiększ wydzielanie endorfin charakterystycznych dla stanu szczęścia,radości,beztroski i zakochania...i jak tu nie kochać takiego zapachu,który wprawiając w stan zadowolenia sprawia,że wyglądamy piękniej!

Moim zdaniem najpiękniejszy zapach na świecie mają konwalie , niby małe niepozorne ale hipnotyzują zapachem. Mogła bym wąchać je bez końca bo pachną świeżością , mają w sobie trochę słodyczy ale też są uosobieniem pięknej wiosny wraz z którą zawsze zakwitają.

Najpiękniejszym kwiatem, którego upajający zapach powoduje u mnie niesamowity wzrost endorfin i jednocześnie czyni mnie pełną energii jest hiacynt.
Wiosenny, radosny, magiczny o charakterystycznym i jednocześnie intensywnym zapachu gości każdej wiosny w moim domu, ogrodzie i w pracy.
A gdy już przekwitnie ja wciąż poszukuję zapachu hiacynta w perfumach, płynie do kąpieli, balsamach i innych kosmetykach, aby móc wciąż czuć świeżość i piekną woń, która wprawia mnie w błogi nastrój i czyni bardzo szczęśliwą.

W moim przypadku są trzy gatunki kwiatów, których zapach absolutnie mnie obezwładnia:
1) lilie - i ogólnie wszystkie kwiaty "storczykowate" - to jeden z tych zapachów, którym nie jestem w stanie się oprzeć. Jest niesamowicie zmysłowy! Niezbyt lekki, nieco słodkawy, przekorny, bezkompromisowy - jak kobieta!
2) frezje - zarówno kwiaty jak i ich zapach są tak urocze, tak cudowne, zachowują idealną równowagę między świeżością a słodyczą.
3) róże - są królewskie! Są zmysłowe, wyniosłe, majestatyczne, enigmatyczne - wyjątkowe! Uwielbiam zapach róż, zwłaszcza umiejętnie wsparty innymi nutami.

"Dla Ciebie mały ogrodnik zasadził groszków tysiąc" - śpiewała Ewa Demarczyk. Piosenkę tę często słyszałam w radiu, kiedy byłam dzieckiem i chyba stąd mój ulubiony zapach. Z tytułowej pary "Groszki i róże" wybrałam te drugie kwiaty. Niepozorne, koniecznie zebrane w bukiecik, są kwintesencją lata, nieśmiałej pierwszej miłości, pierwszych pocałunków i wspomnień na resztę życia.

Mój ulubiony kwiatowy zapach to majowe konwalie! Ta świeża kompozycja sprawia, że letnie szaleństwo, kobieca zmysłowość i swoboda rodzi się we mnie pod wpływem tego zapachu, a także przepełnia duszę ciepłem podkreślając wrażliwy urok osobisty. Nikt przecież nie przejdzie obojętnie obok kobiety, która każdym swoim subtelnym gestem i emanującą, kwiatową zmysłowością wskazuje, iż jest Etną pozytywnej energii, ucieleśnieniem piękna i życiowej siły!

Zapach konwalii to pożądane przeze mnie tchnienie szaleństwa i radości, czyli nieodłączny atrybut Kobiety-Wiosny: spełnionej, wrażliwej, doceniającej wszystko co piękne, a także gloryfikującej wolność. Dzięki tym perfumom z pewnością uda mi się stworzyć magiczną aurę kuszącej tajemniczości i wakacyjnej swobody!

Lubię zapach konwalii. Nie tylko, bo nos zanurzałam i we frezjach i jakoś tak domowo - babciowo kojarzę zapach bzu i kaliny. Ale konwalie lubię najbardziej. Może dlatego, że kojarzą mi się urodzinowo - z tortem, lodami, a potem już - w wieku dojrzalszym - z zapachem mocnej kawy z mlekiem. Kwitną zawsze w maju, a bywało i tak, i to dość często, że rozkwitają w dzień moich urodzin. I zwykle przyjaciele, jako dodatek do prezentu przynosili bukieciki konwalii. W Poznaniu zwykle na ryneczkach stoją panie, które sprzedają takie samodzielnie robione bukieciki.
Dom pachnie więc ciastem, kawą, gośćmi, czasami mokrą ziemią - bo zimny i mokry był ten 11 maja w tym roku... I zawsze pachnie konwaliami.

Lubię ten zwyczaj. Ja i one... W sumie powinny mi się kojarzyć ze starzeniem się. Może i tak, ale jednocześnie przywodzą mi na myśl moich przyjaciół. Którzy są... A w takim zapachu spokojnie mogę się starzeć... :)