Konkurs „Sposób na szczęście”

Cóż, każdy zna zapewne to paskudne uczucie smutku i przygnębienia, które towarzyszy nam w szare jesienne dni. Tylko co wtedy zrobić, by przywrócić dobre samopoczucie ? Mam kilka sposobów, które zawsze się sprawdzają ;)
Jak większość kobiet kocham zakupy, dlatego też kiedy za oknem plucha, wybieram się do sklepów by pobuszować między półkami. Zawsze znajdzie się coś fajnego - bluzka, książka czy perfumy. Już wtedy czuję się o niebo lepiej ;) W drodze do domu wpadam jeszcze do wypożyczalni i wybieram jakąś extra komedię. Śmieszny film wprawia mnie w dobry nastrój, zwłaszcza, gdy oglądam go przy kubku pysznej, gorącej czekolady.
Wieczór to dla mnie czas odprężenia. Przy dźwiękach ulubionej muzyki oddaję się relaksującej kąpieli. Miłą atmosferę pomagają stworzyć świece i unoszący się cudowny zapach olejków. Wtedy zapominam o całym świecie, nie widzę przygnębiającej pogody za oknem , nie pamiętam o problemach… Jest po prostu fantastycznie. Czego chcieć więcej ? ;)

Jesień....?? Hmmm... tak jesień to taki czas kiedy jesteśmy bardziej skłonni do smutku, nostalgii, zadumy, rozdrażnienia, kiedy nasz optymizm gdzieś umyka, mamy wahania nastrojów i najchętniej przesiedzielibyśmy do Bożego Narodzenia w zaciszu ciepła domowego, pod ciepłym kocem, z filiżanką ulubionej gorącej herbatki i oglądali telewizję, czytali ksiązki lub po prostu spali... Myślę, że jest to w głównej mierze "zasługa" braku słonecznych dni...

W tym roku jesień nas bardzo rozpieściła i dopiero od wczoraj tak naprawdę daje się we znaki... Było słonecznie, było ciepło, było pogodnie... czegóż chcieć więcej? Nie odczułam w tym roku na szczęście tego przesilenia jesiennego i nie dopadła mnie depresja...;) A teraz myślę już o zbliżającej się gwiazdce, o prezentach dla najbliższych i moich ulubionych Świętach, które będą już za miesiąc i troszkę;)

Pogoda to jeden z czynników, który pozwolił mi "przetrwać". Kolejny - jeszcze ważniejszy - to moja rodzina, głównie mąż i synek z którymi wspólnie łapaliśmy wszystkie bez mała promyki słońca i łykaliśmy ciepełko. Tak się złożyło, że siedzę z maluszkiem w domu i to mąż jako głowa rodziny musi nas utrzymać. Niestety przekłada się to na zbyt mało wolnego czasu jaki możemy wspólnie spędzać. W tygodniu tego czasu jest niewiele, ale weekendy są całe nasze. Organizujemy sobie wycieczki małe i duże i cieszymy się każdą chwilą spędzoną we trójkę. To doładowuje nasze akumulatory na każdy najbliższy tydzień;)

Ktoś kiedyś powiedział.... „Szczęście?? To co dzień dostać jeden uśmiech!”
I ja się tej dewizy trzymam. Wraz z moim synkiem na ogromnym plakacie narysowaliśmy taką uśmiechniętą buźkę i co dzień odpowiadamy jej tym samym... Mała rzecz, a od samego rana daje nadzieję na dobry dzień. Poza tym w tygodniu tak organizuję sobie i synkowi czas abyśmy nie mieli czasu na nudę i złe samopoczucie. Wspólnie gotujemy, spacerujemy, bawimy się, uczymy, malujemy, czytamy bajeczki, odwiedzamy i sami zapraszamy gości... Cieszymy się z małych rzeczy, sprawiamy radość innym, a poza tym... jesienna ospałość i to spowolnienie od życia w biegu też ma swoje dobre strony;)

Załączam kilka fotek z ostatniej wyprawy...

Kiedy na dworze smutno i szaro, często dopadają mnie nostalgie i smuteczki. Dlatego gdy tylko czuję, że zbliża się kolejny "dołek", organizuję sobie chwile przyjemności - coś na co czekam cały dzień i cieszę sie na samą myśl o tym. Może to byc cokolwiek: pyszna kolacja z męzusiem, fajny film na dvd, na zakąskę coś okropnie niezdrowego i tuczącego:). Potem wtulam się pod ciepłą kołderka w ramiona mojego męzusia i słucham jak za oknem szaleje wichura. Jest mi wtedy ciepło i błogo. Ciepła dodaje mi myśl, że wszyscy, których kocham sa ze mna w domu, zdrowi i bezpieczni. A następnego dnia rano, następuje najprzyjemniejsza część całego dnia (ta która daje mi siły na wiele godzin), czyli budzenie i przytulanie pachnącej jeszcze "śpioszkiem" mojej małej córeczki:)

Żeby być szczęśliwym wystarczy złapać szczęście za ogon. Moim szczęściem jest córeczka, a na zabawę w ganianego zawsze ma ochotę. Gdy usiłuję ją złapać śmieje się w niebogłosy. Tym śmiechem mnie zaraża i zawsze poprawia mi humor. Moje małe szczęście nie ma ogonka więc nie pozostaje mi nic innego jak czerpać od niej tą prawdziwą, szczerą radość pełnymi garściami.

Mój pomysł na szczęście jest bardzo prosty.
Kiedy budzę się z samego rana, staram się wstawać zawsze prawą nogą :)
Następnie, wyglądam przez okno, sprawdzając przy okazji jak ciepły jest mój grzejniczek (przynajmniej teraz, kiedy naprawdę jest szaro-buro na zewnątrz). W tym samym czasie włączam spokojną, pogodną muzykę(np. Hannę Banaszak z jej "Żegnaj, Kotku") i robię pyszną herbatę jaśminową, której sam zapach poprawia mi nastrój.
Pół godzinki później, kiedy po herbacie zostają tylko wspomnienia, zmieniam muzykę na bardziej radosną(np. salsę) i zaczynam się ubierać, malować, czesać w rytm machających się bioder i rąk :)
Po takim wstępie już nic nie jest w stanie popsuć mi humoru - nic a nic :D

Mój sposób na szczęście? Jestem szczęśliwa , gdy mój mąż i moja córeczka są ze mną razem w domku. Uwielbiam moją rodzinkę, bo dają mi ogromną siłę i motywację do radosnego dnia. Na poprawę nastroju, lub gdy za oknem jest szaro i ponuro kilka miesiecy temu wymyśliliśmy: pikniki :) Latem , na balkonie , jesienią i zimą , na dywanie w pokoju. Przynosimy z kuchni soczek dla córki , dla mnie i męża pyszną kawusię, owoce na talerzu , paluszki, które uwielbia mąż i prażynki - przysmak córki. No i oczywiście nie moze zabraknąć domowego ciasta. Kiedy sobie tak siedzimy na dywanie i zajadamy, opowiadamy o różnych fajnych rzeczach, oglądamy stare zdjęcia, bawimy się z córką i turlamy ze śmiechu, emanuje z nas radość i szczęcie że mamy siebie. To najlepsze chwile - te spędzone razem.

Patrzę w okno i widzę pierwszy śnieg, wcale nie jestem z tego powodu szczęśliwa. Jest, zimno, szaro i ponuro. Nuda, nuda, nuda... Czekam....na co??? Czekam na moje szczęście, które śpi w swoim łóżeczku. Wiem, że jak wstanie moja 3 miesięczna córeczka, to nawet pogoda i nie wyspanie nie zahamują uśmiechu na mojej twarzy, gdy zobaczę jej radość. Zabawa z Nią jest dla mnie najlepszym sposobem na szczęście i dobra samopoczucie. Ona jest lekiem na smutek, złość, nudę. Po prostu jest moim szczęściem.

dobra ksiazka to moj sposb na chwilę radości :)

Ja mam dość prosty spośób na swoje szczęście a mianowice zabawa z córką nawet jeśli nie mam za bardzo humoru i mi się nie chce to i tak ona rozbraja mnie swą szczerością , uśmiechem i radością życia że w końcu i ja zaczynam sie czuć jak dziecko.

Wiara,nadzieja i miłość...daje mi codziennie szczęście i dobry nastrój.

Jesień szczególnie ta późna, szara, deszczowa sprawia, że czujemy się przygnębieni... Przede wszystkim wspomnienie lata i brak Słońca doskwierają najbardziej.
BY prztrwać dzielnie tą porę roku zaczynam od ubioru. Staram się ubierać kolorowo:) Żółty szalik, czapka rękawiczki, czerwony płaszczyk i od razu pogodniej się robi patrząc w swoje odbicie w witrynach sklepów
Uważam, że każdy powinien sie ubierać na przekór jesieni ...byłoby weselej...
Niezawodne w moim przypadku jest SOLARIUM. 10 minut dostarcza tyle ciepła i energi, że od razu zaczynam myśleć pozytywnie. PO tak krótkiej chwili nie przeszkadza mi nawet zimny deszcz....
Gdy nie mam ochoty jednak wychodzić z domu przygotowuję sobie kąpiel pełną muzyki, zapachów, aby zapomnieć nie tylko o jesieni ale reszcie świata... Leże długo w wannie, odpoczywam, relaksuję się...
Czasem po takich chwilach nabieram ochoty na wieczorny spacer z mym Igorem lub szaloną impreze ze znajomymi.. Ale często też wskakuje w dres, frotowe skarpety (najcieplejsze jakie mam w szafie) pijąć herbate z DZIURAWCA!, który broni mnie przed małą depresją, gdzieś w fotelu zatapiam się w książce, która chciałam przeczytać latem, lecz nie miałam czasu....
Uwielbiam te wieczory, pełne spokoju...
Mam wrażenie, że jesienią znajduję więcej czasu na chwile tylko dla mnie.. Nie liczy się nic...
Często w te wieczory myślę o nadchodzących świetach i To wszystko sprawia, że na mej twarzy pojawia się UŚMIECH... i jesień staje się PIĘKNA...

Moje szczęście:)
Nic skomplikowanego:) Szczęściem jest ukochany.
Przy nim mijają wszystkie troski i czuję się jak w niebie. A gdy nie możemy być razem robie sobie długie samodzielne spacery. Podziwiam przyrodę, odkrywam nowe miejsca a potem go tam zabieram:)