Konkurs "Moje życiowe motto"

Jedni mają swoje "Carpe Diem", ja zaś za synonim tego hasła uznałam... MEMENTO MORI :) Ponure? Niekoniecznie - mi to mroczne, posępne motto przypomina o ulotności chwil, kruchości szczęścia. Pozwala cieszyć się urokami teraźniejszości i odnajdywać pozytywne aspekty również w trudniejszych sytuacjach życiowych. Dzięki temu zamiast narzekać i pogrążać się w depresyjnych rozmyślaniach, biorę się w garść pamiętając, że kiedyś to wszystko odejdzie - także to, co kocham.

"Wszystko ma swój czas...." ten cytat z Księgi Koheleta towarzyszy mi przez całe życie. Nie łudzę się, że życie to bajka, że wszystko mi się uda, że zawsze będę fair... Jestem zwykłym człowiekiem, który ma zalety i wady, dlatego też uważam, że czas dyktuje nam nasze życie. W moim był czas rodzenie, czas siania, teraz jest czas zbiorów, nadejdzie czas umierania... Wszystko, co życie mi daje przyjmuję. Jeśli rzuca kłody pod nogi - usuwam je... czasami sama, czasami z kimś... czasami trwa to długo, czasami krótko...jest czas zabawy i czas żałoby...Na wszystko w życiu jest czas...

Cały tok jego życia był łagodny: Wszystkie żywioły tak się w nim skleiły,. Że na ten widok wstać mogła natura,. Rzec ziemi całej śmiało: „To był człowiek”.
Nie jest to może motto w czystym tego słowa znaczeniu, ale raczej cytat z Szekspira, który motywuje mnie do tego bym swoim życiem przynosiła radość sobie i innym ludziom. Nigdy nie godzę się z dewizą głoszącą o zdążaniu do celu po trupach. Dla mnie ważne jest to, by ludzie zapamiętali mnie jako pozytywnie nastawioną do świata kobietę, która żyła pełnią życia i pozwoliła żyć w spokoju innym ludziom. Nie szukam na siłę poklasku, czy zwady. Nie chcę brać udziału w wyścigu szczurów i robić kariery kosztem siebie. Nie chcę nosić masek i udawać kogoś kim nie jestem. Jestem człowiekiem i człowiekiem chcę pozostać.

Moim życiowym mottem jest " Nigdy nie mów nigdy " Bo nigdy nie wiadomo co Nas w życiu spotka, jakie decyzje podejmiemy. Życie lubi nas zaskakiwać raz pozytywnie, raz negatywnie i mówiąc Nigdy nie zrobię tego .. nigdy nie bede z nim. Nigdy nic nie wiadomo :)

"Nawet kiedy niebo zmęczy się błękitem, nigdy nie gaś światełka nadziei..."
Nie należałam do osób optymistycznych, dopiero pewne sytuacje życiowe to zmieniły. Kiedy miałam 28 lat mój mąż zginął w wypadku, bardzo cierpiałam, ale po czasie zaczęłam dostrzegać jak ważne są drobiazgi, jak mało w życiu dostrzegamy. Teraz kiedy minęły dwa lata patrze na życie i świat z uśmiechem. Wiem, że nigdy nie można tracić nadziei, zawsze trzeba mocno wierzyć że nadejdą lepsze dni, że kiedyś będzie lepiej. Mi moje motto i ogromna wiara pomogła odbudować świat, teraz z uśmiechem buduje swoje życie na nowe :)

[CENTER]"Tylko życie poświęcone innym warte jest przeżycia"[/CENTER]

Powyższe słowa towarzyszyły mi od zawsze i były moim drogowskazem życiowym. Rodzice zawsze powtarzali, że to drugi człowiek jest najważniejszym skarbem, jaki możemy odkryć, a przecież tak często o tym zapominamy. Motto to pozwoliło mi wytrwale pracować, co zaowocowało tym, iż udało mi się dostać na wymarzone studia psychologiczne - mogę spełniać swoje pragnienia i jednocześnie oddawać cząstkę siebie innym.
Myślę, że szanowny Pan Freud byłby ze mnie dumny - w końcu pożytkuję swoje popędy w sposób pozytywny i pożyteczny ;)

Moje motto to: "Nie ma problemów, sa tylko wyzawania."

Każdy z nas szuka właściwej drogi w życiu. Dla mnie drogowskazem jest motto "Nigdy nie rezygnuj z celu tylko dlatego, że osiągnięcie go wymaga czasu. Czas i tak upłynie" (H. Jackson Brwon). Życie nauczyło mnie, że paradoksalne im dłużej szukamy i więcej "posmakujemy" tym trafniej znajdziemy swoją drogę. Doświadczenia uczą, otwierają umysł i pozwalają wsłuchać się w siebie, poznać to czego chcemy. Ważne jest, żeby droga którą obierzemy była nasza, tylko dla nas, nie dla męża czy mamy, ale ponad wszystko. Czasem trzeba odwagi, żeby postawić sprawy jasno i powiedzieć " wam się może to nie podoba, ale mnie uszczęśliwia". Powodzenia, cierpliwości i odwagi życzę tym, co są na rozstaju!

"Nie ma takiej dziury, której nie dałoby się załatać"

Niezależnie od tego w jak beznadziejnej sytuacji się znajdziemy, nigdy nie wolno nam odpuścić i się poddać, bo zawsze (ale to zawsze!) jest jakieś wyjście. I to bliżej niż może nam się wydawać.

Moje życiowe motto brzmi : "Za dwadzieścia lat bardziej będziesz żałował tego, czego nie zrobiłeś, niż tego, co zrobiłeś. Więc odwiąż liny, opuść bezpieczną przystań."

Dlaczego to? Życie jest zbyt kruche i ulotne, by je analizować na każdy możliwy sposób. Trzeba żyć tu i teraz, bo nie wiemy co spotka nas jutro. Trzeba próbować wszystkiego (oczywiście nikogo przy tym nie krzywdząc) co może sprawić, że choć przez chwilę będziemy szczęsliwi. Nie można spędzać każdej sekundy naszego życia na zadawaniu pytań "a co by było gdyby?"...

Moje motto to "uważaj o czym marzysz, marzenia się spełniają"...
drugie, szczególnie pomocne w ciężkich chwilach to cytat z
Ks. Twardowskiego...
"nie ma sytuacji na ziemi bez wyjścia
kiedy Bóg drzwi zamyka
to otwiera okno..."

"Wiara przenosi góry,bez niej jest w życiu ciężko..."