Wszystkie, najdziwniejsze objawy nerwicy

Witam. Jestem nowy na tym forum. Ja zmagam się z tą chorobą 8 lat. Początki moich objawów to: ucisk w klatce piersiowej, duszności, brak śliny w ustach, ścisk w gardle, kucie serca, pocenie się , a ostatnim moim nabytkiem jest nie wiem do końca jeszcze ale mam problem w gardle z gęstą śliną i zalegającą flegmą której nie mogę odkrztusić . Czy ktoś spotkał się z takim objawem???????????????????????????????????

Szyca788 ja też mam zalegającą flegmę- na początku myślałam że to jest od przeziębienia.. jednak trwa to już dosyć za długo..

Witam,

Proszę, przeczytajcie do końca.......

Mam ogromny problem, myślałam że sama sobie z tym poradzę ale jest coraz gorzej.
Mam 28 lat, wszystko zaczęło się w styczniu tego roku, kiedy to zauważyłam że coś zaczęło dziać się z moim znamieniem które miałam od urodzenia. W skrócie tylko napiszę że w rezultacie znamię usunęłam a wynik był ok. Ale od tego zaczął się koszmar przez duże K. Trafiłam na panią dermatolog która nastraszyła mnie że to może być czerniak. I od tej pory zaczęłam wertować wszystkie strony internetowe dotyczące nowotworów skóry. Wmówiłam sobie że napewno mam raka i zamieniłam swoje życie i moich bliskich przez 2 tygodnie w piekło. Cały czas wymacywałam sobie wszystkie węzły chłonne, raz obudziłam się w nocy i od razu zaczęłam sprawdzać węzły na szyi. Wydawało mi się że mam powiększone, wpadłam w panikę bo miałam wizję że to już przerzuty, że już za późno, itd. nie mogłam złapać oddechu, zaczęłam szlochać, myślałam że wpadnę w jakiś obłęd. Poszłam rano do rodzinnego i oczywiście on nie stwierdził żadnych wezłow powiekszonych, poprosiłam wiec o jakies tabletki dopoki nie będę miała wyników tego wyciętego znamienia. Dał mi jakies przeciwlękowe, nazwy nie pamiętam w tej chwili. Ale to nie wszystko. Przecież ja wiedziałam lepiej że coś jest nie tak z moimi węzłami, więc niedowierzałam rodzinnemu. Poszłam więc na USG węzłów szyi. Wynik ok, a lekarz powiedział że z węzłami wszystko w porządku tylko chyba z psychiką gorzej..... (miał rację zresztą)
Po wynikach wyciętego znamienia dłuższy czas był spokój, chociaż początkowo, mimo dobrych wyników, nie mogłam dojść do siebie. Długi czas czułam drżenie mięśni całego ciała. Tak jak nieraz drga powieka, tak ja czułam wszędzie....
Po jakimś czasie moje schizy zaczęły się na nowo. Zaczęły mi się pojawiać krwawienia przy wypróżnianiu, kiedyś się to zdarzało sporadycznie i było ok. No ale teraz zaczelam znow buszowac w internecie. I moja diagnoza - rak jelita grubego. Dosżło do tego ze mialam zrobiona kolonoskopie, ktora nic nie wykazala. To było jakos w maju, od tamtej pory byl spokoj. Zajelam sie konczeniem studiow (ktore wczesniej gotowa bylam rzucic kiedy oczekiwalam na wyniki w styczniu!!!). Jakies 2 tygodnie temu zaczelam miec problemy z zoladkiem (zgaga, pieczenie w przelyku itd), i jak myslicie co bylo dalej??? Internet.....i znow obawy, ze to rak zoladka, przelyku, a moze krtani...... Zaczynaja mnie przerazac te lęki. Nie mogę się opanować przed szukaniem w Internecie kiedy cokolwiek mi dolega.
Dodatkowo stałam się okropna!!! Opryskliwa, niemiła, zwłaszcza dla najbliższych, drażliwa, łatwo się denerwuję.
Wystarczy jakiś mały stres w pracy i zaczyna boleć mnie głowa, pieką mnie poliki, uszy, drżą mi ręcę.....
Poza tym ciąglę się obawiam o swoje zdrowie, nie potrafię już się tak cieszyć życiem jak to było jeszcze w zeszłym roku.
Ja nie jestem tą samą osobą!!!! Co się ze mną stało??????

Kasia doskonale Cię rozumiem mam to samo, gdy tylko cos mi zacznie dolegać, to zaraz najgorsze myśli, jednak nie musisz się obawiać, to można pokonać. Można nauczyć się na nowo pozytywnie myśleć. Polecam Ci Psychoterapię. Sama z niej korzystam, naprawdę warto. Warto także pisać tu na forum zawsze znajdzie się osoba która Ci pomoże. Czytaj posty Naszej Krysi na nerwicy lękowej, pani Jadwigi, to osoby,które mają ogromną wiedzę i naprawdę to poimaga. Pisz na kilku wątkach, bo może się okazać żew ktoś Cię nie dostrzegł. Pozdrawiam

KASIU2377,że znamię sie powiększa to nie znaczy od razu że to rak-czerniak w tym przypadku.Niestety ja zachorowałam na czerniaka,moje znamie sie powiekszało i kiedy lekarz mi to usunał to okazało sie niestety że to czerniak.Byłam tak później przewrazliwiona że szukałam na węzłach na szyi czy nie mam przerzutów.Skoro dostałas wynik że wszystko jest ok to nie martw się na zapas ,nie szukaj informacji w internecie na kazdą dolegliwość bo się dołujesz jeszcze bardziej a czasmi internet tak na prawdę nie zawsze się sprawdza.Jeżeli chcesz prześlij mi nr.gg na moja poczte to sobie porozmawiamy.Pozdrawiam i nie martw sie i nie wyszukuj sobie chorób.

Dziękuję za rady i miłe słowa:))))
Lucyna2 - do jakiego powinnam się udać specjalisty? Do psychologa czy psychiatry??? Trzeba mieć skierowanie? Przepraszam za tyle pytań ale nie wiem od czego zacząć.
Z góry dziękuję za odpowiedź:)

Kasia w tym siła, że staramy się sobie pomóc. Wiesz powiem Ci jak jest u mnie. Ja biorę leki, bo czasami konieczne jest wspomożenie się nimi by móc prowadzić terapię. Najlepiej umów się z psychologiem i on po rozmowie z Tobą powie Ci czy konieczne są dla Ciebie leki, czy wystarczy terapia. Kasiu do psychiatry nie trzeba mieć skierowania, do psychologa tak jeśli się idzie na kasę chorych, ale ja osobiście nie polecam, bo tak zaczynałam, zanim zaczęłam rozmowę, to już był koniec, następny proszę. chodzę prywatnie raz w miesiącu i dużo mi to daje. Kasiu czym wcześniej zaczniesz, tym szybciej się tego pozbędziesz. Pozdrawiam i powodzenia życzę

cześć. jestem tu nowa. opisalam na innej stronce moje objawy i napisali ze to moze byc nerwica. wiec trafilam tutaj. jednak ja nie jestem do konca przekonana co do tej nerwicy, ze ja niby mam. mam 15 lat. jestem niecierpliwa, wszystkim sie denerwuje, mam kolatanie serca (mocno i szybko mi bije, tak ze czasami nawet widac jak mi bije) , czasami mam takie jakby dławienie (cos mnie sciska w gardle, mam taka jakby gule) i zaczynam sie dusic. chce mi sie przy tym plakac, zaczynaja mi rece drzec, jest mi na przemian zimno i goraco, ogarnia mnie taki jakby lek, ale nie wiem przed czym, czuje sie beznadziejna, jesli ktos cos cicho mowi, zdaje mi sie ze to o mnie, kiedy czytam o jakiejs chorobie, zaraz wyszukuje u siebie objaw tych chorob, mam bardzo zminne humory, raz jestem wesola, a zaraz potem chce mi sie plakac... robi mi sie slabo... mialam torbiel skorzasta na oku, ciagle mnie glowa boli i zdaje mi sie ze mi zle wykonali operacje na to, ze cos zepsuli... czasami nawet potrafie sobie wmowic ze zle na to oko widze... czesto mnie serce tak jakby boli, uciska, jakbym byla scisnieta w klatce pasem, a zarazem jakby serce rozpychalo ta klatke i pluc jakbym nie miala, tak pusto, a jakby za malo miejsca, tudno to wylumaczyc... niedawno zaczelam sie dusic w domu, jednak nie chcialam jechac do szpitala, na nastepny dzien zaczelam sie dusic w szkole na lekcji, wtedy juz pojechalam do szpitala, bylam w szpitalu, ale powiedzieli ze nic mi nie jest. ze wszystko w porzadku i ze dziewczyny w moim wieku tak maja, jesnak ja wiem ze tak byc nie powinno... gdy tylko cos mnie zaboli od razu panikuje... ostatnio przebijalam sobie ucho, mocno mi krew leciala i od razu wmowilam sobie ze mam hemofilie, a kobiety przeciez sa tylko nosicielkami... czesto mi sie zdaje ze ktos za mna stoi, ze idzie za mna i chce mi cos zrobic... czasami boje sie wstac w nocy sama z lozka bo sie boje ze cos jest za drzwiami i chce mnie zabic, sprawic mi bol... boje sie zostawac sama w domu, musi byc kolo mnie glosno, bo inaczej zdaje mi sie ze ktos na mnie tylko czeka zeby mi cos zrobic... i to chyba wszystko... czy to moze byc nerwica?

Witam!
Jestem tu nowa, ale przeczytala uwaznie wszystkie posty. Troche podnioslam sie na duchu czytajac co tu wypisujecie, bo myslalam, ze z tym problemem jestem sama..
Ja mialam nerwice kiedyc, jak moja mama zachorowala na raka, wtedy nawet jednej nocy tata zawiozl mnie do szpitala bo myslalam ze przestane oddychac. Wszystko okazalo sie wporzadku, lekarz dal mi lek na uspokojenie i zrobilo sie ok. Wtedy troche sie z tym borykalam, ale przeszlo. Teraz juz od ok 2 tygodni znowu mnie dopadlo. Mam ucisk w zoladku, tak samo w gardle, jakby na plucach cos mi siedzialo, ciezko mi sie oddycha...
Rowniez panicxznie boje sie isc gdzies sama, bo kreci mi sie w glowie i mysle, ze zaraz zemdleje. Jutro ide sobie zrobic badania krwi itp, sprawdze, czy z moim organizmem wszystko ok.
Jak do tej pory pije melise i biore ziolowe tabletki uspakajajace, ale to srednio pomaga...
Macie moze jakis lek na uspokojenie, ktory by pomogł? Bardzo ciezko mi tak zyc, codzienna droga do pracy jest dla mnie udreka...
Co ja bym dala, zeby znow normalnie zyc...
Pozdrawiam i dzieki, ze jestescie!

Witaj Madziolina.
Co do leków , musisz poczytać " na nerwicy lękowej", tam sa wymieniane nazwy leków uspokajających.Ja chcę Tobie podpowiedziec link osoby, która wyszła z nerwicy lękowej i w swoim artykule na ten temat podaje bardzo dobre sposoby na radzenie sobie z atakami lęku, paniki, napięć w ciele itd.Na Twój lęk przed wychodzeniem z domu do pracy tez są tam naprawdę dobre wskazówki.Trzeba tylko sobie wydrukować lub spisać te rady, ktore odnoszą sie do Twoich dolegliwościi i uważnie sie im przyjrzeć.Znam sie na dobrych informacjach dot.lęków , a te są naprawdę bardzo pomocne.Oto ten link:http://moja-nerwica.republika.pl/
Życzę Ci powrotu do stanu dobrego samopoczucia.

Witam Bad Girl i Madziolina. Dziewczyny my tu wzajemnie się wspieramy, jeśli Was coś niepokoi to pytajcie prosto, zawsze ktoś Wam pomoże. Z nerwicą widać da się żyć, chociaż czasami jest bardzo ciężko, ale jak się ma takie forum, to spoko. Leki są różne na uspokojenie ale trzeba je dobrać indywidualnie, na jednego działają na innego nie. Bardziej proponuję Wam psychoterapię, mi pani psycholog kontroluje moje leki. Pozdrawiam gorąco.

Oks, dzieki, napewno da sie zyc, ale nie tak jak bym chciala.
Dzis bylam z rodzicami na cmentarzu i tak mi w pewnym momencie sie w glowie zakrecilo, ze az wzielam mame pod reke i troche to trwalo.. Sama sie nakrecam, bo juz sie boje ze jutro musze jechac do pracy i chciala bym sie dobrze czuc... A tak dlugo mialam spokoj od nerwicy i znowu mnie dopadla...