Konkurs "Zaćmienie"

Pytanie jest dość trudne,bo ciężko wybrać mniejsze zło...Jednak wolała bym zostać wampirem.Dla czego?Ponieważ są magicznymi istotami które prócz swojej krwiżerczości kryją w sobie wrażliwość,delikatnośc,tajemniczość,a nawet piękno,które przyciąga,czaruje i zachęca do tego,by stać się jedną z NICH!Poznać ten niezwykły i magiczny świat "od środka",zobaczyć ich rytuały,usposobienie,nawet gdy stawiasz na kartę wszystko, co w życiu najważniejsze - miłośc,przyjażń,rodzinę,dusze...

Cóż, zdecydowanie wybieram bycie wilkołakiem. Być może życie wieczne ma swoje uroki jak nieprzemijającą urodę, młodość i błyszczącą w słońcu skórę (jak pięknie wyglądałabym w stroju kąpielowym:D) ale moją duszę ciągnie w stronę bestii. Z pewnością taka przemiana niesie ze sobą o wiele mniej kłopotów, w końcu o ile nie zechciałabym komuś o tym powiedzieć, otoczenie nie wiedziałoby kim jestem. Nie jest miło starzeć się samemu i nie móc umrzeć inaczej niż przez samobójstwo. Brr.
Mogłabym zatrzymać dla siebie nocne wycieczki po lesie a lodówka pomieściłaby soczyste kawałki dziczyzny. Mąż by się niewątpliwie z tego ucieszył a ja mogłabym kupić o jedną parę butów więcej:D.
Miałabym też urozmaicone menu, ileż można żywić się samą krwią? Mój żołądek płakałby za truskawkami, czekoladą i szampanem, bez których nie obejdzie się kobieta, gdy chce się troszkę rozpieścić w weekendowy wieczór. Poza tym ciężko byłoby mi ukryć przed najbliższymi lodowatą skórę, pewnie moja mała córeczka narzekałaby na zimne ręce mamusi. Znacznie lepiej być gorącą kobietą w każdym tego słowa znaczeniu. Do tego mam niskie ciśnienie, zimno mi nie służy.
Co jeszcze... gdybym chciała wyskoczyć z psem na spacer (bo zakładam, że mój pies nadal by mnie lubił) razem biegalibyśmy po parku, wspólnie dzieląc się patykami. Jak tu nie kochać takiej pani? Z pewnością zyskałabym w jego oczach kilka punktów. Majka za to zyskałaby żywą maskotkę, futrzastą mamusię do przytulania, ciągnięcia za ogon i wożenia na grzbiecie. Niestety mój kręgosłup w ludzkiej postaci tego najlepiej nie znosi.
Niewątpliwie doceniłabym bycie wilkołakiem w czasach, gdy byłam licealistką a później studentką. Przecież wilki słyszą swoje myśli! Gdy zapomniałabym wzoru z matematyki, zawsze mogłabym zapytać brata lub siostrę ze sfory.
No i na koniec mojego wywodu, mąż byłby przeszczęśliwy gdybym miała tyle sił witalnych ile wilczyce. W dzień byłabym niezniszczalną matką, pracownicą i kucharką a w nocy wychodziłoby ze mnie prawdziwe ZWIERZĘ:D. Wilkołaki górą!

Odrealnione rzeczy zawsze podobają się ludziom, coś nieistniejącego jak wampir zdaje się być pociagającym stanem bycia.
Nieśmierć, życie wieczne tego bym chciała, wilkołaki jedynie starzeją się "wolniej" a to i tak za mało, bo gdy brać to brać wszystko.
Mając jednak na uwadze fakt iż z nowonarodzonego niekoniecznie można się stać Edwardem, mógłby to być również Vladem z rosyjskich opowiadań.
Choć piękno mego lica przyciągało by nieuważnych, wolałabym zaopartywać się w pożywienie u ssaków innych niż człekokształtne.
Być może miałąbym ukryty talent?
Każdy może się łudzić że spotka go coś niewiarygodnego, na szczęście o takich sprawach możeby sobie jedynie gdybać.

Szanowni Państwo, do konkursu o me ciało i duszę przystępują dwie drużyny – Wampirów i Wilkołaków. Za chwilę rozpoczną się ostateczne rozgrywki. W kategorii PŁEĆ – bezapelacyjnie zwyciężają Wampiry. Występują bowiem zarówno jako kobiety jak i mężczyźni, a Wilkołaki to tylko chłopaki. 1:0 dla Wampirów. W kategorii URODA – tu również zwycięstwo Wampirów. Większość z nich jest wyjątkowej urody, czego nie można powiedzieć o włochatych Wilkołakach. 2:0 dla drużyny Wampirów. Kategoria DŁUGOŚĆ ŻYCIA – kolejny punkt dla nieśmiertelnych Wampirów. Czy Wilkołaki maja jeszcze szansę? Kategoria ŻYWIENIE – pierwszy punkt dla Wilkołaków. Dieta Wampirów jest monotonna i uboga. I w ten sposób wynikiem 3:1 zwyciężają WAMPIRY. Czekam dziś o ZMIERZCHU na ugryzienie i dołączam do nich!

Ale dalczego miałabym zostawać którymś z tych stworzeń? Mi jest bardzo dobrze w postaci człowieka i nigdzie się z niej nie ruszam! Niech inni piją krew, albo załatwiają swe potrzeby pod drzewami, ja wolę wypić Bloody Marry i chodzić do toalety!

Chciałabym zostać wampirem ponieważ, posiada więcej zaskakujących umiejętności.

Cóż... Czas leci szybko, rok za rokiem... niedawno miałam kolejne urodziny i okupiłam je chyba jakimś kryzysem... emocjonalnym? Nie wiem, może to właśnie ten upływający czas tak na mnie wpłynął... Dlatego i chyba tylko z tego powodu wybrałabym żywot wampira - czas nie byłby już przeszkodą ani jego upływ nie napawałby mnie strachem i nie wywoływał paniki.. Zdążyłabym po prostu zrobić wszystko, co planuję, co przemknęło mi przez głowę, co chciałabym zrobić, zobaczyć, przeczytać...

Noc. Samotnie przemierzam puste ulice. Nagle słyszę za sobą czyjeś kroki. Odwracam się i widzę parę wpatrzonych we mnie lśniących oczu. Ogarnia mnie strach i przerażenie. Chce uciec, lecz drogę odwrotu przecina mi kolejna tajemnicza postać. Jestem w pułapce. Po jednej stronie osacza mnie wampir po drugiej wilkołak i … i w tym momencie zdecydowanie wolałabym być ofiarą wampira. Jedno ukąszeni i staje się taka jak Cullenowie. Myślę, że nawet polubiłabym swoje nowe wcielenie. Będąc wampirem na zawsze zachowałabym młodość, odznaczała się nieprzeciętną urodą i wybitnymi zdolnościami. Tak jak bohaterowie „Zmierzchu” byłabym silna, szybka i zwinna, a moja skóra byłaby odporna na wszelkie uszkodzenia. Oczywiście bycie wampirem ma także złe strony takie jak: silna potrzeba zaspokajania żądzy krwi i niemożność przebywania na słońcu, ale czymże są te małe niedogodności w porównaniu z tym, że w świecie wampirów mogłabym spotkać swojego „Edwarda Cullena”:)

Dla mnie wybór pomiędzy byciem wampirem a byciem wilkołakiem jest dosyć łatwy.
Uwielbiam słonce, kocham wygrzewać się na nim do woli i nie wyobrażam sobie bym mogła się przed nim ukrywać.

Zdecydowanie chciałabym być wampirem :)
A właściwie wampirzycą :)
Z tajemniczym spojrzeniem ukrytym pod zadymionym okiem
ciemnymi paznokciami, które potrafią porządnie podrapać
i czerwonymi seksownymi ustami.
W dzień niczym grzeczna dziewczynka
niewinnie mijająca mężczyzn na ulicy
z nieśmiałym uśmiechem.
A po zmroku?
Kobieta demon, kobieta Wampir
skradająca nie tylko mroczne serca;)

Wolałabym zostać wampirem,bez dwóch zdań. Byłabym piękną wampirzycą o długich,ciemnych kręconych włosach,śniadej cerze i zawsze czerwonych ustach,byłabym niepokorna,ale kryłabym się ze swoim prawdziwym obliczem,by nie odstrzaszać swoich przyszłych ofiar:)

Wampiry piją krew innych by przetrwać, a wilkołaki atakują ludzi i zwierzęta. Jest to dość trudny wybór.
W moim odczuciu zostałabym wilkołakiem, zawsze mogę zamieszkać gdzieś daleko od ludzi i nie krzywdzić ich w żaden sposób. Jeśli chodzi o zwierzęta musiałabym sprostać zwierzęcej naturze zabijania. Nie chciałabym tego robić tak samo sama nie chciałabym być atakowana.
Tak więc najlepiej zostać wilkołakiem i żyć daleko od ludzi i w zgodzie (o ile to możliwe) z naturą.