Konkurs "Beauty with heart"

Jako mała jednostka zagubiona w tłumie innych mi podobnych, nie mam wyjątkowych mocy, które mogłyby mi pomóc naprawić cały świat, jednak staram się jak tylko mogę by pomóc mu być piekniejszym, czerpie z mojej małej, ale jednak coś znaczącej, pomocy radość i satysfakcje. Kocham zwierzęta i naturę ponad wszystko, dlatego zrezygnowałam z jedzenia mięsa, noszenia skórzanych ubrań i dodatków, przemieszczania się samochodem (wolę rower) i używania kosmetyków, które były testowane na zwierzętach. Jak każda kobieta jestem "kosmetykoholiczką", mam mnóstwo produktów kosmetycznych, ale zawsze sprawdzam dokładnie czy przy ich produkcji nie ucierpiało żadne istnienie, dlatego takie marki jak The Body Shop zajmują w moim osobistym rankingu bardzo wysokie miejsce. Mino iż uważam, że wyżej wymienione starania o utworzenie świata piękniejszym dają duże efekty, jednak wiem że mogą dać z siebie więcej i daję więcej za pomocą uśmiechu i pomocnej dłoni, która zawsze jestem gotowa podać. Między innymi, to my ludzie tworzymy świat, powinniśmy więc wspierać siebie nawzajem być sobie podporą a nie stosować sabotaże i inne niszczące działania, jak się niestety teraz dzieje. Mimo iż nie jestem wybitną jednostka mającą całkowity wpływ na sprawienie, ze świat jest piękniejszy, żyję ekologicznie, używam ekologicznych kosmetyków i jestem wsparciem dla innych, nie tylko ludzi, ale także zwierząt, które w aktualnej rzeczywistości nie mają łatwego życia. Właśnie takie działania podejmuje, aby nasz świat stawał się piękniejszy z każdym dniem:)

Kiedy ja sama czuję się piękna, gdy harmonia jest we mnie, jak jestem dla siebie dobra, czuję się piękna od środka, to wszystko emanuje na zewnątrz, i świat wokół mnie jest piękniejszy. Życie przecież po to jest, aby pożyć! Najważniejsze jest by robić to, co się najbardziej lubi, i cieszyć się życiem, i pięknem, które nas otacza. Dbam o przyrodę, gdyż to ona jest dawcą najczystszej energii witalnej. Wsłuchuję się w jej odgłosy, chłonę kolory natury każdą komórką ciała. I kocham ludzi!
I marzę, gdyż marzenia sprawiają, że wokół jest piękniej, i dają mi siły by rozpocząć nowy dzień.

Około tygodnia temu, nie zwracałam uwagi na tego typu rzeczy, nie zastanawiałam się co uczynić aby nasz świat był piękniejszy. Jednak kiedy tydzień temu, mój brat, zginął w wypadku motocyklowym, zatrzymałam się na moment i zastanowiłam nad swoim życiem. Doszłam do wniosku, że dużą uwagę przywiązywałam tylko i wyłącznie do korzyści materialnych. Teraz po tej tragedii, staram się pomagać potrzebującym ,zapisałam się do wolontariatu w Hospicjum. Mój kochany braciszek zmienił moje życie i zrozumiałam co trzeba robić, aby nasz świat był piękniejszy: TRZEBA KIEROWAĆ SIĘ SERCEM I POMAGAĆ TYM KTÓRZY TEGO POTRZEBUJĄ

upiększam rzeczywistość kolo siebie, promieniuje optymizmem i miłością do świata, nie śmiecę, staram się oszczędzać zasoby naturalne świata, zatrzymuję piękno świata w obiektywie aparatu, piszę wiersze o naturze i świecie...

Zauważyłam, że gdy czuję się szczęśliwa, świat wokół mnie staje się piękny. Dlatego staram się być pozytywnie nastawiona do wszystkich ludzi, których spotykam na swojej drodze. Uśmiecham się do nich i jestem dla nich miła.

Jak upiększam świat?
Tak się składa że pracuję w firmie w której projektuje się ogrody i parki .
W mojej pracy łączę zdobytą wiedzę z praktyką zawodową .
Tworzenie ogrodów jest moją pasją :)
Lubię tworzyć niepowtarzalne miejsca które współgrają z ich właścicielami.
Te piękne miejsca podziwiają wszyscy !

Szeroko otwieram okno, do wazonów wkładam kwiaty, robię porządki i zmieniam co jakiś czas wystrój mieszkania. Ozdobiłam kwiatami balkon. Mam piękny widok za oknem, a kwiatki produkują tlen. Na tyle, na ile mogę, staram się żyć ekologiczne. Torba z materiału na zakupy to obowiązkowy mus, segregowanie śmieci, spacery zamiast jazdy samochodem to ekologiczne minimum. Owocowe kolory, śmieszne gadżety, zabawne nadruki, kolorowe i oryginalne ubrania to elementy, dzieki którym świat jest weselszy. Otwieram się na życie kulturalne: więcej czytam i interesuję się tym, co dzieje się w moim mieście, i staram się czynnie uczestniczyć w imprezach i wydarzeniach jako wolontariuszka. To niesłychanie wzbogaca mnie intelektualnie i emocjonalnie, przez co rozbudzam w sobie ciekawość świata. Staram się zachować sympatię ludzi mnie otaczających i częściej się uśmiechać nawet do obcych ludzi. Przebywam z osobami, które kocham. Rozwijam w sobie uczucie nadziei i zadowolenia ze zwykłego życia, i dobrych relacji z ludźmi.

Dziś świat jest piękny, ale jutro może być piękniejszy !
Bo trzeba żyć, dbać o siebie i o planete czyli o to co najlepsze jest, musimy pięknieć i planetę upiększać co dnia.

Każdego dnia staram się sortować śmieci, oszczędzać energię. Gdy nie oglądam telewizora to go wyłączam, gdy myje zęby to szorując zakręcam wode by nie leciała na darmo. Szkoda marnować wody, gdyż są kontynenty na których ludzie nie mają wody badz żeby mieć muszą chodzić po nią dużo kilometrów. Dlatego gdy już mamy powinniśmy szanować. Używam ekologicznych toreb. Zbieram gazety by potem oddać je na makulaturę. Stare sprzęty typu : telewizor, suszarki do włosów itp zbieram i oddaje je dopiero na zbiórki. Staram się brać udział w akcjach w których za makulaturę dają drzewko. Sadze roślinki. Nigdy nie rzucam papierków itp na ziemię, zawsze szukam kosza a jak nie ma to wsadzam do torebki i wyrzucam dopiero w domu. Kazdy tak powinnien robić bo wkońcu chyba każdemu zależy by żyć na pięknej planecie.

Najważniejsze by Świat wokół mnie był Moim Światem... by ludzie , którzy mnie otaczają byli moimi przyjaciółmi, by miejsca, w których przebywam miały w sobie cząstkę mnie!
Ten MÓJ Świat jest coraz piękniejszy, bo cały czas intensywnie w niego inwestuję ... dobre słowa, uśmiech, zainteresowanie, pomoc, czuły gest, domowa atmosfera, bibeloty, ciepłe barwy, gorące serce... Taka lokata własnego JA jest bezcenną inwestycją w idealną przyszłość.
Wciąż dąże do samodoskonałości, wciąż zmieniam siebie, by świat wokół mnie był przyjazny, ciepły i pełen miłości!

Staram się żyć tak, by nie niszczyć otaczającego mnie świata, jednak to co robię (nie wyrzucanie jedzenia, oszczędzanie wody czy segregacja śmieci) uważam raczej za normalne, zdroworozsądkowe zachowania niż powód do szczególnej dumy. Wiem, że jest wielu ludzi, którzy dla środowiska robią o wiele więcej niż ja. Czasem jednak nawet małe gesty się liczą. Jesienią zeszłego roku wraz z mym lubym spędzaliśmy wakacje w uroczym gospodarstwie agroturystycznym na Roztoczu. Była tam półdzika kotka, która trzy miesiące wcześniej urodziła młode, większość z nich została przez gospodarzy rozdana rodzinie i znajomym jeszcze przed naszym przyjazdem. Została jedna mała koteczka, którą wszyscy goście rozpieszczali, dokarmiali i pozwali nocować w swoich pokojach. Od urodzenia była przyzwyczajona do ludzi i wciąż poszukiwała ich towarzystwa. W trakcie naszego tam pobytu sezon już powoli się kończył, a gospodarze jak co roku szykowali się do powrotu na zimę do miasta, gdzie nie mogli zabrać zwierząt. Koty miały zostać na wsi, nocować w stodole i żywić się upolowanymi myszami. Starsza kotka była przyzwyczajona do takiego życia, ale żal nam było tej małej, takiej wygłaskanej, przyzwyczajonej do spania na miękkiej kołdrze i jedzenia puszeczek. Choć więc wcześniej nie planowaliśmy posiadania zwierzaka, za zgodą gospodarzy zabraliśmy małą ze sobą do domu. Mija już prawie rok, odkąd z nami mieszka i kiedy przychodzi do mnie na kolana się położyć, mruczy gdy jest głaskana, gania za ulubioną piłeczką i miauczy radośnie za każdym razem gdy wraca się do domu, jestem pewna, że jest jej z nami równie dobrze jak nam z nią. I czuję, że choć jeden mały, koci świat dzięki tej decyzji stał się lepszy.

Istnieje takie cos jak Prawo Potrójnego Powrotu. Brzmi ono: ''Cokolwiek uczynisz dobrego czy złego wróci do ciebie po trzykroć''. Staram się o tym pamiętać, w każdym momencie mojego życia. I gdy nawet mam czasem odgryźć się, za rzuconą w moją stronę złośliwość, przemilczam to. Swoją energie i siły wolę przeznaczyć na cos innego – na coś, dzięki czemu, na twarzy innej osoby, pojawi się radość. Nawet, jeśli jest to mało znacząca pomoc, dobre słowo to podarowany mi uśmiech w ramach wdzięczności, jest dla mnie niesamowitym darem. Wtedy mam nadzieje, że powiedzenie „Człowiek Człowiekowi wilkiem” nie jest do końca prawdziwe.